วันจันทร์ที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๖๐ สาวน้อยชวนออกไปเที่ยวแก้เบื่อ เราออกจากบ้าน ๑๐ น. เลี่ยงรถติด ให้ Google Map พาไปชมวัดชินวรารามวรวิหาร แล้วต่อไปวัดน้ำวน (๒) ที่อยู่ใกล้ๆ ทั้งสองวัดอยู่ในจังหวัด ปทุมธานี และอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา รวมกินอาหารเที่ยงที่ร้านอาหารสุขแสงจันทร์ ใช้เวลาราวๆ ๓ ชั่วโมง
วัดชินวรารามวรวิหาร (๑)
วัดชินฯ ได้ชื่อนี้เพราะเป็นวัดที่บูรณะในสมัย ร. ๗ โดยสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ สัญญลักษณ์ของวัดนี้คือเสาหงส์ มีอยู่เต็มไปหมด ส่อว่าเดิมเป็นวัดมอญ และมีสัญญลักษณ์อักษรย่อ ชส อยู่ทั่วไป เสียดายเราไม่ได้เข้าไปในโบสถ์เพราะเห็นกำลังซ่อมแซม เขาบอกว่าภาพจิตรกรรมฝาผนังพระเจ้าสิบชาติ (ทศชาติชาดก) งดงาม
สิ่งก่อสร้างเด่นและแปลกจากวัดอื่นคือมณฑป ที่มีบันไดให้ปีนสูงน่าจะสักห้าสิบขั้น เราไม่ได้ขึ้นไปด้วยข้อจำกัดของสาวน้อย เสียดายที่ผมไม่ได้ลองปีนขึ้นไป เดาว่าน่าจะเห็นทิวทัศน์โดยรอบ
วัดมีบริเวณกว้างขวาง และกำลังมีการก่อสร้างและซ่อมแซมหลายจุด สภาพทั่วไปค่อนไปทาง ขาดการดูแล อย่างตำหนักชินวรณ์สิริวัฒน์ก็มีร่องรอยน้ำท่วม ที่ริมแม่น้ำกำลังมีการสร้างเขื่อน เดาว่าเพื่อป้องกันน้ำท่วม
วัดน้ำวน (๒)
นี่ก็วัดมอญ เมื่อเข้าไปสิ่งก่อสร้างที่สะดุดตาคือเจดีย์สีขาวทรงมอญอยู่หน้าโบสถ์ ตอนนั้นใกล้เที่ยงแดดร้อน สาวน้อยไม่ยอมลงจากรถ ผมจึงไม่ได้เข้าไปกราบพระในโบสถ์ ที่ริมแม่น้ำมีการสร้างเขื่อนเช่นเดียวกัน
ร้านอาหารสุขแสงจันทร์ (๓)
เราค้นด้วยกูเกิ้ลหาร้านอาหารยอดนิยม พบร้านนี้ เมื่อไปถึงต้องจอดรถเข้าไปถามว่าเปิดหรือเปล่า เพราะเงียบมาก เราสั่งอาหารสองอย่างคือข้าวผัดกุ้งจานกลาง กับต้มโคล้งปลากรอบ อร่อยมาก ต้องห่อข้าวผัดกลับบ้านเพราะกินได้สี่คน รวมค่าอาหารเพียง ๒๙๐ บาท
วิจารณ์ พานิช
๒๗ ส.ค. ๖๐
1 ท่าน้ำวัดชินวรารามสวยงามแต่ไม่มีร่องรอยการใช้งาน
2 สัญญลักษณ์ตรงสะพานท่าน้ำ
3 ตำหนักชินวรและอาคารไม้ประดับเสาหงส์
4 บรรยากาศบริเวณวัด
5 พระอุโบสถอยู่ระหว่างการซ่อม
6 มีโบสถ์น้อยอยู่หน้าพระอุโบสถ
7 ถ่ายด้านข้าง
8 เจดีย์มอญและโบสถ์ วัดน้ำวน
9 เจดีย์ โบสถ์ และสถูป
คล้ายๆกับวัดของชาวรามัญเลยครับ