ถอดรหัส "หัวใจอุดมศึกษา" ตอนที่ ๑ คุณค่า
ตอนนี้ผมเริ่มอ่านหนังสือเล่มนี้ "หัวใจอุดมศึกษา" ของ ปาร์กเกอร์ เจ. ปาล์มเมอร์ และ อาเธอร์ ซายองค์ หนังสือเล่มนี้ช่วยเปิดโลกทรรศน์ได้อย่างมากมายทีเดียว! โดยเฉพาะพวกเราผู้ซึ่งเป็นครูในมหาวิทยาลัย
คำถามที่ท้าทายในหนังสือเล่มนี้ ตั้งแต่หน้าแรกๆ คือ "ในแต่ละปี การอุดมศึกษาคือบ้านที่ช่วยพัฒนาคนหนุ่มสาวจำนวนมาก (อายุ ๑๘-๓๕ ปี โดยประมาณ) การอุดมศึกษาจะช่วยส่งเสริมให้เกิดการแปรสภาพจากการพึ่งพาตนเองไปสู่การพึงพาซึ่งกันและกันได้อย่างไร?"
หากพิจารณาในแง่มุมการเติบโตภายในของมนุษย์ อุดมศึกษาจะเป็นหน้าต่างบานใหม่ที่เชื่อมต่อระหว่างโลกของตัวฉัน (ความสำเร็จเกิดจากการพยายามศึกษาเรียนรู้ด้วยตนเอง) ไปสู่โลกของพวกเรา โลกของอาชีพ โลกที่ความสำเร็จเกิดจากความร่วมมือกันได้อย่างไร?
ในแง่มุมเช่นนี้ เราชาวอุดมศึกษาควรใคร่ครวญให้จงหนักว่า แท้จริงแล้วอะไรคือ "หัวใจของอุดมศึกษา" อะไรควรจะอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของการสอนและการเรียนรู้? แล้วอะไรคือสิ่งที่ยึดรั้งพวกเราเอาไว้ไม่ให้พวกเราก้าวเข้าสู่หัวใจนั้น เราคิดไปเอง หรือมันเป็นแค่ความเคยชิน หรือมันเป็นอุปสรรคจริงๆ
นี่เป็นเพียงบทเปรย เกริ่นนำของหนังสือเล่มนี้ ที่ชวนให้ติดตามและลงลึกถึงก้นบึ้งแห่งหัวใจของอุดมศึกษา ควรค่าแก่การอ่านและพูดคุยสนทนากันเป็นอย่างยิ่ง!
ความเห็น (1)
There is only one road to progress, in education
as in other human affair, and that is:
Science wielded by love.
Without science,
Love is powerless;
Without love,
Science is destructive.
On Education
By Bertrand Russell
....หนทางเดียวเท่านั้น.............นำเจริญ
ศาสตร์-รักผสานดำเนิน..............ผนึกค้ำ
รักขาดศาสตร์พละน้อยเกิน.........กิจยาก...เสร็จเฮย
ศาสตร์ปราศจากรัก ย้ำ.............ยับสิ้นดับสูญ