รัตติกาลร่อนโบยบิน
กลีบกลิ่นราตรีรัญจวน
ลมหวนแห่งความรู้สึกไร้รส
บทเพลงสีดำกับคำกล่าวที่แสนอัปลักษณ์
โอ้ดวงวิญญานแห่งคืนค่ำที่ดำมืด
ความจืดชืด ความขื่นขมรวมเป็นหนึ่ง
ดวงนภาดับแสงร้องระรมร่ำรำพึง
พระพายพัดโบกถึงฝั่งชลธีพิราลัย
---เจ้าชาย---
22/12/2559
ไม่มีความเห็น