i Tunes U ครั้งที่ ๖ ณ ตึก ๕ ชั้น ๙ สพฐ. ที่เก่า เวลาเดิม

คืนวันที่ ๙ กุมภา ๕๙ นั่งทำงานจนล่วงเลยเที่ยงคืน จึงได้นอน ตื่นอีกที ตี ๒ เศษ ๆ

เตรียมตัวเข้า สพฐ. ตามกำหนดนัดหมาย ขึ้นรถตู้โดยสาร มุ่งสู่ กทม.เมืองศิวิไลซ์

หลับ ๆ ตื่น ๆ ไปตลอดทาง ถึงบริเวณอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ๖ โมงเช้าเศษ ๆ เดินเตร่ไป

เตร่มา เนื่องจากยังเช้าอยู่มาก อากาศค่อนข้างเย็น พักใหญ่ ก็หาอาหารรองท้องก่อน

เจอร้านก๋วยเตี๋ยวริมคลองน้ำขุ่น ๆ แถว ๆ ใต้สะพานลอย ก็ถามแม่ค้าว่า " มีอาหาร

อะไรบ้าง" โห..! แม่ค้าคงอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ก็ตอบแบบไม่ค่อยสนใจ (ที่จะต้อนรับ

ลูกค้า) คงเห็นสภาพโทรม ๆ ของคุณมะเดื่อน่ะแหละ นอกจากจะแต่งตัวแบบ..

" บ้านนอกเข้ากรุง" แล้ว สองมือยังหิ้วถุง หิ้วกระเป๋าพะรุงพะรัง...ตามสูตร เป๊ะอีกด้วย

เป็นอันว่า คุณมะเดื่อได้ " ก๋วยเตี๋ยว" สองถ้วยเล็ก ๆ เป็นอาหารเช้า เพราะขี้เกียจ

ถามเรื่องอาหารที่มีของร้านนี้ ให้ยาวความ

แม่ค้ายกชามก๋วยเตี๋ยวสองชามมาวางบนโต๊ะตรงหน้า คุณมะเดื่อมองดูแบบงง ๆ

แปลกใจ .... แต่ไม่ถาม (กลัวอารมณ์กับเสียงดุ ๆ ของแม่ค้าชาวกรุง) พอดีเงยหน้า

ไปมองเห็นรายการอาหารที่ติดไว้ที่ข้างฝา บอกรายการอาหาร กับราคา และมีตัวหนังสือ

ตัวโต ๆ ติดไว้ว่า " เสริฟครั้งแรก 2 ชามค่ะ" " อ้อ ! เข้าใจละ" เพราะเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือ

ที่มี " ปริมาณของก๋วยเตี๋ยวนิดหน่อย" สองชามรวมกันแล้ว ต้องบอกว่า " ไม่ติดกระเพาะ

ส่วนใดเลย" เอามาให้ชิม ๆ ก่อน ไม่อิ่มก็สั่งได้อีก....อือ...! แต่คุณมะเดื่อไม่สั่งต่อ

จ่ายตังค์แล้ว ....ออกมาเรียกเท็กซี่ตรงไป สพฐ.ทันที

มาถึง กทม.เวลานี้ รถไม่ติด หากมาสายกว่านี้ ก็ต้อง " ทำใจ" ว่าถึงที่หมายไม่ทันเวลา

อย่างแน่นอน คุณมะเดื่อมาถึงหน้าตึก ๕ พร้อม ๆ กับเพลงชาติไทย แต่เมื่อขึ้นไปถึง

ห้องประชุม DOC ชั้น ๙ ห้องก็ยังไม่เปิด จึง " ยืนรอ" อยู่หน้าห้อง พร้อม ๆ กับ " พิจารณา

กลุ่มก้อนสายไฟ" ที่ม้วนแขวนไว้บนเพดาน บ่งบอกได้ทั้งอายุ และ ความยุ่งเหยิง ของ

การจัดเก็บ อาคาร สพฐ.๕ นี้ สร้างมานานแล้ว แต่เดิมคือ " อาคาร สปช." ก่อนที่

จะเปลี่ยนมาเป็น สพฐ. ดังนั้น เครื่องใช้ไม้สอยต่าง ๆ สถานที่ ตลอดจน

ตัวอาคาร จึงค่อนข้างมีอายุการใช้งานมานาน

ยืนรออยู่ครู่ใหม่ ห้องก็เปิด คุรมะเดื่อจึงเข้าไปเลือกเก้าอี้ ที่บนโต๊ะมีปลั๊กเสียบ

