" ครู " ... อาชีพมหัศจรรย์....." Open house ( hut ) Banthafang "

หลังจากการประชุม กก.สถานศึกษา  กก.ผู้ปกครองเครือข่าย

และผู้ปกครอง ในวันที่ ๒  กุมภาพันธ์ ๖๑ เพื่อเตรียมงาน

 " เปิดรั้วโรงเรียน "  ซึีงกำหนดจัดในวันที่  ๑๒ กุมภาพันธ์ ๖๑

จำได้ว่า  วันที่ประชุมนั้น...ฝนตกทั้งวัน...ทั้งคืน..จนน้ำท่วม !

แต่...เมื่อกำหนดวันแล้ว...ก็ต้องเดินหน้า....

พวกเราเตรียมงาน " Open house "  (ที่คุณมะเดื่อ

คิดว่า สำหรับโรงเรียนของคุณมะเดื่อ น่าจะใช้

คำว่า " Open  hut"  น่าจะเหมาะสมกว่า )

คุณมะเดื่อและน้อง ๆ ครู ตลอดจนผู้ปกครอง

จึงเตรียมงานกันตามที่ กำลัง และสติปัญญา

จะทำได้....และที่สำคัญในวันนั้น จะเป็นวันที่

จัด " กิจกรรมตลาดนัดโรงเรียน ครั้งที่ ๒ " อีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น   งานนี้ ท่าน ผอ.สพป.ปข.๑  จะให้เกียรติไปเป็นประธานในการเปิดงานด้วย

คุณมะเดื่อเกรงว่าจะสร้างความกดดันให้กับน้อง ๆ ครู โดยเฉพาะ รก.กัลยา

เพราะ มีเวลาเตรียมงานไม่กี่วัน  ยิ่งไปกว่านั้น  ในวันที่ ๗  กุมภาพันธ์ ๖๑

โรงเรียนจะต้องเตรียมรับการประเมิน " โรงเรียนไร้ถัง"  ( คุณมะเดื่อจะเขียนบันทึก

ในการประเมินนี้ ในบันทึกต่อไป )  นอกจากนั้น ในวันที่ ๗ - ๙ กุมภา

จะมีการจัดงานประจำปีปิดทองหลวงพ่อินทร์ วัดอู่ตะเภา 

ครูของโรงเรียนทุกคน จะต้องเปลี่ยนเวรกันไปช่วยทำบัญชีงานวัด

ซึ่งมีทั้งภาคกลางวันและกลางคืน   ประกอบกับบางวัน ครูก็ต้องไปประชุม

ไปอบรมอีกทำให้ครูที่อยู่ต้องทำหน้าที่สอนแทน พร้อม ๆ กับไปทำบัญชี

ที่วัดยิ่งทำให้การเตรียมงานไม่ราบรื่นเท่าที่ควร

คุณมะเดื่อจึงบอกกับน้อง ๆ ว่า .." อย่ากังวล

เรามีอย่างไร  ก็นำเสนอไปตามนั้น  ทำไปตามความเป็นจริง  

มีก็มี  ไม่มีก็ไม่ต้องสร้าง ทำไปตามสภาพความเป็นจริงของเรา " 

ช่วยกันคนละไม้คนละมือ จนงานเป็นรูปเป็นร่าง  แม้จะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์  

แต่...ก็พอใจแล้วกับกำลังแรงของพวกเรา

เช้าของวันที่ ๑๒  กุมภาพันธฺุ์  พวกเรากังวลมากยิ่งขึ้น 

เมื่อมีพยากรณ์อากาศว่า จะมีฝนในวันนี้  เจ็ดโมงเศษ ๆ 

คุณมะเดื่อไปถึงโรงเรียน  ท้องฟ้าก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมีฝน

แต่พอใกล้แปดโมงเช้า  ฝนก็เริ่มโปรยโรยละออง

แต่ไม่หนัก  คุณมะเดื่อก็ยังหวังว่า ฝนคงไม่เป็นอุปสรรค

กับงานวันนี้....เด็ก ๆ เข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว ผู้ปกครอง

ก็เริ่มทยอยมาเพื่อเข้าร่วมในงาน รวมทั้งช่วยนักเรียน

ในการจัดร้านขายของ ตลาดนัดโรงเรียน  คุณมะเดื่อ

จึงให้เด็ก ๆ จัดร้านเตรียมกิจกรรมตลาดนัดโรงเรียนไว้

แต่แล้ว....ใกล้สามโมงเช้า  ... ฝนก็มาเยือนจากปรอย ๆ 

ก็หนักเม็ด แบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ... ฟ้าหนอฟ้า...

