วันที่ 68 หลากหลายเรื่องราว (29 สิงหาคม 2559)

เช้าวันแรกของสัปดาห์ วันนี้ครูพี่เลี้ยงต้องไปเป็นวิทยากรที่เขต ฉันต้องรับหน้าที่เป็นครูประจำชั้นอย่างเต็มตัว เริ่มต้นด้วยในคาบแรกฉันได้สอนคณิตศาสตร์ นักเรียนชั้น ป.3/2 เรื่องการชั่ง เด็ก ๆ บางคนก็ตั้งใจทำงาน บางคนเล่นไม่สนใจใครเหมือนเดิม มีบางครั้งที่ฉันต้องใช้ไม้ตีที่โต๊ะเพื่อให้นักเรียนกลับมาสนใจงานที่ทำให้เสร็จ ในขณะที่นักเรียนทำงาน ฉันเรียกนักเรียนออกไปวัดส่วนสูงทีละคน จนครบ หลังจากนั้นก็ถึงเวลาเฉลยแบบฝึกหัด ให้นักเรียนทุกคนแลกกันตรวจงานของเพื่อน หลังจากหมดเวลา ฉันต้องไปสอนนักเรียนชั้น ป.4/2 ต่อ และให้นักเรียนชั้น ป.3/2 เดินทางไปเรียนคอมพิวเตอร์ ในขณะที่ฉันสอนอยู่ ได้เหลือบไปเห็นนักเรียนชั้น ป.3/2 เดินมาหน้าห้องพร้อมกับบอกว่าครูไม่อยู่ ไปอบรม นักเรียนในห้องเดินขึ้นมาบนห้องเรียน แต่ครูห้องข้าง ๆ ได้ให้นักเรียนลงไปข้างล่างเรียบร้อยแล้ว ในเมื่อทำอะไรไม่ได้แล้วฉันจึงต้องสอนต่อไป ซึ่งหลังจากที่สอนเสร็จฉันก็มานั่งตรวจการบ้าน ทำงานเอกสารของห้องเรียนต่อ วันนี้ฉันได้กรอกข้อมูลของนักเรียนในห้องรียนเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการตรวจสุขภาพฟัน

ช่วงบ่ายวันนี้ในขณะที่รับประทานอาหารกลางวัน บนโต๊ะอาหารจะมีถาดขนม ซึ่งประกอบด้วย ปลาเส้น ปลาหมึก และลูกอม ของฝากจากคณะครูที่ไปศึกษาดูงานที่กรุงเทพฯ ขอบคุณคุณครูทุกท่านนะคะ ขนมอร่อยมากค่ะ ฉันและเพื่อน ๆ ทุกคนนั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จแล้วเดินขึ้นมาบนห้องเรียน มีนักเรียนมาบอกว่าวันนี้หนูไปที่ห้องเรียนวิทยาศาสตร์ ครูเขาเขียนติดหน้าประตูบอกว่า วันนี้ไม่เรียน ครูไปอบรม ซึ่งหน้าที่ของครูประจำชั้นก็คือต้องดูแลนักเรียนในห้องเรียน ซึ่งวันนี้ป็นวันเกิดของ ออโต้ นักเรียนในห้องเรียน ฉันจึงอนุญาตให้นักเรียนแจกขนมให้เพื่อนทานได้ในห้องเรียน ซึ่งฉันให้นักเรียนดูแลความสะอาดของห้องเรียนด้วย ซึ่งนักเรียนทุกคนก็ตกลง นักเรียนทุกคนร้องเพลง Happy Birth Day ให้ ออโต้ และส่งตัวแทนเพื่อน ๆ มาอวยพรวันเกิดให้ บรรยากาศในห้องเรียนเต็มไปด้วยรอยยิ้มและอาการลุ้นว่าขนมของตัวเองจะมีการ์ดรูปอะไ หลังจากหมดคาบเรียนฉันต้องไปสอน ป 4/1 ต่อซึ่งวันนี้ต้องสอนให้ทันนักเรียนชั้น ป4/2 แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี เพราะต้องค่อยเป็นค่อยไปตามแผนที่เตรียมไว้และยังมีนักเรียนบางคนที่ยังไม่เข้าใจ จึงต้องมีการอธิบายเพิ่มเติมอยู่หลายรอบ แต่วันนี้นักเรียนทำงานและส่งงานได้ทันเวลา ซึ่งมีพัฒนาการที่ดีขึ้นมาก

เมื่อฉันมานั่งทำงานต่อในห้องเรียน มีครูท่านหนึ่งเดินมาแจ้งว่ามีนักเรียนชั้น ป.3/2 หกล้ม มีบาดแผลลึกต้องนำส่งโรงพยาบาล ให้ฉันเตรียมหลักฐาน(ข้อมูลของนักเรียน)ไปที่ห้องพยาบาล ฉันก็เตรียมเอกสารทั้งหมดไป จากนั้นครูห้องพยาบาลได้แนะนำให้ฉันโทรบอกผู้ปกครองของนักเรียนให้รับทราบ เพื่อดำเนินการส่งตัวนักเรียนไปโรงพยาบาล หากผู้ปกครองไม่ยินยอม โรงเรียนจะทำโดยพลการไม่ได้ ฉันจึงโทรแจ้งผู้ปกครองของน้องทราบ ผู้ปกครองยินยอมที่จะให้น้องไปโรงพยาบาลโดยผู้ปกครองจะไปรออยู่ที่โรงพยาบาล ในขณะที่ฉันต้องมาดูแผลของนักเรียนเป็นบาดแผลที่ลึกและค่อนข้างยาว ด้วยความที่ฉันเป็นคนกลัวเลือดแต่พอมาถึงจุดนี้ ฉันรู้สึกว่าฉันจะแสดงความกลัวเหล่านี้ต่อหน้านักเรียนไม่ได้ ฉัจึงต้องพยายามเข้มแข็งและทำท่าทางปรกติ แม้ว่าจะรู้สึกขาอ่อน หมดเรี่ยวแรงก็ตาม แต่ฉันก็สามารถเอาชนะความกลัวเหล่านั้นได้ ต้องขอบคุณตัวเองที่ยังเข้มแข็ง

วันนี้ฉันได้ทำหน้าที่ของครูประจำชั้นฝึกหัดได้อย่างสมบูรณ์ แม้จะมีข้อผิดพลาดบ้าง แต่ฉันรู้สึภูมิใจที่ฉันสาามรถปฏิบัติหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี ขอบคุณประสบการณ์ในวันนี้ค่ะ