............................................................................................................
...................................................................................................................................................................................................................
ฉบับที่ ๘๒
ว่าด้วยระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๕ (๒) แห่งพระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. ๒๔๙๗ อันเป็นพระราชบัญญัติที่มีบทบัญญัติบางประการที่เกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย คณะกรรมการการบินพลเรือนโดยอนุมัติรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมออกข้อบังคับตามภาคผนวก ๑๔ แห่งอนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนระหว่างประเทศ ในเรื่องระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน (Safety management system) ดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ผู้ได้รับใบอนุญาตจัดตั้งสนามบินสาธารณะจะดำเนินการสนามบินสาธารณะได้ก็ต่อเมื่อได้จัดให้มีระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน โดยจัดทำเป็นส่วนหนึ่งของคู่มือสนามบินที่ต้องยื่นให้กรมการขนส่งทางอากาศให้ความเห็นชอบ
ข้อ ๒ ระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน ต้องมีรายละเอียดในเรื่องดังต่อไปนี้
๒.๑ นโยบายความปลอดภัยและวัตถุประสงค์ในการจัดการด้านความปลอดภัย (Safety policy and objectives)
๒.๑.๑ นโยบายความปลอดภัย ที่มีการรับรองโดยผู้บริหารสูงสุดหรือเทียบเท่าขององค์กร สอดคล้องกับมาตรฐานด้านความปลอดภัยสนามบินของประเทศและของสนามบินเองรวมทั้งแสดงความสำคัญของความปลอดภัย ในการดำเนินการสนามบิน โดยนโยบายความปลอดภัยนั้นจะต้องเป็นที่รับทราบกันโดยทั่วไป และแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ามีการสนับสนุนทั้งทางด้านบุคลากรและเงินทุนในการดำเนินการเกี่ยวกับระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน ให้มีความเหมาะสมกับองค์กรตลอดเวลา
๒.๑.๒ วัตถุประสงค์ในการจัดการด้านความปลอดภัย ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีการปรับปรุงระดับความปลอดภัยให้ดีขึ้นอยู่เสมอ มีการประเมิน และลดความเสี่ยงด้านความปลอดภัย และส่งเสริมให้บุคลากรทำการรายงานเกี่ยวกับความปลอดภัยอย่างอิสระและปราศจากการลงโทษ รวมทั้งการระบุหน้าที่ความรับผิดชอบในระดับบริหารจัดการและปฏิบัติการเกี่ยวกับการจัดการความปลอดภัย
๒.๒ โครงสร้างองค์กรและความรับผิดชอบ (Organizational structure and responsibilities)
๒.๒.๑ ระบบการบริหาร ให้มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่มีความรับผิดชอบสูงสุดโดยตรงต่อระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน ซึ่งเจ้าหน้าที่ระดับสูงนั้นมีอำนาจหน้าที่ที่สามารถให้การสนับสนุนบุคลากร เงินทุน และตัดสินใจอย่างเต็มที่เกี่ยวกับความปลอดภัย
๒.๒.๒ ระบบการบริหาร ให้มีเจ้าหน้าที่ที่มีความรับผิดชอบในกิจกรรมของระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน และกำหนดหน้าที่รับผิดชอบของบุคลากรที่เกี่ยวข้อง
๒.๓ ระบบเอกสาร (Documentation)
๒.๓.๑ การจัดเก็บข้อมูลที่ทำให้ข้อมูลเกี่ยวกับระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบินมีความเป็นปัจจุบันอยู่เสมอ
๒.๓.๒ ระบบเอกสารที่ทำ ให้ข้อมูลเกี่ยวกับระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบินสามารถรับทราบได้ทั่วไป
๒.๔ ระบบการจัดเก็บและการวิเคราะห์ในการระบุภาวะอันตรายและการจัดการความเสี่ยงจากภาวะอันตราย (Safety hazard identification and risk management)
๒.๔.๑ การระบุภาวะอันตราย ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีกระบวนการในการระบุภาวะอันตรายทั้งในเชิงติดตาม (reactive) เชิงป้องกัน (proactive) และเชิงคาดการณ์ (predictive) สำหรับการจัดเก็บข้อมูล วิเคราะห์ และเผยแพร่ผลการวิเคราะห์ภาวะอันตราย
๒.๔.๒ การจัดการความเสี่ยง ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีกระบวนการในการประเมินและลดความเสี่ยง เพื่อให้เป็นไปตามระดับความปลอดภัยขององค์กร
๒.๔.๓ การสอบสวนเกี่ยวกับความปลอดภัยภายในสนามบิน (Internal safety investigations) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีกระบวนการในการสอบสวนเกี่ยวกับความปลอดภัยภายในสนามบิน
๒.๕ การประกันความปลอดภัย (Safety assurance)