วันประชุมเตรียมงาน  ก็ส่งฝนมาจนน้ำท่วม...มาถึงวันงาน

ฝนก็ยังตามมาร่วมแสดงความยินดีอีกหรือเนี่ยะ !

ผู้ปกครองและนักเรียน ที่จัดร้านขายของเรียบร้อยแล้ว

รีบย้ายร้านเข้าไปหลบฝนหน้าห้องเรียน อย่างรีบด่วน

ฝนหนอฝน...ไม่น่าแกล้งกันเล้ย...!

กำหนดการเปิดงาน คือเวลา ๑๐.๐๐ น.  แต่ ประมาณ ๐๙.๓๕  น.

รถตู้ของ  สพป.ปข.๑ ก็แล่นเข้ามาในบริเวณโรงเรียน ท่ามกลางสายฝน

ที่เริ่มกระหน่ำอย่างหนาเม็ดขึ้น   ท่าน ผอ.สพป.ปข.๑ กับผู้ติดตาม

ซึีงเป็นหัวหน้ากลุ่มต่าง ๆ ของ สพป.เกือบ ๆ ๑๐  ท่านลงจากรถ

คุณมะเดื่อและครูของโรงเรียนรีบเชิญให้ทุกท่าน รวมทั้ง ผู้บริหารโรงเรียน

ในกลุ่มโรงเรียนบ่อนอก ผู้ปกครอง และ คณะครู นักเรียนของโรงเรียนพุทธศาสตร์ 

ที่มาร่วมในงานนี้ด้วย เข้าไปบริเวณใต้ถุนอาคารอันเป็นสถานที่ใช้ในการเปิดงาน

สายฝนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดได้ง่าย ๆ  จนกระทั่งมีคุณน้าคนหนึ่งที่มาร่วมในงาน

บอกคุณมะเดื่อว่า ..." ไปบอกหลวงพ่ออินทร์ขอให้ฝนหยุดก่อนเถอะ...."

( หลวงพ่ออินทร์แห่งวัดอู่ตะเภา เป็นที่นับถือและเชื่อถือของชาวบ้านทั้งใกล้ไกล

มานานแล้วว่า  หากใครที่จัดงานมงคลใด ๆ แล้วฝนตก  จะต้องบอกขอต่อท่าน

ให้ช่วยให้ฝนหยุด...และก็จะได้จริงตามนั้น)   คุณมะเดื่อจึงรีบไปบอก รก.กัลยา

ตามที่คุณน้าท่านนั้นบอก...รก.จึงรีบบอกขอกับหลวงพ่ออินทร์

(ใช้คำว่า " บน" ละกัน ) ขอให้ฝนหยุดสักครึ่งวัน  และจะถวายประทัดแด่ท่าน

ผลก็คือ... ประมาณ  ๕ นาทีต่อมา  ฝนก็หยุดทันที  มีแสงแดดส่อง

ลอดก้อนเมฆ  เป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนัก...! นี่แหละ  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่..สาธุ !

ทำให้การเปิดงานโดยท่าน ผอ.สพป.ปข.๑ ผ่านพ้นไปด้วยดี

นอกจากอุปสรรคจากฟ้าฝนแล้ว  ในการแสดงเปิดงานของนักเรียน 

ที่คุณมะเดื่อเตรียมไว้แล้ว  ก็ยังเจออุปสรรค  จากเทคโนโลยี

เนื่องจากเพลงที่เตรียมไว้  ไม่ประสานสามัคคีกับเครื่องเสียง

เพราะ คุณมะเดื่อ กับน้องครูที่คุมเครื่องเสียงไม่ได้ประสานงาน

เตรียมการไว้ก่อน  เนื่องจากต่างคนต่างเข้าใจว่า เพลงที่เตรียมไว้

ใช้งานได้ถูกต้องแล้ว  (เพราะก่อนหน้านั้นเปิดเพลงซ้อมเด็กหลายรอบแล้ว)

พอเอาจริงเข้า....ไม่ใช่เพลงที่เตรียมไว้..!  เวรกรรม ! ข้าน้อยสมควรตาย...!

...  แต่ในที่สุดก็ผ่านไปด้วยดี....เฮ้อ...!

