160824-1 ศัพท์ ที่มักสับสนในการใช้ ชุด T – Type
การใช้ภาษาอังกฤษ ที่ถือว่าถูกต้องนี้ อ้างอิงตามมาตรฐานของภาษา
(DPWE) อธิบายการใช้ นาม “TYPE”
ถือว่า เป็นการใช้มาตรฐาน เมื่อ “Type” ตามด้วย “of” เช่นใน
“that type of dress”
เมื่อไม่มี “of” ตามเช่น “that type dress” ถือว่า “ไม่เป็นมาตรฐาน”
ถึงแม้ “type” จะเป็นคำที่ใช้ทั่วไป น้อยกว่า “kind” และ “sort”
แต่เป็นคำที่เหมาะสม เมื่อต้องการจำกัดความให้ชัดเจนในด้าน “category”= หมวด/ประเภท
โดยในกรณีอื่นเกือบทั้งหมด ให้เลือกใช้ “kind” หรือ “sort”
‘He is the kind (หรือ sort แต่ไม่ใช่ type) of man we can believe.’
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลีกเลี่ยงการใช้ วลีเช่น “high-type person” และ “low-type store”
(LDCE) อธิบายว่า “TYPE” มีความหมายเหมือนกับ “KIND” และ “SORT” และใช้แทนกันได้
‘What type of car do you drive?’
‘An interesting kind of plant.’
‘A new sort of mobile phone.’
ถ้าคุณกล่าวว่า “บางสิ่ง มีความจริงเพียงบางส่วน” หรือ “ไม่เป็นที่แน่นอน”
ให้ใช้ “sort of” หรือ “kind of” แทนที่จะใช้ “type of” เช่น
‘It’s a sort of oval shape.’
ด้านไวยากรณ์
ทั้งสามคำเป็น นาม แบบ “countable”
ต้องใช้รูปพหูพจน์เมื่อตามหลัง “determiner”ที่มีความหมายพหูพจน์
“This type/kind/sort of + นามเอกพจน์ =
“I don’t like this type of thing.”
“This kind of mistake is easy to make.”
“Red wine goes well with this sort of dish.”
“These/those types/kinds/sorts of + นาม พหูพจน์/เอกพจน์
“How common are these types of illness(es)?”
“Those kinds of colors look good with dark skin.”
จำไว้ว่า ให้ใช้รูป พหูพจน์ Types/kinds/sorts
เมื่อตามหลัง “All” “both” “certain” “different” “many” “several” “various” และ อื่นๆ
“Movies that appeal to certain kinds of people.” (ไม่ใช่ certain kind of people)
“Many sorts of jobs require computing skills. (ไม่ใช่ many sort of jobs)
(AHD) ให้รายการคำพ้องของ “TYPE” คือ “kind” “sort” “nature” “character” “Ilk”
ต่างเป็น นาม อ้างอิง
“กลุ่มคนหรือสิ่งต่างๆ ที่ถือว่าอยู่ที่ระดับหนึ่ง ตามคุณลักษณะเฉพาะที่ต่างมีร่วมกัน”
โดยที่ “TYPE” ในการใช้อย่างเข้มงวด แสดงนัยว่า
“สมาชิกในกลุ่มต่างมีลักษณะพิเศษคล้ายกัน” อันทำให้เป็นกลุ่มที่มีความแตกต่าง
“อย่างเห็นได้ชัดโดยไม่มีข้อสงสัย” จากกลุ่มอื่นทั้งหมด เช่น
“I seem to discern six types (ในภาษากฎหมาย) which divide themselves from one another with measurable distinctness.” (คำกล่าวของ Benjamin N Cardozo)
ส่วน “KIND” สามารถใช้อ้างอิง “a class” ที่สมาชิกของกลุ่มเชื่อมโยงอยู่ด้วยคุณลักษณะที่มีอยู่แล้วในตัว
“Material objects are of two kinds, atoms and compounds of atoms.” (คำของ Lucretius)
บ่อยครั้ง มีการใช้ “type” และ “kind” เช่นเดียวกับ “sort” สลับแทนกันได้
เมื่อ “ความคล้ายคลึงหรือความเกี่ยวพัน ไม่ได้กำหนดไว้ชัดแจ้ง” เช่น
‘I don’t enjoy that type of show.’
‘What kind of people do they think we are?’ (Winston S. Churchil)
‘Here dies the dusky torch of Mortimer,/Chok’d with ambition of the meaner sort.’ (Shakespeare)
ส่วน “NATURE” ในการเปรียบเทียบนี้ อ้างอิง “คุณลักษณะพิเศษ ที่มีอยู่ในตัวหรือมีอยู่แล้วตามธรรมชาติ”
‘Most of the articles in the magazine are of a didactic nature.’
และ “CHARACTER” เน้นที่ คุณภาพต่างๆ “อันเป็นคุณสมบัติเฉพาะของสมาชิกแต่ละรายของกลุ่มนั้น”
‘Her criticism had the character of a bit of kindly advice.’
และ “ILK” อ้างอิง บ่อยครั้งเชิงดูหมิ่น “โดยการจัดแยกตาม ลักษณะ/นิสัย/มุมมอง หรือสถานะ”
‘A larcenous tendency restricted to shady operators and others of that ilk.’
ดูความหมาย คำย่อที่ #601860
