บทความเรื่อง You Do Not Think Alone : A new book argues that thought and knowledge are community efforts เขียนโดย Gareth Cook ใน Scientific American Mind ฉบับเดือนกันยายน ๒๕๖๐ แนะนำหนังสือเล่มใหม่ ชื่อ The Knowledge Illusion : Why We Never Think Alone เขียนโดย Steven Sloman and Philip Fernbach
สาระที่เขาสื่อคือ การเรียนรู้และความรู้สึกนึกคิดของคนเราขึ้นกับสภาพแวดล้อมมากกว่าที่เราคิด และความรู้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมรวมหมู่ ซึ่งตรงกับที่ผมเข้าใจมาตลอดว่า การเรียนรู้เป็นกิจกรรมทางสังคม
เขาไปสัมภาษณ์ผู้เขียนหนังสือ The Knowledge Illusion คือ Steven Sloman เอามาลง จับสาระได้ว่า มนุษย์เราคิด ๒ แบบ คือแบบใช้ ปรีชาญาณ (intuition) กับแบบใช้การใคร่ครวญไตร่ตรองคิดแล้วคิดอีก (deliberation) การคิดแบบหลังนี้จริงๆ แล้วคนเราไม่ได้คิดคนเดียว มีกระบวนการทางสังคมช่วยมาก คือร่วมกันคิดกับคนอื่น รวมทั้งมีคอมพิวเตอร์ช่วยความจำ และกูเกิ้ลให้ค้นหาความรู้ต่างๆ
เขาบอกว่าสมองมีความจำจำกัดมาก ทำให้มนุษย์เรามีความรู้ผิวเผินกว่าที่ตนคิดมาก ข้อสรุปนี้เขาอ้างผลการวิจัย และเขาอ้างนักวิทยาศาสตร์ด้าน cognitive science ผู้ล่วงลับ ชื่อ Thomas Landauer ว่าได้คำนวณว่าสมองมนุษย์มีความจำเพียง 1 gigabyte เท่านั้น
แต่เมื่อเข้าสู่กระบวนการคิดร่วมกัน มนุษย์เราสามารถคิดได้กว้างไกลอย่างไม่น่าเชื่อ
วิจารณ์ พานิช
๒๓ ก.ย. ๖๐
I read: ...เขา[Gareth Cook]บอกว่าสมองมีความจำจำกัดมาก ทำให้มนุษย์เรามีความรู้ผิวเผินกว่าที่ตนคิดมาก ข้อสรุปนี้เขาอ้างผลการวิจัย และเขาอ้างนักวิทยาศาสตร์ด้าน cognitive science ผู้ล่วงลับ ชื่อ Thomas Landauer ว่าได้คำนวณว่าสมองมนุษย์มีความจำเพียง 1 gigabyte เท่านั้น... and thought and questions popped up 'about short-term and long-term memory; fast-recall and slow-recall... very much similar to CPU cache memory, RAM and hard disk(s), clouds, Internetm,... This claim is questionable, and amount of memory does not limit 'thinking' (data processing in olden days was done on 640Kb!)