จากนั้น ท่าน ผอ.สพป.ปข.๑  และคณะได้เดินชมนิทรรศการ

และตลาดนัดโรงเรียน ด้วยความสนใจ  และซักถามตลอดจน

ให้คำแนะนำอันเป็นประโยชน์ยิ่งกับการนำไปดำเนินการ

และปรับปรุงในการทำงานต่อไป  ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง

นอกจากท่าน ผอ.สพป.ปข.๑ และคณะ จะให้ความสนใจกับตลาดนัดโรงเรียน

ที่พ่อค้าแม่ค้าตัวน้อย ๆ นำสินค้ามาจำหน่ายแล้ว  ทุกท่านยังกรูณาเป็น "ลูกค้า"

ช่วยอุดหนุนสินค้าของเด็ก ๆ อย่างไม่อั้นอีกด้วย  สร้างรอยยิ้มให้กับพ่อค้าแม่ค้าน้อย ๆ 

อย่างเป็นสุขใจที่ขายของได้ (กำไรเยอะ) กว่าตลาดนัดโรงเรียนครั้งที่ ๑

ท่าน ผอ.สพป.บอกว่า มาตลาดนัดวันนี้แล้ว อิ่มเลย   ส่วนคณะของท่าน

ก็  "ช้อป"  สินค้าในตลาดจนเพลิน หิ้วกันพะรุงพะรังทีเดียว

จนกระทั่ง เที่ยงเศษ ๆ ตลาดนัดวายแล้ว ฝนก็ยังคงหยุดตกต่อเนื่อง

ได้เวลาอาหารเที่ยง  จึงเรียนเชิญท่าน ผอ.สพป. กับคณะ และท่าน

ผอ.โรงเรียนที่มาร่วมในงานรับประทานอาหารที่โรงเรียนเตรียมไว้ให้

มีเมนูพิเศษคือ  " ห่อหมกใบแสงจันทร์"  และ 

 " คะน้าแม็กซิกัน (มะละกอกินใบ) ผัดกุ้ง" ที่ได้รับคำชมว่า  " อร่อยมาก"

ที่โต๊ะอาหาร  ท่าน ผอ.สพป.ได้กรุณาให้คำแนะนำ แนวทางในการดำเนินงาน

ของโรงเรียน ที่มีประโยชน์ต่อการจัดกิจกรรมต่อเนื่องของโรงเรียน

อีกหลายประการ....ทั้งหลายทั้งปวงนี้ คุณมะเดื่อในฐานะเป็นตัวแทน

ของคณะครู  นักเรียน  ผู้ปกครอง ตลอดจน กก.สถานศึกษา

กก.ผู้ปกครองเครือข่าย  ขอกราบขอบพระคุณท่าน ผอ.สพป.และคณะ

ในความกรุณาและให้เกียรติกับโรงเรียนเล็ก ๆ ของคุณมะเดื่อ

ตลอดจนให้กำลังใจ  ให้คุณมะเดื่อและบุคลากรของโรงเรียน

ทุกคนมีแรงใจเดินหน้านำพาโรงเรียนเล็ก ๆ นี้ก้าวไปสู่จุดหมาย

ปลายทางอย่างไม่ว้าเหว่  มีขวัญและกำลังใจที่จะทุ่มเท

พลังกาย พลังใจในการสร้างสรรค์งานการศึกษา นำพา

เด็ก ๆ ไปสู่แสงทองของวันใหม่ในชีวิตต่อไป   

หลังเสร็จสิ้นงาน  ก็ปรากฏว่า  " ฝนกลับมาตกกระหน่ำ"

อีกครั้ง....เป็นที่อัศจรรย์จริง ๆ 

"  ครู.."  เป็นอาชีพที่มหัศจรรย์จริง ๆ  นี่คือคำพูดที่คุณมะเดื่อบอกกับ

น้อง ๆ ครู อยู่เสมอ...!  และคิดว่า  น้อง ๆ ครูคงเข้าใจในความหมาย

ของคำนี้...สักวัน...ในวันหน้า...หากเขายังอยู่บนถนนสายการศึกษานี้

ขอบคุณทุก ๆ คนมากมายสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างจ้ะ

[นายประยงค์ ธรรมมะธะโร]

ผมยังคอยติดตามข่าวสารและเป็นกำลังใจให้เสมอครับ จากจิตใจและความรู้สึกของอดีตครูครับ 

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์ประยงค์

ดีใจมาก ๆ ที่ท่านยังไม่ทิ้งโกทูโน

กลับมาเขียนบันทึกอีกนะจ๊ะ

มาร่วมแบ่งปันสิ่งดี ๆ เล่าสู่กันฟัง

ดังเช่นเคย  ขอบคุณมากมายสำหรับ

กำลังใจจ้ะ