สวัสดีคะพี่ขวัญ...
นึกถึงเมื่อไหร่...ก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้เลยคะ...
น้องกิม คือ แสงสว่าง...เจิดจรัส ในช่วงเวลาโผล้เพล้...อาทิตย์อัศดง...
...
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
^___^
กะปุ๋ม
ทุกเย็น..ของวัน
ดิฉันกับพี่ทานจะไปวิ่งรอบที่ริมบึงแก่นนคร...
ในแต่ละครั้ง...บทเรียนแห่งการเรียนรู้จะไม่เหมือนเดิม
เฝ้าสังเกต...และตามรู้ภายใน...และสิ่งเป็นไปรอบนอก
...
วันหนึ่ง...ขณะวิ่งเร็ว...สลับกับการผ่อนเป็นช้า
เบา...และตามจังหวะ..แปรเปลี่ยนเป็นก้าวเดิน
มีเด็กน้อยคนหนึ่ง...วิ่งมา...วนรอบตัวพี่ทาน..พร้อมกับเสียงหัวเราะสดใส
เสียงกังวาล...พี่ทานส่งเสียงทัก..ว่า "สนุกมั๊ย"...เธอก็หัวเราะยิ้มอย่างเป็นประกาย
พร้อมกับหยิบใบไม้แห้งยื่นวางบนมือให้พี่ทาน...พร้อมกับวิ่งตามพ่อไป...
ดิฉันไม่รอช้า...คว้าโอกาสนั้น วิ่งตามเด็กน้อยคนนั้นไป...และเธอหันมามองก็หัวเราะ และเราก็วิ่งไปด้วยกัน
สัมผัสได้แห่งความสุขที่เธอหยิบยื่นให้...ช่างสดใส บริสุทธิ์เหลือเกิน
เราวิ่งไปด้วย คุยกันไปด้วย..และหัวเราะเสียงดังแข่งกัน
หัวเราะ อย่างที่หัวเราะ...อย่างมีความสุข
...
ขณะวิ่งไป เธอหันมาถามตลอดว่า...พี่เหนื่อยไหม..
พี่เหนื่อยหรือยัง...โอ้โห!!...ช่างวิเศษสุด...น้ำใจ และพลังแห่งชีวิตที่สัมผัสได้ประทับใจยิ่ง...
จนวิ่งไปถึงพ่อเธอจึงได้ทราบว่า..เธอชื่อ "น้องกิม"...อายุห้าขวบ
ปกติ..จะไม่วิ่ง แต่วันนี้คุณพ่อของน้องกิมแปลกใจมาก...ว่าทำไมเธอจึงได้วิ่งอย่างมีความสุขเหลือเกิน
จากวันนั้น จนวันนี้...เราจะวิ่งและมองหาน้องกิม..
เพราะน้องกิม..คือ ประเด็นที่ดิฉันและพี่ทานคุยกันเรื่อง..."ความสุข...ที่บริสุทธิ์"...อย่างมีพลัง
เราเปรียบเทียบ "เธอ" เสมือน "นางฟ้าน้อยๆ" ที่ช่างเต็มไปด้วยพลังแห่งความสุขเหลือเกิน
เด็กห้าขวบตัวแทนแห่งความสุข..ที่บริสุทธิ์
ความกล้า...
ความพยายาม..และ
ความสดใส..
และการให้...ให้ความสุขผู้อื่น อย่างไร้เงื่อนไขอย่างแท้จริง
ขอบคุณน้องกิมนะคะ
สวัสดียามสายๆค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกสดชื่นตามไปด้วย..ฝากวิ่งแข่งกับน้องกิมเผื่อด้วยค่ะ...โชคดีนะคะกะปุ๋ม..
สวัสดีคะพี่ขวัญ...
นึกถึงเมื่อไหร่...ก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้เลยคะ...
น้องกิม คือ แสงสว่าง...เจิดจรัส ในช่วงเวลาโผล้เพล้...อาทิตย์อัศดง...
...
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
^___^
กะปุ๋ม
สวัสดีคะ...คุณ DSS@MSU
บ่ายวันนี้ที่ขอนแก่นอากาศไม่ร้อนมากคะ...กำลังสบาย..น้องกิม...คือ พลังแห่งความสุข ที่สัมผัสได้ทันที...บริสุทธิ์มากๆ เลยคะ...
