ชีวิตที่พอเพียง ๒๗๐๓ ความร้อนคลายไป

ฤดูร้อนปี ๒๕๕๙ เป็นปีแล้งจัดจากปรากฏการณ์ธรรมชาติ เอลนินโย่ (El Nino)สื่อมวลชนประโคม เรื่องความร้อนและความแล้ง ช่วยเพิ่มความรู้สึกเป็นทุกข์ยิ่งขึ้นแต่ผมบอกตัวเองว่า ฤดูกาลเหล่านี้เป็นธรรมชาติ ที่หมุนเวียนเปลี่ยนแปลงเราไม่ควรเพิ่มความรู้สึกทุกข์ให้ตนเองจากการประโคมข่าว

ผมบอกตัวเองตลอดมาว่า เราไม่ควรตกเป็นทาสของข่าวที่เน้นข่าวร้าย ข่าวทุกข์เราควรเป็นนายของตัวเอง ในการเสพและไม่เสพข่าวหลีกเลี่ยงการเสพข่าวร้อน ที่สร้างความทุกข์ให้ตัวเราโดยไม่จำเป็นแทนที่จะเสพส่วนที่เร้าอารมณ์ ตามแนวทางของข่าวผมฝึกเสพข่าวส่วนที่บอกธรรมชาติของสังคม และของมนุษย์ซึ่งก็ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง

จะเห็นว่า ในปัจจุบัน ข่าวก็เป็นตัวสร้างความร้อนความร้อนรนกระวนกระวายใจที่เราจะตกเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัว หากขาดสติ

ผมออกวิ่งออกกำลังตอนเช้ามืดเกือบทุกวันตอนหน้าร้อนมันก็ร้อนจริงๆ แถมบางเช้ายังอบอ้าวด้วยมีความรู้สึก ไม่สบายผมก็บอกตัวเองว่า นี่คือบทเรียน หรือแบบฝึกหัด เพื่อเพิ่มความอดทนต่อสิ่งไม่พึงใจให้จิตใจและร่างกายเข้มแข็งเอาไว้เผชิญยามร้ายยิ่งกว่านี้และสภาพไม่สบายกายไม่สบายความรู้สึกตามฤดูกาลนี้มันผ่านมาแล้วก็จะผ่านไป

ปลายเดือนพฤษภาคม ฝนเริ่มตกแต่ตกแบบกระปริดกระปรอย ไม่ได้ความชุ่มฉ่ำมาได้น้ำจริงๆ ที่บ้านผมก็ตอนคืนวันที่ ๑ ต่อ ๒ มิถุนายน

ชีวิตสมัยนี้มีเครื่องช่วยความสะดวกมากมายเรื่องพยากรณ์อากาศ แอพ สภาพอากาศ ในไอโฟน ช่วยได้มากทั้งช่วยบอกล่วงหน้าว่าอุณหภูมิจะเป็นเท่าไรและมีโอกาสฝนตกหรือไม่แต่เรื่องฝนเขาบอกเป็นโอกาสร้อยละซึ่งบางทีบอกว่าโอกาสตก ๑๐๐% แต่ฝนไม่ตกก็มี

แต่เช้ามืดวันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๕๙ ตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเสียงฝนตกที่จริงตกมาเกือบตลอดคืน ดูแอพ สภาพอากาศ ในไอโฟน พบว่ามีฟ้าแลบแปลบปลาบและฝนตกแต่บอกว่า ๖ โมงเช้าฝนจะหยุด

ผมจึงออกไปวิ่งตอนหกโมงเช้าเพราะวันนี้มีนัดสายตอน ๑๑ น. และจะออกจากบ้าน ๙.๓๐ น.วิ่งไปก็ดื่มด่ำความสุขจากความชุ่มฉ่ำของธรรมชาติจากฝนเมื่อคืนพร้อมทั้งใช้ไอโฟนถ่ายรูปดอกไม้ซึ่งงามกว่าวันก่อนๆ เพราะแสงดี และเพราะมีเม็ดฝนเกาะอยู่

เป็นความสุขที่ไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายเป็นชีวิตที่พอเพียง

วิจารณ์ พานิช

๒ มิถุนายน ๒๕๕๙