สิ่งที่ อ.ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์ เขียนถึงผม...ขอเก็บไว้ที่นี่...อ่านแล้ว "หัวใจมีพลัง"

การฑูตชุมชนและการฑูตภาคประชาชน 

สานศรัทธาธรรมชาวบ้านพม่า-ไทย

คณะศรัทธาร่วมสร้างมหาวิทยะเจดีย์ ไทย-พม่า

.........................................................

ผมได้รับหนังสือ 'บันทึกบุญ...ครั้งหนึ่งในชีวิต' มหาวิทยะเจดีย์(เจดียฺ์ไทย-พม่า) วัดโมกขธรรมาราม(ดอนเกลี้ยง) สุราษฎร์ธานี เขียนโดย 'แสงแห่งความดี' นามปากกาของคุณพงศ์เพชร แสงศรี นักเขียนรางวัลสุดคะนึง เว็บไซต์ด้านวิชาการและการศึกษาที่แพร่หลายมากที่สุดของประเทศ gotoknow.org

คุณแสงแห่งความดี เป็นศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยมหิดล และเป็นเครือข่ายร่วมเขียนความรู้เผยแพร่ในเว็บจัดการความรู้ออนไลน์กลุ่มแรกๆเมื่อสักเกือบ 10 ปีก่อน เป็นคนทำงานทุ่มเท ใส่ใจต่อการร่วมสร้างสรรค์สิ่งต่างๆเพื่อสังคมส่วนรวม และเอื้ออาทรต่อคนรอบข้างตลอดเส้นทางชีวิตการงานอยู่เสมอ โดยเฉพาะเป็นคนรักน้อง รักลูก และรักครอบครัวมาก

น้องชายของคุณแสงแห่งความดี เป็นคนทำงานศิลปะ ชอบเขียนรูป คุณแสงแห่งความดีขวนขวายส่งภาพผลงานของน้องชายให้ผมได้ชมและพูดคุยเรื่องต่างๆให้ฟังอยู่ระยะหนึ่ง ทำให้ผมเห็นความรักความเมตตาอย่างยิ่งของคนผู้เป็นพี่ ที่คอยเป็นผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง สร้างสภาพแวดล้อมเพื่อการได้พัฒนาตนเอง สามารถทำงานศิลปะอย่างมีความสุข และใช้เป็นการทำงานเลี้ยงชีพ ดูแลชีวิตตนเองได้ .. คงต้องกล่าวไว้ด้วยว่าน้องชายของคุณแสงแห่งความดีนั้นเป็นผู้พิการ แต่ไม่ย่อท้อและไม่ยอมจำนนอยู่กับข้อจำกัดของชีวิต มีฝีมือทางศิลปะมาก

ครั้งหนึ่งเมื่อ 6-7 ปีก่อน ผมไปเป็นวิทยากรให้กับเครือข่ายคนทำงานสาธารณสุขมูลฐานและงานสุขภาพชุมชนในภาคใต้ ของศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาการสาธารณสุขมูลฐาน ภาคใต้ นครศรีธรรมราช คุณแสงแห่งความดีก็พาเจ้าดวงใจลูกสาวตัวเล็กในวัยก่อนเรียนไปต้อนรับผม เหมือนพาลูกไปเยี่ยมคารวะผู้ใหญ่ที่คุ้นเคยเหมือนเป็นญาติมิตรทางการงานของพ่อแม่

ต้องขับรถและพากันเดินทางด้วยระยะทางที่ไกลพอสมควร แต่เพียงมาขอต้อนรับและพบปะสนทนากันที่สนามบิน ก่อนที่ขากลับจะแวะส่งลูกไปเรียนพิเศษ วิถีปฏิบัติอย่างนี้ สะท้อนความเป็นตัวตนภายในของคุณแสงแห่งความดี ที่มักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอ คือ ไม่เหน็ดเหนื่อย ไม่ย่นย่อที่จะคิดและทำสิ่งที่คิดว่าดี โดยเฉพาะเพื่อการให้แก่คนที่ตนเองรัก

