ค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนวัดบ้านสวน จังหวัดพัทลุง (3) Watbansuan English Camp 3

กิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษแบบ Active Learning สำหรับนักเรียน

วันที่ 17-18 พฤศจิกายน 2560 ผู้เขียนอยู่ที่พัทลุงจัดกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนวัดบ้านสวน จังหวัดพัทลุง ครั้งนี้เป็นอาทิตย์ที่ 3 แล้วลองไปอ่านในอาทิตย์แรกและอาทิตย์ที่สองในนี้นะครับ ตอนเช้าคุณครูน้องน้ำหวาน (นางสาววินิตา อักษรชู ) ชวนมากินข้าวในเมืองชื่อร้านโลกยามเช้ามีอาการขายหลายอย่างที่ขึ้นชื่อคือติ๋มซำ แต่ข้าวมันไก่ร้านนี้อร่อยมาก เลือดหมูพอกินได้ น้องคุณครูน้องน้ำหวานบอกว่าร้านนี้ขายนานมากแล้วตั้งแต่น้องยังเด็ก

มาถึงโรงเรียนก็เตรียมจัดกิจกรรมเพื่อทบทวนให้นักเรียนสนทนาภาษาอังกฤษ ผู้เขียนเลือกให้สนทนาเป้นกลุ่มโดยผลัดกันถามเพื่อนในกลุ่มก่อนแล้วมาถามกันทีละคน จนนักเรียนชำนาญแล้วให้นักเรียนฝึกการเขียน

เมื่อนักเรียนจะเขียนผู้เขียนให้ไปดูบทสนทนาที่ไม่เรียงคำถามและคำตอบเอาไว้ให้นักเรียนช่วยกันจดเพื่อนำมาทำเป็นบทสนทนาซึ่งมีจำนวนมากประมาณ 9 ประโยค

กิจกรรมที่ทำวันนี้พบว่านักเรียนที่ไม่สนใจพูด ก็เริ่มพูดมากขึ้น แต่คุณครูต้องใช้พลังในการวางแผนและการเตรียมกิจกรรมมากกว่าปกติ ผู้เขียนสังเกตว่านักเรียนที่อ่อนไม่ค่อยพูดในวันแรกๆเริ่มพูดมากขึ้น คนที่พูดตอนแรกก็เริ่มมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ผู้เขียนเปลี่ยนกิจกรรมในตอนบ่ายเป้นการเขียนประโยคสนทนาทั้งหมดที่นำไปติดเอาไว้ให้แต่ละกลุ่มออกแบบว่าจะทำบทสนาอย่างไรให้น่าอ่าน แต่ผู้เขียนยังใช้การให้นักเรียนไปจดประโยคที่สลับกันหรือคละกันทั้งคำถามและคำตอบมาจัดเรียงใหม่ในกระดาษที่ใช้นำเสนอ

วันนี้เลยได้กิจกรรมการสนทนาแต่เน้นการเขียนมากกว่า ถึงอย่างไรก็ตามนักเรียนก็ยังมีที่เขียนผิดหลายจุดมากเช่นเขียนโดยไม่ใส่เครื่องหมายคำามหรือเขียนติดกันไม่ได้เว้นวรรค ที่แย่เลยคือเขียนผิด ตอนเย็นเพื่อนคุรุทายาทของผู้เขียนคือครูจิตติ( จิตติมา พรหมรุ่ง )ชวนมาเที่ยวที่นาโปแกกับน้องคุณครูน้ำหวาน(วินิตา อักษรชู) ผู้เขียนเพิ่งเคยไปครั้งแรกบรรยากาศคล้ายที่สุพรรณบุรีหรือคล้ายที่ภาคเหนือผู้เขียนชอบบรรยากาศของทุ่งนาที่มีกังหันวิดน้ำและท้องนา ตอนที่มาถึงเย็นมาแล้วอากาศไม่ร้อนสิ่งสำคัญคือแสงพระอาทิตย์กำลังสวยมากๆ บริเวณที่เดินดูก็มีคนไม่มากด้วย เพื่อนๆบอกว่าเสาร์อาทิตย์คนจะมากกว่าปกติ ผู้เขียนเดินรอบๆบริเวณ โอโหตอนขึ้นไปอยู่ข้างบนเรือนไม้สูง จะเห้นบริเวณได้รอบสวยมาก สอบถามเจ้าของที่บอกผู้เขียนว่ามีเนื้อที่ประมาณ 10 กว่าไร่ มีส่วนที่ขายอาหารและไอสกรีมข้าวสังหยดด้วย คุณครู จิตติมา พรหมรุ่ง เพื่อนผู้เขียนและน้องคุณครูน้ำหวาน(วินิตา อักษรชู) ซื้อมาให้กินอร่อยมากใครมาที่นี่แนะนำว่าควรกินไอสกรีมเลยครับ เนื่องจากมาถึงค่อนข้างเย็น คนเริ่มน้อยตอนเดินดูรอบๆพบควายเผือกด้วย ตัวอ้านท้วนสมบูรณ์มาก แต่ยังงง งงว่าทำไมตัวเล็ก หรือเป็นลูกควายก็ไม่ทราบ แต่น่ารักดีค่อนข้างเชื่องมากๆ ผู้เขียนเห็นมีคนป้อนหญ้าด้วย

ใครมาพัทลุงมีโอกาสผ่านมา แนะนำว่าควรมาที่นาโปแก อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุงรับรองว่าไม่ผิดหวัง เข้าใจว่าในอนาคตเจ้าของสถานที่คงปรับเป็นที่พักด้วย เพิ่งเข้าใจภาษาใต้ว่า นาโปแก คำว่านาก็คือทุ่งนา โปแก คือพ่อของแม่ ภาษาภาคกลางเรียกว่า ตา ภาษาใต้พัทลุงน่าจะแปลว่า พ่อแก่ นี่เอง พรุ่งนี้มีกิจกรรมอีก 1 วัน จะมาเขียนเพิ่มนะครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog