เป็นเพลงที่ไพเราะมาก...หากมองถึงความสามารถของเด็กรุ่นใหม่ ฉันมองเห็นว่า
มนุษย์มีความสามารถในตัวของตัวเอง เพียงแต่จะดึงความสามารถนั้นออกมาได้อย่างไร
เพื่อให้เห็นถึงความสามารถนั้น ๆ...มนุษย์แต่ละคนอาจมีความสามารถทั้งเหมือนและ
แตกต่างกัน...(Competency + Skill)
ในสมัยก่อนตามความคิด ฉันมีความคิดว่า...หากเล่นบทคงต้องเป็นบทของพระเอก
คือ พระราม พระลักษณ์...แต่มา ณ บัดนี้ ความคิดนั้นได้เปลี่ยนไป...ความคิดของฉัน
เปลี่ยนไปจากความคิดเดิม คือ สามารถเล่นเป็นตัวอะไรก็ได้ ตัวพระ ตัวรอง ตัวนาง
หรือแม้กระทั่งตัวร้าย...เพราะในแต่ละตัวมีความโดดเด่นเป็นของตนเอง...มีเอกลักษณ์
ความโดดเด่นในตัวของตัวเอง...นี่คือ ความคิดในปัจจุบันที่อายุเรามากขึ้น...
เช่นเดียวกับการทำงาน จะทำงานใดก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นหัว อาจเป็นตัวกลาง เป็นหาง
แต่ละตำแหน่งแตกต่างกันที่บทบาทและหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบ แต่ที่สำคัญ คือ การทำงาน
ที่ทำคุณประโยชน์ให้ต่อองค์กร ต่อส่วนรวมได้เท่านั้นเอง
ขอขอบคุณท่านที่ให้เกียรติเข้ามาในบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๓ เมษายน ๒๕๖๑
ทำดีกับเธอเท่าไร เธอไม่เคยหันมาเหลียวแล ไม่เคยที่จะแยแส ไม่เคยที่จะสนใจ ไม่เคยที่จะสงสาร
ไม่เคยที่จะเห็นใจ ก็เรามันเป็นตัวร้าย ที่ไม่มีใครเขาอยากจำ ก็รู้ว่าคงสู้เขาไม่ไหว สุดท้ายก็พ่ายแพ้อยู่ดี
ดังทศกัณฐ์ที่แพ้พระรามทุกที ให้ดีแค่ไหนก็ไม่ได้ใจสีดา ถึงกูจะร้าย กูก็รักไม่น้อยกว่าเขา แล้วเหตุใดเล่า
จึงเป็นตัวเราที่แพ้เสมอ ทุกๆ อย่างทุกการกระทำเพียงหวังให้เธอ หันมาเจอะเจอ หันมาจ้องมองและลองสนใจ
และตอนสุดท้ายกูคงต้องตายในตอนจบ ไม่มีใครคบ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครสนใจ ถึงกูจะร้ายแต่ก็รักเธอจนสุดหัวใจ
อยากให้รู้ไว้ ถึงฉันจะร้ายแต่ก็รักเธอ สุดท้ายก็เป็นอย่างนี้ สักกี่ที ก็แพ้เรื่อยมา สุดท้ายต้องจมอยู่กับน้ำตา
ความเฉยชาและความเสียใจ ก็รู้ว่าคงสู้เขาไม่ไหว สุดท้ายก็พ่ายแพ้อยู่ดี ดังทศกัณฐ์ที่แพ้พระรามทุกที
ให้ดีแค่ไหนก็ไม่ได้ใจสีดา ถึงกูจะร้าย กูก็รักไม่น้อยกว่าเขา แล้วเหตุใดเล่า จึงเป็นตัวเราที่แพ้เสมอ
ทุกๆ อย่างทุกการกระทำเพียงหวังให้เธอ หันมาเจอะเจอ หันมาจ้องมองและลองสนใจ
และตอนสุดท้ายกูคงต้องตายในตอนจบ ไม่มีใครคบ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครสนใจ ถึงกูจะร้ายแต่ก็รักเธอจนสุดหัวใจ
อยากให้รู้ไว้ ถึงฉันจะร้ายแต่ก็รักเธอ เกิดมาชาติใด ขอเพียงสักครั้งได้คู่กับเธอ ได้ไหมเล่าเออ ให้เธอหันมาสนใจ
...อ้างอิงเนื้อเพลง https://www.siamzone.com/music/thailyric/11246
เช่นเดียวกับการทำงาน จะทำงานใดก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นหัว อาจเป็นตัวกลาง เป็นหาง
แต่ละตำแหน่งแตกต่างกันที่บทบาทและหน้าที่ที่ได้รับผิดชอบ แต่ที่สำคัญ คือ การทำงาน
ที่ทำคุณประโยชน์ให้ต่อองค์กร ต่อส่วนรวมได้เท่านั้นเอง
ชอบค่ะ และเป็นจริงเสมอ