วันเสาร์ที่ 12 ธันวาคม 2558 ได้ให้รถแบ็กโฮ เข้าไปช่วยขยายขอบสระซึ่งมีอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
ดูจะแคบไปสักหน่อย การเก็บน้ำก็ไม่ได้มากเท่าที่ควร ด้วยมองเห็นว่า หัวใจของการทำเกษตรนั้น
สิ่งสำคัญอันดับหนึ่ง คือ "น้ำ" น้ำคือสิ่งหล่อเลี้ยง อำนวยความสะดวก สดชื่น ให้กับต้นไม้และคน
จึงต้องเสียสละทรัพย์บางส่วนเพื่อการนี้
บางท่านอาจมองว่าขัดแย้งกับแนวคิดของเศรษฐกิจพอเพียงหรือเปล่านะ
ความจริงแนวคิดนี้หากศึกษาให้เข้าใจแล้ว ไม่ได้จำกัดเฉพาะภาคการเกษตรเท่านั้น
สามารถใช้ได้กับทุกภาคส่วน แม้ธุรกิจการค้าก็นำไปปรับใช้ได้
"พี่หนาน" ก็นำมาปรับใช้ให้เหมาะสมกับตนเอง โดยบางอย่างที่เราทำเองได้ก็ทำ
บางอย่าง ทำเองไม่ได้ เราก็ต้องจ้างวาน เช่น เก็บกิ่งยอดปลายของสักเผา และขยายขอบสระ เป็นต้น
...
มีภาพบริเวณดังกล่าวมาประกอบบันทึกดังต่อไปนี้...
บริเวณสระน้ำเดิมที่มองเห็นยาวๆ รกและมีน้ำอยู่บ้าง
ภาพก่อนการขยายขอบสระเก็บน้ำ
ใช้เครื่องยนต์ใหญ่ๆ ช่วยทุ่นแรงและประหยัดเวลาในการขุดขยาย
ด้านบนในสวนก็จ้างวานน้องคนในพื้นที่มาช่วยจัดการกับกิ่งสักเล็กๆ และถางหญ้าให้ดูโปร่ง โล่งตา
บริเวณขอบสระด้านทิศตะวันตกที่จัดการขยายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ด้านกว้างก้นสระ 11 เมตร ด้านยาว 20 เมตร สูง 4 เมตร (โดยประมาณ)
เก็บภาพตนเอง เพื่อบันทึกเอาไว้เป็นประวัติศาสตร์(อดีต)สักหน่อย ว่า "ครั้งหนึ่ง ณ วันนี้" ก็เท่านั้น
ด้านทิศเหนือเป็นทางออกของสวนแห่งนี้ พื้นที่โดยประมาณ 12 ไร่ เชิญเพื่อนๆ ให้คำชี้แนะด้วยว่า จะเริ่มยังไงต่อดี
ที่คิดและวางแผนไว้ ว่าจะทำหรือดำเนินการต่อ คือ การสร้างที่พักและห้องน้ำ
และหาฟางแห้งมาเก็บสะสมเอาไว้ก่อนที่มันจะถูกมือดีเผาทิ้งไปจนหมดทุ่งนา...
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง..http://www.bansuanporpeang.com/node/29260
ขอบคุณโกทูโนว์
-สวัสดีครับพี่หนาน
-น้ำคือชีวิต...ถือเป็นการวางแผนก้าวแรกของการเกษตรครับ
-ที่บ้านไร่ของผมก็เริ่มจากการขุดสระน้ำครับ
-พอมีน้ำก็เริ่มวางแผนปลูกกล้วยน้ำว้าก่อนเลยครับ
-พอมีกล้วยก็มีร่มเงา...พืชอาหารอื่น ๆ ก็ตามมา....แล้วก็แบ่งพื้นที่ส่วนหนึ่งทำนา...
-เป็นกำลังใจให้กับเกษตรกรเมืองเหล็กน้ำพี้นะครับ..
-เราจะสู้ไปพร้อมๆ กันขอรับ...