คำเอ๊ย
เจ้าผุกกไม้น้อย ใบใหม่กำลังผลัด
อยากสินวยนายลัด เด่เครือน้ำเกี้ยว
เจ้าผุเขียวยืนต้น สิเอนโอนหืออ่อน บ่นอ
พอได้เฮ็ดอุ้มลุ้ม เอาเครือตุ้มไว้หว่างใจ
หือนางบ่อยากได้ เครือไม้จ่อยบ่มีหลัก
จักสิหาหลักเฟีย มาแต่ไสแล้วนางน้อง
พอแต่เป็นเฟือขึ้น ทาวทางได๋เขากะอ่วย
คันคนสวยบ่ให่เกี้ยว ย่านเขียวก้านบ่ป่งใบ
ตายค้างว่าอยู่เครือ เฟียนำฮั้วย้อนคึดนำ
แม่บักหำบ่ทันเอิ้น.// หนุ่มเมืองมหา..
ไม่มีความเห็น