หนังสือ 'บันทึกบุญ...ครั้งหนึ่งในชีวิต' ที่คุณแสงแห่งความดีมีน้ำใจส่งไปให้และเรื่องราวต่างๆที่ถ่ายทอดไว้ในหนังสือ ก็เช่นกัน

หนังสือ 'บันทึกบุญ...ครั้งหนึ่งในชีวิต' เป็นการบันทึกและถ่ายทอดเรื่องราวของการร่วมกันสร้างมหาวิทยะเจดีย์ (เจดีย์ไทย-พม่า) ของชุมชนชาวบ้านไทยและพม่า ซึ่งแรกเริ่มนั้น ชาวพุทธพม่าที่เข้ามาทำงานและอยู่อาศัยในพื้นถิ่น มีศรัทธาที่จะสร้างเจดีย์เอาไว้เป็นศูนย์ยึดเหนี่ยวจิตใจ แต่พอสร้างไปได้ระยะหนึ่ง ชาวบ้านไทยก็เกิดความไม่สบายใจ ทำให้การก่อสร้างไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ และอาจจะต้องยุติ ไม่สำเร็จประโยชน์ดังความมีจิตศรัทธาแต่เบื้องต้น

พระเดชพระคุณท่าน พระราชไพศาลมุนี เจ้าคณะจังหวัดสุราษฎร์ธานี ได้มีเมตตา นำคณะสงฆ์ และคุณแสงแห่งความดี ให้ได้ร่วมแรงแข็งขันกับกลุ่มชาวบ้านไทยและกลุ่มชาวบ้านชาวพม่าจำนวนหนึ่ง ค่อยคิดค่อยคุยด้วยกัน แล้วค่อยหาทางสร้างขึ้นใหม่ โดยให้เป็นเจดีย์ของชาวพุทธด้วยกันไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านไทยหรือพม่า ในที่สุดก็สำเร็จอย่างงดงาม และคุณแสงแห่งความดีกับกลุ่มผู้นำชาวบ้านชาวพม่า ก็ได้ร่วมกันเป็นเจ้าภาพทอดกฐิน สร้างบุญกุศลและเฉลิมฉลองความสำเร็จดังกล่าวนี้ร่วมกัน

ระหว่างที่ดำเนินการสร้างเจดีย์ กระทั่งสำเร็จเสร็จสิ้นทุกประการนี้ คุณแสงแห่งความดีก็บันทึกเรื่องราวไว้ แล้วนำมาทำเป็นหนังสือแจกจ่ายไปตามกำลังของตัวเพียงไม่กี่เล่ม

เรื่องราวนี้เหมือนเป็นกิจกรรมของชุมชนท้องถิ่นเล็กๆ แต่เมื่อได้เห็นที่มาที่ไปแล้ว ก็จะเห็นความยิ่งใหญ่เหมือนการปิดทองหลังพระ รวมทั้งเหมือนกับการร่วมกันเป็นฑูตภาคประชาชนและเป็นการฑูตชุมชน สานศรัทธาธรรมชาวบ้านพม่า-ไทย ของพระสงฆ์ ผู้นำทางจิตใจ คุณแสงแห่งความดี กลุ่มผู้นำชาวบ้านชาวพม่า และคณะศรัทธา ทั้งชาวไทยและชาวพม่า ที่ได้ร่วมกันสร้างมหาวิทยะเจดีย์ ไทย-พม่านี้ขึ้นมา เลยทีเดียว

บ้านเมืองสงบสุข สังคมมีสุขภาวะ ผู้คนต่างสังคมต่างวัฒนธรรม ต่างก็สามารถอยู่ร่วมกัน สร้างความเจริญงอกงามของสังคมด้วยกัน ส่วนหนึ่งก็ด้วยชุมชน ชาวบ้าน และคนเล็กคนน้อย ถือเอาเป็นธุระสรรสร้างสิ่งดีๆอย่างนี้ อยู่ในแหล่งห่างไกลต่างๆอย่างนี้นั่นเอง.

วิรัตน์  คำศรีจันทร์

...............................................................

[แสงแห่งความดี...]

กราบขอบพระคุณ  อ. มากนะครับ