งานปอย"ก้ำตุ๊เบ๊นซ์"
-ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 6 ถือเป็นวันอันเป็นสิริมงคล แก่ครอบครัวของเราครับ...เพราะถึงวันกำหนดจัดงานอุปสมบท หรือภาษาพื้นเมืองแบบบ้านเกิดของผม(บ้านสุขสวัสดิ์,เถิน,ลำปาง,เหนือ"จะเรียกว่า"งานปอย"ครับ...ดังนั้นเมื่อถึงวาระอันน่าปลื้มใจเช่นนี้ ผมจึงไม่พลาดที่จะเก็บภาพและเรื่องราวต่างๆ มาบันทึกเอาไว้บนสมุดออนไลน์เล่มนี้ของผมครับ และเพื่อเป็นการส่งต่อวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของบ้านเกิดที่นาน ๆ จะได้สัมผัสวิถีเช่นนี้ไปยังกัลยาณมิตรและผู้ที่ผ่านเข้ามาอ่านบันทึกนี้ ให้ได้ซึมซับและสัมผัสถึงความงดงามตามวิถีพื้นถิ่นไปพร้อม ๆ กับครอบครัวของเราครับ...พร้อมแล้วตามผมไปติดตามบันทึกนี้ บันทึกที่ผมให้ชื่อว่า"งานปอย"ก้ำตุ๊เบ็นซ์"คร้าบ!!!!!
1.เมื่อถึงกำหนดการในวันที่ 21-22 เมษายน 2561 ที่ผ่านมา "งานปอย"ก็ได้เริ่มขึ้นครับ พอถึงวันเตรียมงานหรือทางเหนือเรียกว่า"วันแต่งดา"(วันที่ 21/4/2561)บรรดาวงศาคณาญาติของเราก็ได้ช่วยกันจัดเตรียมการต่างๆ ครับ สำหรับตัวผมเองแล้ว งานนี้ไม่ได้ไปช่วยจัดเตรียมอะไรมากนัก เนื่องด้วยติดภารกิจด้านหน้าที่การงาน ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่พอจะช่วยได้นั่นก็คือการเก็บภาพและเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ให้มากที่สุดครับ และเมื่อเดินทางไปถึงบ้านเกิดในช่วงสาย ๆ ของวันแต่งดา ผมก็เริ่มทำหน้าที่นั้นทันทีครับ...
2.ในวันแต่งดานั้น ผู้ที่มาร่วมงานจะช่วยกันจัดเตรียมงานต่างๆ เช่นการห่อขนม เตรียมอาหารเมนูต่างๆ ด้วยล่ะครับ งานนี้"ลุงพจน์และป้าทอง"เจ้าภาพได้จัดเตรียมเมนูเอาไว้ต้อนรับผู้มาช่วยงานกันหลายอย่างเลยล่ะครับ สำหรับตัวผมเองแล้ว นานๆ ถึงจะได้สัมผัสวิถี ณ บ้านเกิด แบบนี้ ดังนั้นสิ่งที่พยายามทำนั่นก็คือการซึมซับเอาวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามแบบนี้เอาไว้ให้มาที่สุดครับ ไม่เพียงแต่ซึมซับด้วยตาและใจงานนี้ผมขอเก็บและซึมซับบรรยากาศด้วยภาพและเรื่่องราวกลับมาบันทึกเอาไว้ด้วยล่ะครับ...
3.ในระหว่างที่มีการแต่งดาและจัดเตรียมการต่างๆ นั้น ข้างบนบ้านก็มีพิธีการ"ทำบุญ"กับ"พ่อนาค"ด้วยล่ะครับ โดยผู้ที่มาร่วมงานจะนำเอาข้าวตอก/ดอกไม้/ธูปเทียน พร้อมกับปัจจัยมาร่วมทำบุญด้วย งานนี้ทั้งพ่อนาคและแม่นาค ต่างก็นั่งเฝ้าและรับแขกที่มาร่วมงานด้วยความปลื้มปิติครับ...
