พ่อใก่กับใข่มุก

เรื่องมีอยู่ว่า พ่อไก่ตัวหนึ่งกำลังเดินเล่นอยู่ในฟาร์มท่ามกลางแม่ไก้ทั้งหลาย ทันใดนั้นพ่อไก้ก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างส่องแสงประกายอยู่กลางกองฟางเข้า “ว้าว!”

พ่อไก่ร้องอุทาน “นั่นน่ะของข้า” แล้วันก็รีบคุ้ยเขี่ยสิ่งนั้นออกมาจากกองฟาง ทว่า นั่นกลับเป็นไข่มุกเม็ดหนึ่งที่คงนะมีคนทำหล่นไว้ “มันอาจจะมีค่า” พ่อไก่เอ่ย “หำ

หรับมนุษย์ที่เห็นคุณค่ามัน แต่สำหรับข้าแล้วเมล็ดข้าวเมล็ดเดียวยังดีกว่าใข่มุกเป็นใหน ๆ”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "สิ่งของที่ล้ำค่ามีไว้หำหรับผู้ที่มองเห็นคุณค่าของมัน