กิจกรรมที่ ๑
อ. JJ ใช้กระบวนการ ๕ ขั้นตอน ได้แก่ เปิดคลิปให้ดู->ตั้งคำถาม->แบ่งกลุ่มให้แลกเปลี่ยนหาคำตอบ->ให้นำเสนอ และ ->ร่วมกันสรุป
เริ่มด้วยการเปิดคลิป "เช้านี้ที่แอฟริกาให้ดู" ผมยกเอาคลิปตัวอย่างจากยูทูป เพื่อให้ผู้อ่านลองดูตามไปด้วยเลย ถือเป็นกระบวนการเรียนรู้แบบอุปนัยไปในตัวเลยครับ (ไม่ไม่ใช่คลิปที่ อ.JJ นำมาเปิดแต่น่าจะหลักเดียวกันครับ)
(ค้นคลิปการล่าของเสือไม่พบที่ถูกใจ ขอใช้คลิปการล่าของสิงโตแทนนะครับ : ไม่ใช่เสือล่ากวาง แต่เป็นสิงโตล่าหมูป่า)
เมื่อดูเสร็จ ให้จับกลุ่ม ๆ ละ ๘ คน ช่วยกันตอบคำถามต่อไปนี้
แล้วให้แบ่งกลุ่มแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน โดยเขียนข้อสรุปไว้บนกระดาษฟลิบชาร์ท
เทคนิคการจับประเด็น
หลังจากนำเสนอ แล้ว อ.JJ ชี้ให้เห็นว่า การนำเสนอของทุกกลุ่มเป็นลักษณะการเสนอความคิด หรือความเห็น มากกว่าการเสนอผลของการจับประเด็น ... ผมจับความ "หลักการ" ในการจับประเด็นเป็น ๓ ระดับ ดังนี้
ตัวอย่างการจับประเด็น
สังเกตคำถามที่ท่าน อ.JJ ตั้งไว้เป็นไว้เป็นไกด์ให้แลกเปลี่ยนกัน เมื่อพิจารณาจากคำตอบของแต่ละกลุ่ม จะเห็นเป็นดังที่ท่านบอกเกือบหมด
สิงโตมีกี่ตัว? เป็นคำถามที่อยู่ในระดับ ๑ ที่ไม่ต้องใช้ความคิดใด และส่วนใหญ่จะตอบถูกต้อง ปัจจัยสำคัญคือ สมาธิจดจ่อ ตั้งใจดู ตั้งใจฟัง ขอแนะนำให้ปฏิบัติธรรมแนวดูจิต เพราะการฝึกดูจิตจะทำให้เห็นการผุดขึ้นของความคิดและตะกอนหลังความคิด ซึ่งเป็นปัจจัยไม่ให้ตกลงไปในห้วงความคิดของตน ทำให้ไม่สับสนว่าอะไรใครคิด
ส่วนคำถามว่า ทำไมเสือจึงจับกวางได้? เป็นคำถามที่ต้องตอบด้วยการวิเคราะห์เหตุผล คำตอบของคำถามนี้อยู่ในระดับที่ ๒ ของการจับประเด็น เช่น
ซึ่งหากพิจารณาคำตอบจากแผ่นฟริบชาร์ท ดังภาพด้านล่างจะพบว่า คำตอบระดับ ๒ นี้น้อยมาก ส่วนใหญ่หรือเกือบทั้งหมดเป็น คำตอบระดับ ๓ ที่ อ. JJ ท่านบอกว่าเป็นความเห็น ความคิด ไม่ใช่การจับประเด็นที่ดี
พิจารณาจากคำตอบแล้ว บางทีเราอาจต้องยอมรับว่า เราทำงานบนฐานความคิดความเห็นจริงๆ ...
ไม่มีความเห็น