....
เจอเด็กหลายคน...บางคนจะมีงอแงบ้างตามประสา...แต่น้องกิมนี่ เจอปุ๊บโดนใจทันทีเลยคะ...ว่าเธอเจิดจรัสจริงๆ....และมีพลัง..กะปุ๋มบ้าพลังอยู่แล้ว...จึงอดที่จะเก็บเกี่ยวตักตวงจากเธอไม่ได้..จึงต้องวิ่งตามเธอไป...และก็ได้รับจริงๆ...อย่างเต็มเปี่ยมเลยคะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
555....คุณพี่แอ๊ดคะ...
ทำให้กะปุ๋มต้องยิ้มแฉ่ง...อย่างเบิกบานทุกครั้งเลยนะคะ...คนบ้ายอถือว่าเป็นคำชมนะคะ...
ตีความเองว่า...พี่แอ๊ดว่ากะปุ๋มหน้าเด็กนะคะ...อิอิ
*^___^*
กะปุ๋ม
โห...พี่จิ๊บ...สุดยอด...
ความเห็นนี้สั้นๆ...แต่มาแรงเหลือเกิน...
สงสัยก่อนอื่น คงต้องหาพ่อน้องกิม...มาก่อนละกะมั๊.เนี๊ยะ....
...
หากไปแถวหาดใหญ่...จะไปกอดน้องแปมกะน้องปลานะคะ...จะได้แอบเอาพลัง...ความสุขมาเก็บไว้ที่...พี่กะปุ๋ม..เฮ้ย!!...น้ากะปุ๋ม..อิอิ
(^___^)
กะปุ๋ม
อรุณสวัสดิ์นะคะพี่อึ่งอ๊อบ...
เช้านี้เสียงนกร้อง...เช่นเดิม...และเบิกบานใจคะ
กะเลยว่าไปดอยเต่า...จะเอาร้องเท้าไปด้วยไปวิ่งแข่งกับเด็กๆ...ดอกคะ...555....
....
อย่าลืมส่งข่าวนะคะ...จะได้วางแผนถูกคะ...ไปแบบง่ายๆ นะคะ ไม่อลังการ...ทานมื้อเดียว .... แต่จะไปชิมน้ำผักเพื่อสุขภาพของพี่นะคะ
(^___^)
กะปุ๋ม
นั่นเลย...แซบๆ..ใช่ไหมคะคุณออต...
เมื่อก่อนทานมื้อเย็น..เคยแวะไป...แซบเหมือนกัน
แต่เสียดายว่าตอนนี้...งดเสียแล้ว...มื้อเย็น...
...
แต่จะแนะนำเพื่อนๆ ไปคะ...เพราะขาชิมนั้นเยอะมาก...
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
(^____^)
พี่เล็กขา...การวิ่งหรือเดิน..ทำให้หน้าละอ่อนนะคะ...
พี่เล็กยังไหวคะ....ตอนนี้นะกะปุ๋มกระหยิ่มยิ้มย่องเลยคะว่า...อีกยี่สิบปี...ต้องยังดูละอ่อนแน่..เพราะสะสมทุนไว้แต่เนิ่นๆ...อิอิ..หวังผล...ภายหน้า...
...
แต่พี่เล็กก็ยังดูละอ่อน...และดูท่าจะวิ่งเร็วอยู่นะคะ...(แอบแซว...เล็กๆ)
(^____^)
กะปุ๋ม
แวะมาทักทาย
สาวน้อยมหัศจรรย์
พี่หรอย
แหม...พี่หรอย..ตั้งฉายา..ให้เลยนะคะ
กะปุ๋มก็เป็นแค่คนธรรมดา...ที่กำลังพยายามเรียนรู้ "ชีวิต"....ทั้งภายในและภายนอกคะ...
^___^
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
กะปุ๋ม
ไม่ใช่ของพี่............ เป็นของอาจารย์ขจิต
พี่หรอย
พี่หรอย..คะ...
การเรียนรู้อย่างกัลยาณมิตร...ก่อเกิดปัญญา..และการต่อยอดทางปัญญา..อย่างยิ่ง...
...
ขอบคุณนะคะ...สำหรับการเติมเต็ม
และการสอบอารมณ์ที่...ให้อย่างกัลยาณมิตร
^__^
กะปุ๋ม