ช่วงนี้เป็นช่วงของการทำวิจัยในชั้นเรียน ซึ่งต้องใช้เวลาในช่วงเย็นหลังเลิกเรียนของนักเรียนที่เรียนอ่อนมาสอนเสริมเพิ่มเติม ซึ่งก็มีนักเรียนที่สนใจมาเรียน แต่ไม่ใช่กลุ่มตัวอย่างของงานวิจัยเรา จึงทำได้เพียงการให้นักเรียนมานั่งทำการบ้านและหากไม่เข้าใจก็สามารถถามข้อสงสัยได้ หรืออาจมือสอนเพิ่มเติมนักเรียนที่ไม่เข้าใจ
เกริ่นมายาว วันนี้แค่จะเล่าว่าได้พบจดหมายน้อยน่ารัก ๆ ที่นักเรียนคนนึงได้เขียนทิ้งให้ไว้กับเพื่อนของตนที่เรียนเสริมกับดิฉัน เนื่องจากทุกวันจันทร์ดิฉันเป็นครูเวรประจำวันจึงมีหน้าที่ไปยืนส่งนักเรียนกลับบ้านและรอจนนักเรียนกลับบ้านหมด ไม่มีเวลามาสอนเสริม จึงได้บอกกับเด็กคนนั้นไว้ว่า... “วันนี้ครูไม่สอนนะ กลับบ้านได้เลยค่ะ” แต่ก็ยังมีเด็กอีกกลุ่มนึงที่ดิฉันไม่ได้บอก พอทำหน้าที่เวรประจำวันเสร็จจึงกลับมาและพบว่ายังมีนักเรียนที่ยังไม่ได้กลับบ้านนั่งทำการบ้านอยู่ พอเดินไปถึงก็สอนเพิ่มเติมจนเสร็จ แล้วเหลือบไปเห็นจดหมายจึงได้ขอมาดูแล้วถามนักเรียนว่า “ใครเขียนให้” นักเรียนตอบว่า “ไม่รู้ค่ะ พอหนูมาก็เห็นจดหมายวางอยู่ สงสัยจะเป็นพรพิมล (เด็กที่ดิฉันบอกว่าวันนี้ไม่เรียน)” พอได้ยินก็ยิ้มแล้วขอถ่ายรูปความน่ารักของเด็กน้อยเก็บไว้เป้นที่ระลึกก่อนจะบอกให้นักเรียนกลับบ้าน...
เด็กน้อยนี่มันน่ารักจริง ๆ
ไม่มีความเห็น