บันทึกที่ ๑๗๑ วิถีชนบท...ที่เริ่มเหือดหาย
........ภาพวิถี ชนบท เริ่มเหือดหาย
เช้าวัวควาย ปล่อยจากคอก ออกท้องทุ่ง
และเล็มหญ้า เลี้ยงตัว มิยากยุ่ง
มิเฟ้อฟุ้ง กินน้ำมัน เปลืองเงินตรา
........ก่อประโยชน์ สารพัด ทั้งลากไถ
มูลยังให้ ปุ๋ยชั้นดี ใส่ไร่นา
มิเป็นหนี้ เหมือนควายเหล็ก กู้ผ่อนมา
กลับเพิ่มค่า ออกลูกหลาน เพิ่มพูนผล
...
........มองภาพนี้ทำให้ย้อนคิดถึงวัยเด็ก ในช่วงหลังเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จ ทุกเช้าที่หมู่บ้านจะเห็นภาพเพื่อนๆพีๆเขาจะพากันเอาควายออกจากคอกไปปล่อยที่ท้ายหมู่บ้าน พวกมันจะรวมกันเป็นฝูงปล่อยให้หากินตามธรรมชาติ ไม่ต้องมีใครติดตาม ไม่ต้องกล้วถูกขโมย ตกตอนเย็นก็จะไปรอรับที่ท้ายหมู่บ้าน พวกมันจะกลับมาเองแล้วต่างคนต่างพาควายของตนกับเข้าคอก
........สมัยก่อนไม่เดือดร้อนต้องซื้อน้ำมัน ต้องซื้อปุ๋ยใส่ข้าว(ใช้ปุ๋ยคอก หรือปุ๋ยทำเองได้จากมูลวัวควายผสมกับใบไม้ แกลบ) การทำนาไม่ต้องลงทุนมากแค่เราลงแรงจากครอบครัว อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว" หน้าทำนามีปลาในทุ่งนาให้ได้จับกิน หน้าแล้งมีปลาในสระ คลอง หนอง บึง กบ เขียด มีกิน เก็บผักตามท้องทุ่งปลอดภัยไม่ต้องกลัวยาฆ่าแมลง
........ตอนนี้ วัวควายที่มีกันลดน้อยลงมาก แต่จะมีควายเหล็กตัวใหม่มาแทน มันไม่กินหญ้ามันกินน้ำมัน มันทำงานได้รวดเร็วคนจึงนิยม แต่มันมีค่าใช้จ่ายจิปาถะ และที่สำคัญอีกอย่างต้องเพิ่มค่าใช้จ่ายในการซื้อปุ๋ยเคมีแทนการใช้ปุ๋ยคอก และซื้อยาฆ่าแมลง การทำนาต้องลงทุนสูง...ตอนนี้ ปลา ปู กบ เขียด ในนาก็น้อยลง
........ถ้าถามว่า ชอบการทำนาแบบไหน ... "ชอบการทำนาแบบดั้งเดิม" ยึดแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง
f อร วรรณดา ๒๐-๓-๕๙
ขี้ควาย หายไปด้วยค่ะ .... ปุ๋ยชั้นดี
ปัจจุบันเปลี่ยนไปจริงๆครับ
สบายดีนะครับ
ใช่ค่ะ ปุ๋ยชั้นดีหายไป..
ขอบคุณนะคะ คุณหมอธิ
เปลี่ยนแปลงไปมาก..
ตอนนี้สบายดีอยู่ค่ะ ดร.ขจิต
งานยุ่ง...อาจทำให้เข้ามาบันทึกไม่สม่ำเสมอนะค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ ดร.ธวัชชัย
ขอบคุณค่ะ คุณยายธี
เมื่อมือถือ อยู่ในมือ ของเด็กน้อย
หนังสะติ๊กค่อยค่อยลับเลือนหาย
นกตัวน้อย เริงร่า สุขใจกาย
ต่อแต่นี้...อยู่สบาย ไร้กังวล
คือความจริง บางอย่างเคยห่างหาย
เดี๋ยวนี้กลับคลื่่คลาย ไร้สับสน
เป้นวิถีชนบท..ที่ได้ยล
เกิดแต่ผลความเจริญ ของ เทคโน ฯ
ขอบคุณนะคะ คุณครูมะเดื่อ
บทกลอนที่ไพเราะให้ข้อคิด
เตือนชีวิตอย่าเผลอลืมรากเหง้า
ความเป็นอยู่แต่ครั้งในกาลเก่า
เด็กแบ่งเบาภาระงานช่วยครอบครัว