การกลับมา 12 กรกฎาคม 2559

หลังจากที่เมื่อวานเราได้ขอหยุด เนื่องจากมีอาการปวดตา พอได้พักมันก็เริ่มดีขึ้นมา วันนี้จึงไปสอนตามปกติ พอเข้ามาในห้องเท่านั้นแหละ นักเรียนถามใหญ่เลย ครูมิ้น เป็นอะไรมากไหมค่ะ ไม่สบาย หายดีหรือยังค่ะ อย่าทำงานเยอะนะคะ เราถึงกลับยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เรามาสอนได้แค่ 2 เดือนกว่าๆ เอง นักเรียนจะเป็นห่วงเราขนาดนี้เลยหรอ พอเดินมาถึงที่โต๊ะ ก็อดยิ้มไม่ได้อีกครั้ง

ของที่ว่างอยู่บนโต๊ะ ทำให้รู้ว่า เราไม่ได้อยู่คนตัวอีกต่อไป เรายังมีครู มีนักเรียนที่ยังคอยเป็นห่วง คอยให้คำปรึกษา และคอยให้กำลังใจเราอยู่ ขอบคุณนะคะ