๒.๕.๑ การติดตามและประเมินความปลอดภัย (Safety performance monitoring and measurement) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีการติดตามดูแลการดำเนินการด้านความปลอดภัยภายในสนามบินและประเมินมาตรการในการควบคุมความเสี่ยงต่างๆ โดยระบบการติดตามและประเมินความปลอดภัย จะประกอบด้วย ระบบการรายงาน ระบบการตรวจสอบ ระบบการศึกษาวิเคราะห์ หรือระบบการสำรวจ เป็นต้น
๒.๕.๒ การจัดการการเปลี่ยนแปลง (Management of change) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีการประเมินความเสี่ยงที่อาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงที่จะมีขึ้นและกำหนดมาตรการในการควบคุมความเสี่ยงนั้น
๒.๕.๓ การพัฒนาระบบความปลอดภัย (Continuous improvement of the safety system) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินจัดให้มีการปรับปรุงระดับความปลอดภัยของสนามบินอยู่ตลอดเวลา
๒.๖ การส่งเสริมความปลอดภัย (Safety promotion)
๒.๖.๑ การฝึกอบรมด้านความปลอดภัย (Safety training) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีโครงการฝึกอบรมสำหรับบุคลากรในแต่ละตำแหน่ง เพื่อให้บุคลากรเหล่านั้นมีความรู้ที่เหมาะสมเพียงพอและสามารถปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบินโดยจะต้องมีโครงการฝึกอบรมสำหรับผู้บริหารระดับสูงของสนามบินด้วย
๒.๖.๒ การสื่อสารขององค์กรที่เกี่ยวกับกิจกรรมเพื่อส่งเสริมความปลอดภัย (Safety communication) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินได้จัดให้มีกิจกรรมเกี่ยวกับระบบการจัดการด้านนิรภัยของสนามบิน เพื่อสื่อสารและเผยแพร่ข้อมูลความรู้เกี่ยวกับความปลอดภัย ทั้งนี้เพื่อทำความเข้าใจและส่งเสริมให้บุคลากรตระหนักถึงความปลอดภัย
๒.๗ แผนฉุกเฉิน (Emergency plan) ที่แสดงให้เห็นว่าสนามบินมีการจัดการภาวะฉุกเฉินอย่างเป็นระบบ มีประสิทธิภาพ รวมถึงการกลับเข้าสู่ภาวะปกติด้วย โดยมีการระบุถึงหน่วยงานและผู้รับผิดชอบที่มีอำนาจหน้าที่ในการดำเนินการขณะเกิดภาวะฉุกเฉิน
ข้อ ๓[๑] ให้ใช้ข้อบังคับนี้ เมื่อพ้นกำหนดหกสิบวันนับแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑
พลเรือเอก ธีระ ห้าวเจริญ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม
ประธานคณะกรรมการการบินพลเรือน
ความสำคัญของระบบการจัดการความปลอดภัย (Safety Management System-SMS) ขององค์กรอุตสาหกรรมการบินของประเทศไทย และทั่วโลก
องค์กรด้านการบินประกอบด้วย Aircrew Airline AirTraffic-Control และ Airport
ความสำคัญของ SMS ต่อผู้ประกอบการท่าอากาศระหว่างประเทศของไทย
•เป็นมาตรฐาน ICAO กำหนดให้ท่าอากาศยานระหว่างประเทศต้องจัดทำคู่มือสนามบิน(Aerodrome Manual) และระบบการจัดการความปลอดภัย( Safety Management System-SMS)
•เป็นข้อบังคับตาม พ.ร.บ.การเดินอากาศพ.ศ.2497 ( ฉบับที่ 11-แก้ไขเพิ่มเติมปี 2551) )และข้อบังคับของคณะกรรมการการบินพลเรือน กบร.ฉบับที่ 80,81,82 เพื่อใช้เป็นเอกสารในการยื่นขอ ใบรับรองสนามบิน (Aerodrome Certificate)
•เป็นข้อเสนอแนะของ ACI –Airport Council International ให้ท่าอากาศยานสมาชิกควรจัดให้มีระบบการจัดการความปลอดภัยเพื่อให้เกิดความมั่นใจต่อผู้ใช้บริการ
ความหมายและคำนิยามของระบบ SMS
ตามนิยามของ ICAO (Annex 14 Aerodrome Manual และ Doc-9859 AN Safety Management System-SMS ) คือ ระบบที่นำมาใช้ในการจัดการกับความปลอดภัยที่สนามบิน ซึ่งมีองค์ประกอบของระบบฯจะต้องประกอบไปด้วย นโยบาย โครงสร้างองค์กร (Organizational Structure) หน้าที่ความรับผิดชอบ(Responsibilities) ระเบียบและขั้นตอนการปฏิบัติ กระบวนการทำงาน บทบัญญัติต่าง (Provisions) การระบุสภาวะอันตราย การจัดการความเสี่ยงด้านความปลอดภัย (Identifies Hazard and Risk Management) การประกันความปลอดภัย (Safety Assurance) และการส่งเสริมความปลอดภัย (Safety Promotion) ซึ่งผู้ดำเนินการสนามบิน จะต้องนำระบบดังกล่าวไปปฏิบัติ และจะต้องจัดให้มีการควบคุมความปลอดภัยที่สนามบินและจัดให้มีการใช้สนามบินอย่างปลอดภัย
องค์ประกอบของระบบ SMS ตาม Doc-9859 AN Safety Management System-SMS / 2nd ,2009
ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบสำคัญ คือ
1. นโยบาย แผนการดำเนินงาน วัตถุประสงค์และเป้าหมาย
2. การระบุสภาวะอันตรายและการบริหารจัดการกับความเสี่ยง
3. การประกันความปลอดภัย
4. การส่งเสริมความปลอดภัย
สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)
ไม่มีความเห็น