​อู๋เพื่อนรัก (ตอน ๙ ความมั่นคงในครอบครัว

อู๋เพื่อนรัก (ตอน ๙ ความมั่นคงในครอบครัว)

เรื่องความมั่นคงในครอบครัวนี้เป็นเรื่องแฝงเร้นที่ผมว่ามีความสำคัญที่สุด เกิดจากการที่พ่อแม่ยากจน (โดยเฉพาะในอีสานและเหนือ)ต้องเดินทางไปหางานทำในนิคมอุตสาหกรรมห่างไกล จึงจำเป็นต้องทิ้งลูกเต้าไว้ให้คนเฒ่าแก่เลี้ยงดูไปตามประสา ทำให้เกิดอาการเสียเด็กแต่เยาวัย ผมเคยเป็นประธานคุยกับผอ.รร.ในอีสาน ๓๒ รร.เพื่อหาทางช่่่่่วยเหลือ ท่า่นทั้งหลายบอกกว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเด็กเสียจนเน่าแล้วคือเด็กไม่ยอมเรียนหนังสือ เด็กหญิงมักตั้งท้องแต่อายุ ๑๓ ส่วนเด็กชายก็นิยมยกพวกตีกัน ซึ่งตำรวจก็ชอบให้เกิดเพราะจะได้เงินค่าประกันตัว

.

วิธีแก้ด้านนี้ผมมองเห็นว่ามี๒ทางคือ ๑.ย้ายเด็กไปอยูกะพ่อแม่ซึ่งยากเพราะอยู่หอพักหรือบ้านเช่าเล็กๆ อีกทั้งยังหารร.เรียนยาก

๒. ย้ายโรงงานไปสู่ท้องถิ่น เรื่องนี้ผมว่าทำได้ง่ายกว่า แต่รัฐจะต้องเลิกส่งเสริมการสร้างนิคมอุตสาหกรรมเสียที

.

การสร้างนิคมอุตสากกรรมยังทำให้เกิดการกระจุกตัวของสารพิษ เข้าสู่ระบบอาหารของมนุษย์ เช่น ผัก ปลา ก็ยิ่งทำให้เกิดโรคต่างๆตามมา ทำให้สูญเสียความมั่นคงมนุษย์โดยอ้อมอีกประการ

.

สำหรับพ่อแม่ที่อยู่ห่างไกล คิดถึงลูกและพ่อแม่ที่จากมาก็ระงับความทุกข์ด้วยการดื่มเหล้า เป็นอันตรายต่อสุขภาพและมีเงินเหลือน้อยลงในการส่งกลับไปช่่วยลูกเต้าพ่อแม่ และยังทำให้ประเทศไทยเรากระโดดจากระดับกลางๆมาเป็นระดับต้นๆแล้วในการดื่มเหล้า

.

การย้ายนิคมออกให้กระจายทั่วประเทศยังจะสร้างงาน สร้างความเจริญให้ท้องถิ่นอีกด้วย รวมถึงการศึกษา ได้ประโชน์หลายต่อมาก แต่ทางบริษัทคงไม่ยอม ซึ่งรัฐต้องหาทางออกให้เช่นด้วยการลดหย่อนภาษีเป็นกรณีพิเศษ

---รักเพื่อนเสมอ

..คนถางทาง (๑๗ มค. ๖๐)