4.และในช่วงบ่าย ๆ ยามแดดร่มลมตก ก็ได้เวลาที่จะมีพิธีกรรมที่น่าอบอุ่นใจแล้วล่ะครับ สำหรับพิธีนี้ตัวผมเองก็ไม่ค่อยจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี่้มากนัก เพียงแต่เท่าที่ได้รับฟังการบอกเล่ามาจากผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ บอกกับผมว่าเป็นการ"แต่งตัวลูกแก้ว"ครับ งานนี้"น้าก้ำ"และ"ผู้รู้"ได้รับทำหน้าที่ในการแต่งองค์ทรงเครื่องให้กับ"ลูกแก้ว"ด้วย ทั้งแต่งหน้า ทาปาก ดูแล้วก็งดงามตามวิถีของประเพณีล้านนาของบ้านเกิดของผมครับ...อ้อ...ออกจากบ้านเกิดมาหลายปี พอมีโอกาสได้สัมผัสและเรียนรู้ประเพณีแบบนี้ก็เลยเก็บภาพมามากมายเลยล่ะครับ 555 เอาเป็นว่าขอบรรยายด้วยภาพก็แล้วกันนคร้าบ!!!!
5.หลังจากแต่งตัว"ลูกแก้ว"เสร็จแล้ว ก็ได้เวลาในการแห่"ลูกแก้ว"ไปเคารพสิ่งศักสิทธิ์ที่เรานับถือกันแล้วล่ะครับ งานนี้ผมได้ตามติดพิธีกรรมที่น่าอบอุ่นใจเช่นนี้อย่างใจจดจ่อ เพราะเท่าที่จำความได้นั้น น่าจะมีพิธีแบบนี้ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กน้อยครับ ตอนนั้นผมยังนั่งตัก"แม่เหรียญทอง"เพื่อไปร่วมงานบวชของ"ลุงตุิ๊บ"ิอยู่เลยล่ะครับ 5555 มาถึงตอนนี้ภาพจากอดีตก็ฉายภาพออกมาให้ผมได้สัมผัสอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ผมมีโอกาสที่จะได้เก็บภาพและเรื่องราวเอาไว้บนโลกออนไลน์ และหวังใจเอาไว้ว่าภาพต่างๆ เหล่านี้คงจะได้เก็บเอาไว้ให้ลูกหลานได้สัมผัสในรุ่นต่อๆ ไปได้อย่างแจ่มชัดครับ...
6.ในเช้าของวันอาทิตย์ที่ 22 เมษายน 2561 เราก็ได้นำเอานาคไปอุปสมบทหรือภาษาทางเหนือเรียกว่า"เป๊ก"ณ พัทธสีมาวัดนาบ้านไร่ที่อยู่ใกล้ๆ หมู่บ้านของเราครับ ความจริงแล้ววัดแห่งนี้ก็เป็นวัดที่ผมคุ้นเคยมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ เพราะสมัยนั้นหมู่บ้านของเราก็รวมเป็นหมู่บ้านเดียวกัน ดังนั้นความคุ้นชินในวัดแห่งนี้ผมก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศเก่าก่อนที่ผ่านมาได้เป็นอย่างดีครับ แต่ที่น่าประทับใจมากๆ สำหรับตัวผมเองนั้นก็คืองานนี้ได้มีโอกาสรับหน้าที่เป็น"ช้าง หรือ ม้า"ที่ให้"พ่อนาค"ได้นั่งด้วยล่ะครับ อ้อ..สำหรับ"ช้างหรือม้า"ตัวนี้ผมรับช่วงต่อมาจากพี่ชายของผมครับ 555 เราผลัดกันเป็น"ช้าง/ม้า"กันคนละรอบก็สุขใจแล้วคร้าบ..สาธุ....
7.หลังจากเสร็จสิ้นพิธีกรรมในขั้นตอนต่างๆ แล้ว ก็ได้เวลาที่จะให้"พ่อนาค"ทำการ"โปรยทาน"แล้วล่ะครับ งานนี้มีผู้ที่นำเอาเหรียญโปรยทานมาสมทบมากมายหลายกระบุง ดังนั้นผู้ที่มาร่วมงานจึงได้รับเหรียญโปรยทานอย่างสนุกสนานครับ นำความปลื้มปิติยินดีมายังครอบครัวของเราอย่างมากมายเลยล่ะครับ..
