ของดีในบันทึกฉบับนี้ ที่ขอยกมานำเสนอ ไม่ได้เป็นสิ่งของอย่าง 2 บันทึกที่แล้วนะครับ
แต่คราวนี้เป็น ลีลาการเรียนรู้ของชาวนาและลูกหลานชาวนา ทั้งจากสุพรรณบุรี และชาวนาจากภูมิภาคอื่นๆที่มาร่วมงานด้วย เช่น ชาวนาจากนครสวรรค์ อุทัยธานี พิจิตร เชียงใหม่ ตรัง พัทลุง
เป็นภาพของการเรียนรู้แบบสบายๆ เรียนรู้จากของจริง ให้ชาวนาเรียนรู้จากชาวนาด้วยกันเอง บทบาทคุณอำนวยก็มีทั้งนักเรียนชาวนาเจ้าบ้าน และทีมคุณอำนวยจากมูลนิธิข้าวขวัญ
การเรียนรู้ของคนหัวอกเดียวกัน ถึงแม้จะต่างถิ่น ต่างฐาน แต่ก็เรียนรู้ระหว่างกันได้ดี บรรยากาศทั้ง 2 วันที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของกัลยาณมิตร แม้แดดจะแรงไปนิดหนึ่ง ผมเชื่อว่าชาวนาที่มางานนี้กลับบ้านไปด้วยความรู้สึกภูมิใจที่เกิดเป็นชาวนา
ไม่เพียงแต่ชาวนาเท่านั้น ลูกหลานในพื้นที่ใกล้เคียง คุณครูเห็นความสำคัญของความรู้เหล่านี้ ก็พาลูกศิษย์มาร่วมงานด้วย เห็นได้จากการที่มีครู อาจารย์พานักเรียนมาร่วมเรียนรู้ในงานนี้หลายคนทีเดียว จากที่ผมลองสุ่มถามนักเรียน 2-3 คน ได้คำตอบว่าทั้งหมดเป็นลูกชาวนาหมดเลยครับ ถือว่าการที่เปิดโอกาสของลูกหลานชาวนาได้มาเรียนรู้ในมิติที่ลึกซึ้งของอาชีพพ่อ-แม่ของตนนั้น เป็นเรื่องที่ควรส่งเสริมอย่างยิ่งครับ น่าปลื้มใจจริงๆ
ไม่มีความเห็น