บ่นปนกลอน : อันว่า...คนในอยากออก..คนนอกอยากเข้า
โบราณว่า " คนในใคร่...อยากออก"
ส่วนคนนอก " อยากเข้า " ดังเขาว่า
เป็นเรื่องจริง ดังโบราณ ท่านกล่าวมา
เรื่องต่างต่าง นานา ที่เห็นกัน
เห็นลูกลูก หลานหลาน สายงานสอน
ต่างเว้าวอน อยากทำงาน เพื่อสร้างสรรค์
อยากสอบได้ อยากเป็นครู อยู่ทุกวัน
ต่างวาดฝัน หวังใจ ได้เป็น.....ครู
หากย้อนถาม ครูมะเดื่อ เมื่อ...วันนี้
ว่ายังมี ความฝัน อันงามหรู
เหมือนวันก่อน หรือไม่ ใคร่อยากรู้
อยากเปิดใจ....ให้ดู....ทุกเรื่องไป
สามสิบ กว่าปี ที่พ้นผ่าน
ออกจะนาน เกินกว่า จะขานไข
ประสบการณ์ ที่ผ่านพ้น ของ..."คนใน "
มันทำให้ อยากเอ่ยคำ ว่า....อำลา
มิใช่ว่า เป็นครูไทย ใจ...ไม่สู้
แต่จงรู้....ว่าสายงาน การศึกษา
มากมี เรื่องราว เหลือคณา
สารพัน ปัญหา บรรดามี
ขึ้นชื่อว่า การงาน การศึกษา
จะมีมา ไม่หยุดพัก เกินจักหนี
หากไม่เตรียม กายใจ ไว้ให้ดี
อาจจะมี " เดินออก" นอกเส้นทาง
งานเก่ายัง ไม่ทัน จะหยิบจับ
มีงานใหม่ มาถมทับ ให้สะสาง
งานถาโถม เกินจับ จะรับวาง
เกษียณแล้ว ก็ถากถาง ไม่สิ้นไป
หากโชคดี มีทีมงาน สานใจช่วย
สามัคคี ร่วมด้วย พอสู้ไหว
แต่...ถ้าทีม งานแตก แยกจิตใจ
แม้งานเบา ก็ทำให้ หมดแรงเดิน
อันคนใน อยากออก นอกระบบ
คนนอก หวังจะพบ แม้ผิวเผิน
แม้ " ครูจ้าง" ก็ยังใคร่ ได้เผชิญ"
คือ "ความขาด ความเกิน " ของครูไทย
ก็ขอให้ ลูกลูก และหลานหลาน
ได้ทำงาน เป็นครูนั้น ดังฝันใฝ่
ครูมะเดื่อ ขอเป็น กำลังใจ
ให้ได้เป็น " คนใน" ทุกทุกคน
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดติดรีโมท
๑๙/๐๗/๕๙
ความเห็น (9)
เป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครูทุกคนนะครับ
สวัสดีจ้ะอาจารย์เฉลิมพล 
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
และขอบคุณแทนครู และว่าที่ครูทุก ๆ คนจ้ะ
สวัสดีจ้ะอาจารย์ต้น 
ขอบคุณแทนครู
และว่าที่ครูทุก ๆ คนจ้ะ
เป็นเรื่องจริงครับ
สบายดีนะครับ
หวัดดีน้องขจิต 
ใช่จ้ะ เป็นธรรมดาของคน
คนในอยู่นานก็รู้ทุกอย่าง ย่อมอยากออกนอกระบบนะ
พี่สบายดีจ้ะ น้องก็คงสบายดีนะ คิดถึงจ้ะ
ออกไปพักให้หายเหนื่อยท้อ ค่อยกลับมา เป็นเช่นนี้ ก็จะรักษาหัวใจเราให้เข้มแข็งค่ะ ออกไปเลยก็คงตัดใจไม่ได้นะคะ งานที่ทุ่มเทมานานแสนนานขนาดนี้
หวัดดีจ้ะอาจารย์ศิลา 
ดีใจจังที่อาจารย์แวะมาทักทาย
ก็ต้องบอกว่า อีกไม่นานคุณมะเดื่อก็คงได้เป็นคนในที่ได้ " ออก"
โดยสมบูรณ์แล้วจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะจ๊ะ
คิดว่าถึงครูมะเดื่อจะเป็น"คนนอก" ความเป็นครูในจิตใจก็คงทำให้มีลูกศิษย์รักและเคารพคุณครูตลอดไปอีกมากมายแน่นอนเลยค่ะ เป็นครูก็เหมือนเป็นพ่อแม่นะคะสำหรับคนที่มีวิญญาณครู เป็นแล้วเป็นเลย ลูกและลูกศิษย์ก็ยังคิดถึงเราในสิ่งที่เราเป็นนี่แหละค่ะ เป็นรางวัลที่หาค่าไม่ได้จริงๆ ครูมะเดื่อยิ่งน่าจะเป็นครูที่สร้างลูกศิษย์ดีๆมาเยอะแยะตลอดเวลาการทำงาน ภูมิใจได้เลยค่ะ