8.ช่วงเวลาแห่งความสุขของผู้ที่เป็นผู้ให้กำเนิดหรือพ่อและแม่นั้น ผมว่ามีอยู่ในทุกวันอยู่แล้วครับ แต่สำหรับวันนี้ช่วงเวลาแห่งความสุขจะเพิ่มเป็นเท่าทวีให้ได้ปลื้มปิติในหัวใจอย่างมากมายเลยล่ะครับ....ทั้งนี้เพราะว่าสิ่งที่ผมสัมผัสได้นั้นถูกส่งต่อออกมาให้ผมได้ซึมซับผ่านภาพและเรื่องราวจากภาพนี้ครับ...ความอบอุ่นใจแบบนี้ของบรรยายด้วยภาพก็แล้วกันนะครับ....
9.หลังจากเสร็จสิ้นจากพิธีกรรมต่างๆ แล้ว "ตุ๊เบ๊นซ์"ก็ได้เดินออกมาโปรดญาติโยมที่ต่างก็มารอใส่บาตร"ตุ๊ใหม่"กันครับ เพราะความเชื่อที่ว่าการใส่บาตร"ตุ๊ใหม่"ที่เพิ่งบวชชั้นจะได้กุศลมาก ดังนั้นภาพบรรยากาศต่างๆ ที่ผมได้สัมผัสผ่านสายตานั้นจึงไม่พลาดที่จะบันทึกด้วยภาพถ่ายเก็บเอาไว้ด้วยล่ะครับ..สาธุ....
10.หลังจากนั้น เราก็ได้นิมนต์"ตุ๊เบนซ์"กลับมาจำวัดที่"วัดสุขสวัสดิ์"บ้านเกิดของเราครับ สำหรับ"ตุ๊"ที่บวชใหม่นี้ ประเพณีทางบ้านเกิดของผมจะมีพิธีกรรมการ"เข้ากรรม"หรือ"อยู่กรรม"กันด้วยครับ สำหรับพฺิธีกรรมแบบนี้ผมก็ไม่มีความรู้อะไรมากนัก แต่หากจะพอที่ทำความเข้าใจได้นั่นก็คือการที่จะทำให้"ตุ๊ใหม่"ได้เรียนรู้ธรรมวินัยต่างๆ ด้วยการอยู่จำวัดโดยมีพระพี่เลี้ยงคอยดูแลแนะนำในการปฏิบัติให้ถูกต้องตามหลักของการครองผ้าจีวร นั่นเองครับ สำหรับการปฏิบัติแบบนี้เท่าที่ผมรับรู้มาก็จะอยู่ประมาณ 7-9 วันครับ...หลังจากนั้นก็จะมีญาติๆ มาร่วม"ก้ำตุ๊"หรือการร่วมทำบุญกับ"ตุ๊เบ๊นซ์"กันต่อครับ และก็มีการถาวายภัตตาหารเพลให้กับ"ตุ๊เบนซ์"และ"เจ้าอาวาส"ด้วย หากเทียบกับประเพณีทางภาคกลางก็จะเป็นลักษณะการ"ฉลองพระบวชใหม่"นั่นเองครับ เพียงแต่ที่บ้านเกิดของผมจะทำแบบง่ายๆ ตามประเพณีที่สืบทอดกันมา ซึ่งก็อบอุ่นใจมากๆ เลยล่ะครับ...
