ปฏิรูปตำรวจ : โรคร้ายเรื้อรังที่ต้องรีบรักษา

ต้องอย่าให้ลงเอยด้วยการมีขนาดใหญ่ขึ้น ชั้นยศสูงขึ้น เปลืองงบประมาณมากขึ้น แต่คุณภาพของบริการประชาชนลดลง และมีความชั่วร้ายในภาคปฏิบัติซ่อนอยู่มากขึ้น

ปฏิรูปตำรวจ : โรคร้ายเรื้อรังที่ต้องรีบรักษา

         โดย วสิษฐ เดชกุญชร อ่าน ที่นี่

               ผมขอเพิ่มความเห็นส่วนตัวว่า    การปฏิรูปส่วนใดก็ตามของระบบราชการไทย มักลงเอยด้วยการมีขนาดใหญ่ขึ้น    ชั้นยศสูงขึ้น   เปลืองงบประมาณมากขึ้น    แต่คุณภาพของบริการประชาชนลดลง    และมีความชั่วร้ายในภาคปฏิบัติซ่อนอยู่มากขึ้น    เราไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น    และหวังว่าการปฏิรูปตำรวจจะได้ผลที่หวัง  

              จะให้ได้ผลดังหวัง ผมเสนอว่าต้องยกเลิกกรมตำรวจ    กระจายตำรวจไปอยู่ใต้การดูแลบังคับบัญชาของท้องที่    ให้ประชาชนควบคุมพฤติกรรมของตำรวจได้ด้วย

วิจารณ์

๓ ส.ค. ๖๐

 

 

                 

 

                       

  

 

  

 

[นางอังคณา บาลไทสงค์]

ยิ่งเติบโตยิ่งอ่อนแอ พร้อมแสวงหาผลประโยชน์

[ยายธี]

ประชาชน..คือ คน..คนคือ..ตำรวจ..โดย(อาชีพ)..ที่ต้องการวินัย(ที่ไม่หย่อนยาน)....คนและประชาชน..(วินัย....ที่หละหลวม..ละเลย..ไม่ได้ถูกฝึก เรื่อง..จิตวิญญาณที่แท้..หากหลงอยู่ใน เรื่อง กิน กามเกียรติ (ยศ)...จึงเป็นอย่างที่เห็น..

[อัครพงษ์ เวชยานนท์]

ควรปรับวิธีการทำงานและทัศนคติของเจ้าหน้าที่ทั้งในส่วนกลาง ภูมิภาค และท้องถิ่นให้มีมาตรฐานที่ใกล้เคียงกันด้วย