เขียน...อ่าน เพื่อการเจริญสติ

ชีวิต...วันนี้

อยู่ที่เรียนรู้...

...อยู่ที่ยอมรับ

นับหนึ่ง...กับปัญหา...ตรงหน้า

... เบื้องลึกคือ ความกลัว

เธอชดเชย ความรู้สึกขาด ไม่มั่นคง

ด้วยการเริ่มเก็บ ๆ ๆ (ซื้อถูกจากร้านขายของมือสอง)

สะสมที่ละชิ้น สองชิ้น เมื่อมีโอกาส

เสื้อผ้า สมุด หนังสือ ข้าวของจิปาถะ

จนมีเกินๆๆ

วันนี้...

เบื้องหน้า...เสื้อผ้า กองพะเนิน

ถูกรื้อออกมาซักๆๆ เตรียมสะพัดจัดออก

การจัดการสะสางสรรพสิ่งภายนอก ถือเป็นการภาวนา

เจริญสติปัฏฐาน ๔ แบบลืมตา

ที่เป็นพลังให้น้อมนำศรัทธาและปัญญาไปสละ ละวางใจภายใน

(เจริญอิทธิบาท ๔ อินทรีย์ ๕ พละ ๕ กับวิถีชีวิตปกติ เป็นไป)

....

ก้าวต่อแห่งพุทธะ...ในใจ เป็นไป

เมื่อได้สารภาพต่อโลกว่า

ฉันได้ทำการหอบหวงทรัพยากร

ไว้เพื่อบำเรอตน เกินความจำเป็นมากมายยิ่ง

ณ บัดนี้...

ขอได้โปรดรับรู้...

ฉันพร้อมคืน สมบัติโลก...บางส่วนแล้ว

สาธุ สาธุ สาธุ

๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙

(ขณะบันทึก ฉันรู้สึกฉุกคิดว่า...การพิมพ์ถ้อยความเว้นห่างให้สบายตา จะเป็นการเปลืองทรัพยากรเหมือนกระดาษไหมนะ?)

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-เขียน..เปลี่ยนชีวิต...

-ผมได้รับ"ปรุงใจ"ด้วยการเขียนขอรับ..

-ด้วยความระลึกถึงครับ

[พ.แจ่มจำรัส]

สำหรับผม

เขียนเพื่อจรรโลงใจ ครับท่าน