11.สำหรับงานนี้ขอเก็บภาพครอบครัวของผมเอาไว้กันสักหน่อยก็แล้วกันนะครับ 555 นี่ยังไม่ครบนะครับ เพราะยังมี"พี่ชาย"อีกคนหนึ่งที่ติดภารกิจในหน้าที่การงานไม่สามารถมาร่วมงานได้ แต่ก็ได้ส่งพลังใจมาร่วมงานกันอยู่ตลอดครับ พี่น้องร่วมท้องเดียวกันตอนนี้เหลือ 8 คน แต่ละคนก็ทั้งสวยและหล่อเหลาเอาการอยู่ไม่น้อยใช่ไหมละ่คร้าบ 55555
12.งานบุญใหญ่สำหรับครอบครัวของเราในครั้งนี้ จะสำเร็จลุล่วงไปไม่ได้เลย หากไม่ได้รับความร่วมแรงร่วมใจจากวงศาคณาญาติและแขกผู้มีเกียรติทุกๆ ท่านครับ บันทึกนี้อาจจะไม่ได้บันทึกภาพและเรื่องราวเอาไว้ได้หมด ทั้งนี้ก็เนื่องด้วยมีเวลาและพื้นที่ในการจัดเก็บเรื่องราวต่างๆ ไม่สามารถที่จะนำมาบันทึกเอาไว้ได้ทั้งหมด แต่สิ่งที่ครอบครัวของเรารู้สึกและสัมผัสได้นั้น ถูกบันทึกเอาไว้ในหัวใจและพร้อมที่จะเก็บเอาไว้เป็นความอบอุ่นใจในการขอบคุณทุกๆ ท่านที่มีส่วนช่วยเหลือเกื้อกูลกันในงานบุญครั้งนี้ครับ หากจะมีสิ่งอื่นสิ่งใดที่งานนี้ขาดตกบกพร่องไปบ้าง ครอบครัวของเราก็ต้องอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และบุญกุศล ใด ๆ ที่ได้ก่อเกิดจากงานบุญนี้ ครอบครัวของเราก็ขออานิสงแห่งการกระทำนี้ไปยังผู้คนทุกผู้ทุกนามด้วยนะครับ สาธุ.....
สำหรับวันนีี้.......
สวัสดีครับ
ครอบครัวจอมดวงและวงศาคณาญาติ
23/04/25
ความเห็น (6)
งานปอย เป็นงานบวช เคยทราบว่ามีทางจังหวัดแม่ฮ่องสอนทางโน้น เค้าจะเรียกว่าปอยส่างลอง คือ การบวชพระ ส่วนบวชลูกแก้วคือการบวชสามเณร ทั้งสองรายการจะมีการแต่งชุดสวยงามตามในภาพประกอบ เพิ่งรู้นะค่ะว่า ชาวพรานกระต่ายมีการบวชแบบนี้ด้วยเหมือนกัน ถือเป็นการอนุรักษ์ประเพณีแบบเดิม ๆ ชอบค่ะคุณเพชร
-สวัสดีครับคุณแม่มด
-งานปอยคราวนี้จัดขึ้น ณ บ้านเกิดของผมครับ ที่บ้านสุขสวัสดิ์ อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง
-สำหรับคนพื้นถิ่นของอำเภอพรานกระต่ายก็มีการจัดงานบวชเหมือนคนทางภาคกลางครับ
-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและร่วมอนุโมทนาบุญกับบันทึกนี้ด้วยนะครับ
สาธุ ! อนุโมทนาบุญจ้ะน้องเพชร
คิดถึงนะ แต่ ปิดเทอมนี้พี่ไม่มีเวลา
เหลือพอจะไปเยี่ยมเยือนใครเลยจ้ะ
มีแต่งาน งาน งาน ทุกวัน
ได้แต่ส่งใจมาเยี่ยมเยียนจ้ะ
น้องเพชร น้องมด สบายดีนะจ๊ะ
-สวัสดีครับอาจารย์ต้น
-ขอบคุณที่มาร่วมติดตามบันทึกนี้ด้วยนะครับ
-สวัสดีครับพี่ครูมะเดื่อ
-เอาไว้มีโอกาสต้องได้เจอกันแน่ๆ ครับพี่ครู
-ติดตามกิจกรรมของพี่ครูผ่าน FB เห็นกิจกรรมมากมาย
-น่าสนใจ
-ขอส่งกำลังใจไปให้นะครับ
-ขอบคุณครับ