ประกันคุณภาพการศึกษาสไตล์ญี่ปุ่น

ยังอยู่กับการประชุมสัมมนาวิชาการ เรื่อง “Teaching and Learning in Higher Education in the 21^st Century”  วันที่ ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๖๑ ที่ มทส. นะครับ    ผมนำเอาตอนหนึ่งของการบรรยายของ Professor Masahiro Inoue, Vice President,  Shibaura Institute of Technology (SIT), Tokyo ที่บรรยายเรื่อง Teaching and Learning in the 21^st Century for Global Sustainability and Innovation    มาเล่าเรื่อง การประกันคุณภาพการศึกษาสไตล์ญี่ปุ่น

คุณภาพของบัณฑิต (วิศวกรรมศาสตร์) ที่เขาเอาใจใส่มี ๑๒ ประการตามรูปที่ ๑   จะเห็นว่าเขามีวิธีแตก 21^st Century Skills ออกมาให้เหมาะแก่วิชาชีพวิศวะ   ครบทั้ง ASK และผมเดาว่า เขาคงจะวัด I (Identity) แบบบูรณาการอยู่ใน ๑๒ ข้อนี้ โดยน่าจะอยู่ในข้อ ๖ - ๘ 

รูปที่ ๒ บอกกระบวนทัศน์ว่าด้วยคุณภาพการศึกษาของญี่ปุ่นชัดเจน    ว่าเขามองอย่างเป็นพลวัต    ใช้ PDCA Model ในการจัดการและพัฒนาคุณภาพการศึกษา    เป็นโมเดลที่มาจาก Growth Mindset   ในขณะที่วงการศึกษาไทยมองคุณภาพการศึกษาที่ปัจจัยนำเข้า (input) ทำให้มีแนวโน้มที่จะมีกระบวนทัศน์แบบหยุดนิ่งตายตัว (Fixed Mindset)

มาที่การวัด learning outcome    เขาก็วัดแบบดูความก้าวหน้า หรือพลวัตของผลการเรียนรู้    โดยใช้ ๓ เครื่องมือคือ (1) Rubric,  (2) PROG (Progress Report on Generic Skills),  และ (3) E-Learning Portfolio   

ฟังการบรรยาย แล้วกลับมาอ่านสไลด์ของการบรรยาย ๑๐ แผ่นตามในรูปแล้ว    ผมตีความว่า การประกันคุณภาพการศึกษาสไตล์ญี่ปุ่น เน้นส่งเสริมให้นักศึกษาดูแลตนเอง    ว่ามีการเรียนก้าวหน้าไปตามข้อกำหนด competency, literacy, และ character ที่กำหนดแค่ไหนแล้ว    โดยใช้ E-Learning Portfolio เป็นตัวช่วย    และแน่นอนว่า อยู่ภายใต้การดูแลของอาจารย์    

ผมจึงตีความว่า การประกันคุณภาพการศึกษาสไตล์ญี่ปุ่น เป็นส่วนผสมระหว่าง formative assessment กับ  summative evaluation   โดยใน E-Learning Portfolio  มีพื้นที่ให้ นศ. ได้ใคร่ครวญสะท้อนคิดข้อเรียนรู้ของตนบันทึกไว้   เป็นเครื่องมือของการฝึก higher order thinking   จากการปฏิบัติ      

วิจารณ์ พานิช        

๓๑ ก.ค. ๖๑

1

2

3

 

4

5

6

7

8

9

10

[JJ]

ขออนุญาต เผยแพร่นะครับ