นิยายสั้นเรื่อง “ หมอร่มบิน “โดย “ ส .วรโพธิ “
เสียง ปี๊ด ดังทำลายความเงียบ ในยามบ่าย ท่านรองฯ ขยับตัวจากท่าเอนตัวพิงพนักเก้าอี้เป็นั่งพิงพนัก ตาหรี่นิด ๆ เหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนังห้องตามความเคยชิน
พนักงาน “ สวัสดีค่ะ หมอร่มบินค่ะ “
เสียงในสาย “ หมอร่มบินใช่ใหมครับ
“ ไช่ตะ
ที่ นี่ 911 ครับ ผม พ.ต.ท. สมเพียร กรกนาค ผ.กก . พูด ได้รับการประสานจาก สภ.และอำเภอ ตระโก จ. เลย ว่า มีชาวบ้านพ่อลูกที่ไปหาของป่า ถูกวัวกระทิงไล่ขวิด ผู้เป็นพ่อถูกขวิดไส้ทะลั้ก อาการสาหัส เลือดออกมาก ส่วนลูกชายชื่อ กนก เป็นนักศึกษา ปว.ส ปี 3 สถาบันแห่งหนึ่งไปเยี่ยมพ่อและออกไปกับพ่อ หนีขึ้นต้นไม้ได้ทัน ลูกชายเป็นผู้ส่งข่าวขอความช่วยเหลือด้วยมือถือจากบนต้นไม้ ที่กระทิงยังยืนเฝ้าอยู่ ตามรูปและวิดีโอที่ลูกชายส่งมาให้ดู ทาง สภ และ อำเภอไม่สามารถไปช่วยเหลือได้ท้นท่วงที เพราะที่เกิดเหตุอยู่กลางป่าห่างใกล ไม่มีถนน ถ้าไม่มีใครไปช่วยภายใน ครึ่งชั่งโมง ผู้พ่อก็จะเสียเลือดจนตาย จึงอยากให้ หน่วยงาน หมอร่มบิน ส่งหมอร่มบิน ไปช่วยผู้บาดเจ็บสาหัสรายนี้แทนด่วนด้วย รายละเอียดต่าง ๆ เกี่ยวกับสถานที่เกิดเหตุ สอบถามได้จากมือถือของผู้ลูกที่ยังอยู่ในที่เกิดเหตุ “
พนักงาน จดรายการต่างที่ได้รับแจ้งจาก 191เสร็จแอ้วตอบกลับ “ รับทราบ 191 กำลังเสนอหัวหน้า “ จากนั้นพนักงานรับข่าว รีบนำข่าวนั้นพร้อมภาพวิดีโอไปเสนอ ท่านรอง ฯ ท่านรอง ฯ ขยับตัวขึ้น อ่านรายงานแล้วรีบสั่งเจ้าหน้าที่ไปตามหลวงพ่อวรโพธิผู้เป็น ผอ. มาร่วมพิจารณาโดยนำแผนที่ ตำบลจังหวั้ดที่เกิดเหตุไปกางติดกระดาน แล้วช่วยกันหาตำบลที่เกิดเหตุ พร้อมกับสอบถามตัวผู้ลูกถึงภูมิประเทศจริงกับสภาพอากาศขณะนั้น ต้วลูกชาย บอกว่า ขณะนี้ อากาศปลอดโปร่งไม่มีฝน ไม่มีลมแรงและมีที่ว่างอยู่ใกล้ แห่งหนึ่งที่ร่มบินพอจะลงได้ หลังจากนั้น ก็ได้วัดระยะทางอากาสบนแผนที่หาสนามบินร่มบินที่ใกล้ที่สุด ก็พบว่ามีอยู่แห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกล สามารถไปถึงได้ภายใน 15 นาที จึงตกลงสั่งการให้ หมอร่มบินเวรที่สนามร่มบินนั้นขณะนั้นออกไปปฏิบัติการ โดยแนะนำให้นำเจ้าหน้าที่ป่าไม้ไปด้วยเพื่อป้องกันตัวหากกระทืงมีท่าทางจะพุ่งเข้าชาร์ทจะได้ยิงยิงยาสลบป้องกันตัวได้ก่อน โดยห้ามฆ่าหากไม่จวนตัวจริง ๆ ที่สนามร่มบินแห่งนั้น - รถปิคอับคันนั้นวิ่งฝุ่นตลบเข้าสนามบิน อย่างรวดเร็ว ในรถเป็นหมอสุเทพ ฯนักบินร่มบินรุ่นเก่า กับ พยาบาลตู่ใจ ที่เป็นบักบินร่มบินเหมือนกัน ชื่อ รริดา ฯ ทั้งสองลงทะเบียนเป็นหมอร่มบินเวรไว้......โปรดรออ่านต่อในตอนหน้า )
ไม่มีความเห็น