นายหัว
นาย เจ้าชาย ณ เมืองห้วยแร่

วาทะกรรม : เครื่องมือเล่นคำเพื่อลวงใคร?


ตอนนี้เวลานี้ คำว่า “อาเซียน (ASEAN)”และ “AEC” หายไปอยู่ส่วนไหนของจักรวาล?                   

ทั้งๆที่วันวานก่อน คำๆนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งกับประเทศนี้ ไม่ว่าการอบรม สัมมนา โครงการ การพูดคุยในวง น้ำชากาแฟ หลักสูตรวิชาการเรียนการสอนเอากันตั้งแต่อนุบาลยันอุดมศึกษา ทั้งเอกชนและรัฐบาลต่าง ประโคมกันยกใหญ่

 มันหายไปไหน? มันไม่สำคัญอีกแล้วหรือ? แล้วเอาเข้าจริงๆประชาชนอย่างคุณๆกระผมได้ประโยชน์อะไรบ้างมั้ย!!

เก่าหายตายไป ใหม่มาแทน!! มิตรรักแฟนเพลงคืนความสุขให้ประเทศไทย ได้คำใหม่เพิ่มมาอีกหลายคำ เปิดทีวีดูข่าว อ่านหนังสือ เล่นโซเชียลมีเดีย ยังไงๆก็ต้องเจอ คำๆนี้ “4.0” “ประชารัฐ”“ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี” และ“ปฏิรูปประเทศ” ไอ้คำพวกนี้มันมีความสำคัญไฉน?

ความสำคัญของมันก็ไม่ได้ต่างไปจาก “อาเซียน (ASEAN)”และ “AEC” เพราะมันเป็นวาทะกรรม   เป็นเครื่องมือทางการเมือง และมันใช้หากินได้ แล้วหากินได้ยังไง ก็ลองนึกดูสิ หนังสือ หลักสูตร การอบรม โครงการที่ผ่านๆมาทั้งภาครัฐและเอกชน คำเหล่านี้พ่วงท้ายด้วยเสมอแน่นวล ตัวอย่างเช่น โครงการ.......   เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน หรือ หนังสือ AEC เราต้องพร้อม! เป็นต้น เอากันง่ายๆ แบบไม่ต้องควายงงตอนนี้ก็แค่เปลี่ยนมาเป็น “4.0” “ประชารัฐ” ตัวอย่างก็เช่น โครงการประชารัฐเพื่อ......ตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี หรือ หนังสือ 4.0 คุณต้องปรับเปลี่ยนเพื่อการพัฒนาให้ทันโลก เป็นต้น

เขียนแบบนี้พี่อคติหรือเปล่า? หากเรามองด้วยใจเป็นธรรมตรงไปตรงมาแบบที่วิญญูชนชนควรสำนึกได้ จริงๆแล้วประชาชนทั่วไปได้อะไรบ้างจากประชาคมอาเซียน จริงหรือไม่ สิ่งที่ภาครัฐทำคือ การให้เด็กอนุบาลเด็กเด็กมหาลัยท่องจำความหมาย ให้ทำความรู้จักกับ 10 ประเทศสมาชิก ติดแขวนธงชาติสมาชิกตามสถานที่ต่างๆ เพื่อบ่งบอกว่านี้เป็นการเตรียมพร้อมของรัฐเท่านั้นหรือ?

แล้วภาครัฐสนับสนุนภาคเอกชนในประเทศอย่างไรบ้าง เข้าสู่ประชาคมอาเซียนมา 1-2 ปีแล้ว เราเป็นมิตรกับประเทศเพื่อนบ้าน ประเทศสมาชิกมากแค่ไหน ความร่วมมือทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมเป็นไปอย่างไร มันก้าวหน้าหรือถอยหลังเข้าคลอง เราเป็นเสือเศรษฐกิจของอาเซียนหรือเสือป่วยที่ไม่รู้ว่าตัวเองป่วย ข่าวคราวที่ออกๆมาเราคงทราบได้ว่าสถานการณ์ต่างๆมันไม่สู้ดีสักเท่าไร ตัวอย่างเช่น กรณีแรงงานต่างด้าว กรณีชนกลุ่มน้อย กรณีชายแดน กรณียาเสพติด และกรณีความไม่สงบ เป็นต้น

วันนี้เรายังคงมีความหวังกับ “4.0” “ประชารัฐ” “ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี” และ“ปฏิรูปประเทศ” อีกหรือ? ผลประจักษ์แจ้งกับสายตามากมายแล้ว คำเหล่านี้ใครได้ประโยชน์ โครงการใหญ่ต่างๆของภาครัฐและเอกชนมีการผูกขาดอย่างเด่นชัด มีการเอื้อประโยชน์ให้กับกลุ่มทุนบางกลุ่ม อำนาจพิเศษนำมาซึ่งการตรวจสอบติดตามไม่ได้ สิ่งที่ประชาชนอย่างเราทำได้ คือ การนั่งมองตาปริบๆ

สุดท้ายแล้วเราต่างอยู่ในโลกของวาทะกรรม ไม่ว่า “ปลาเล็กกินปลาใหญ่” “มือใครยาวสาวได้สาวเอา” “สู้แล้วรวย” “อำนาจนำมาซึ่งความชอบธรรม”    และ “คนตายพูดไม่ได้” ในเมื่อความคิดความอ่าน ความตื่นตัวของประชาชนหายไป สังคมก็เหมือนมีแต่คนตาย คนตายพูดไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ คนเป็นที่เหลืออยู่ทำอะไรก็ได้ ทำอะไรก็ทำ ทำที่สบายใจ เอาที่สบายใจ

17/8/2560

หมายเลขบันทึก: 633914เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2017 13:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 สิงหาคม 2017 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

เราๆ..อยู่ในโลก..ökmtdii,=..(วาทะ..กรรม) =  ÄÄ...ใช้.(.คี บอด...)..เครื่องมือเล่น คำ..

(ชอบ มากๆ)...เจ้าค่ะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท