Last Day of English Camp 15062561

            เสียงนาฬิกาดังขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ ฉันและเพื่อนๆต่างเริ่มจัดเตรียมของเพื่อเตรียมตัวกลับ พวกเราเริ่มรวมตัวกันที่หน้าเค้าเตอร์เพื่อรอเช็คเอ้าท์และรับประทานอาหารเช้า  ก่อนที่จะมีการปิดกิจกรรมEnglish Camp พวกเราได้เล่น Puzzle game เป็นเกมที่อาจารย์และพี่สตาร์ฟได้จัดขึ้นให้กับพวกเรา ซึ่งเกมนี้จะมีการแจกบอลเพื่อหาผู้ที่ต้องออกมาทายภาพ

             เมื่อเสียงกลองดังขึ้น ลูกบอลถูกส่งต่อไปเรื่อยๆ จากคนข้างหน้าส่งไปยังคนด้านหลัง จากนั้นเมื่อเสียงกลองจบลง ผู้ที่ถือลูกบอลจะต้องออกไปทายภาพ โดยภาพที่ขึ้นจอฉายนั้นจะมีตัวเลขเพื่อให้เลือก แล้วเปิดภาพตามหมายเลขที่เลือกแล้วทายว่าคนนั้นเป็นใคร ซึ่งฉันเองก็มีหนึ่งนั้น เป็นเรื่องที่ยากมากที่ฉันจะต้องออกไปเลือกหมายเลขได้เพียงหมายเลขเดียวถึงแม้ว่าคนที่ทายก่อนจะเปิดภาพไว้ให้สองหมายเลข แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ง่ายต่อการทายภาพเลยแม้แต่น้อย แล้วสุดท้ายฉันจำเป็นที่จะต้องเดาคำตอบและฉันก็เดาผิด และผู้ที่ตอบผิดจะต้องโดนลงโทษด้วยการปะแป้งตนเอง

               หลังจากที่พวกเราจบจากการทำกิจกรรมสุดท้าย พวกเราก็ได้ถ่ายรูปรวมก่อนที่พวกเราจะออกเดินทางไปต่อวัดเขาชีจันทร์ และต่อไปยังวิหารเซียน ฉันและเพื่อนบางส่วนเริ่มหิวข้าวและเหนื่อยจากการเดินทาง จึงไม่อยากลงรถและไม่อยากเที่ยวต่อ ด้วยความเอาแต่ใจของพวกเราทำให้แผนในการเดินทางนั้นเปลี่ยนแปลง และก่อนที่พวกเราจะเดินทางออกจากวิหารเซียน อาจารย์ก็ขึ้นรถมาพร้อมกับพวกเราเพื่อพูดคุย

               อาจารย์ได้กล่าวอบรมสั่งสอนพวกเราในการที่จะไปเป็นครูในอนาคต การปฏิบัติตัวในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น และเรื่องของความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน

               คำพูดของอาจารย์ในวันนั้นทำให้ฉันเข้าใจความคิดความรู้สึกของอาจารย์มากขึ้น ฉันไม่ได้เคืองใจ หรือรู้สึกไม่ชอบแต่อย่างใด ฉันรู้สึกถึงความเป็นห่วงเป็นใย ความรักที่มีต่อศิษย์และความใส่ใจในการพัฒนาคนๆหนึ่งให้มีคุณภาพจากเดิม

               ขอขอบคุณอาจารย์ และพี่สตาร์ฟทุกๆคนที่จัดกิจกรรมที่ดีๆให้กับพวกเราทุกคน ได้ทำให้เราได้มีประสบการณ์และความทรงจำที่งดงาม กิจกรรมนี้ แม้จะมีเวลาเพียงเล็กน้อยแต่มันคุ้มค่าเป็นอย่างมาก มันไม่ใช่เป็นเพียงแค่กิจกรรมสนุกๆเพียงอย่างเดียว แต่ฉันและเพื่อนๆทุกคนได้ทั้งความสามัคคี ความรับผิดชอบ ความรัก ความเมตตา ความรู้ในด้านต่างๆทางด้านภาษาอังกฤษ ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น   และขอบคุณเพื่อนปี2และพี่ปี3 ทุกคนที่คอยช่วยเหลือและสนับสนุนกันมาโดยตลอด