สายไฟแบบสามตา เพราะที่นี่จะมีปลั๊กอยุูบนโต๊ะไม่พอกับการใช้คอม ฯ

สามแรงแข็งขันของกลุ่มสาระภาษาไทย คุณมะเดื่อ จากประจวบ ฯ คุณครูระพี

จาก อ่างทอง และคุณครูปิยะฤกษ์ จากเมืองอุบล ฯ สองในสามเป็นครูภาษาไทย

สอนระดับ ม.ปลาย เหลือครูประถม ฯ คนเดียว จ้าา

ไม่นาน เพื่อน ๆ คณะทำงาน i Tunes U พร้อมกับ อาจารย์น้องหญิง และน้องจิ๋ม

พร้อมคณะก็ทยอยกันเข้ามาในห้อง ทำให้บรรยากาศคึกคักด้วยเสียงทักทาย

พูดคุยกันอย่างสนิทสนมคุ้นเคย และการเริ่มต้นการทำงานในภาคเช้า

ด้วยการที่น้องหญิงทบทวนการเรียนรู้และงานเมื่อครั้งก่อน ต่อด้วยการ

นำเสนอสิ่งที่ควรเพิ่มเติม หลังอาหารกลางวันไปแล้ว ก็เป็นการตรวจทาน

คอร์สที่พวกเราได้ทำไว้ และคอร์สที่ได้ขึ้น public ไปแล้ว

น้องอาจารย์หญิง ได้ให้ตัวแทนแต่ละกลุ่มสาระนำเสนอส่วนที่ดี และ

ส่วนที่ยังต้องปรับปรุงในงานของสมาชิกในกลุ่มสาระด้วย

ก่อนจากกัน อาจารย์หญิงได้นัดหมายการนำส่งคอร์สครั้งต่อไป คือ ภายในวันที่ ๒๑ ก.พ.นี้

และการพบกันครั้งต่อไป คาดว่าจะเป็นการพบกันนอกสถานที่ (สอดคล้องกับการเรียน

รู้แบบใหม่เป๊ะ !) ในรูปแบบ " iTunes U สัญจร " แต่...จะสัญจรไปใกล้ ไกลแค่ไหน

ยังไม่ได้กำหนดชัด คุณมะเดื่อก็ขอให้สัญจรไป " ฟังเสียงลมออเซาะทิวสน พร่ำบน

กับหาดสาย ท้าทายเกลียวคลื่น และผืนทราย " ณ เมืองสามอ่าวละกัน เพราะเป็นเพียง

จังหวัดเดียวของคณะ iTunes U ที่มีทะเล เป็นตัวแทนของจังหวัดภาคใต้ด้วยนะ...จะบอกให้ !

อาจารย์หญิงได้กำหนดไว้เพียงวันที่คร่าว ๆ ที่จะพบกันครั้งต่อไป คือ ๒๑ - ๒๒ เมษายน ๕๙ จ้ะ

ออกจาก สพฐ.บ่าย ๔ โมงเศษ ๆ นั่งเท็กซี่มาลงที่บริเวณอนุสาวรีย์ชัย ฯ รีบไปดู

เวลารถตู้ไปเมืองสามอ่าว คิดว่า คงจะไม่เป็นรถเที่ยวสุดท้าน วันนี้จะได้ถึงบ้านไม่ดึกเกินไป

เพราะปกติจะกลับเที่ยวสุดท้าย ถึงบ้านก็ปริ่ม ๆ เที่ยงคืน แต่ที่ไหนได้ ... เป็นรถเที่ยว

สุดท้ายอีกแล้ว น้องสุ คนขายตั๋วที่คุ้นเคยกันดีแล้ว (เพราะเจอกันบ่อย ๆ เกือบทุกเดือน)

บอกว่า วันนี้รถหยุดต่อเนื่องจากตุรษจีนไปหลายคัน ปกติรถเที่ยวสุดท้ายจะแทบ

ไม่มีผู้โดยสารเลย บางครั้งเหลือคุณมะเดื่อผู้โดยสารเพียงคนเดียวที่นั่งไปในรถนับแต่

หัวหินเป็นต้นไป แต่วันนี้ผิดคาด ผู้โดยสารเต็มรถ แถมยังเป็นนักท่องเที่ยวชาว

ต่างชาติ หลายคน ที่แต่ละคนก็มี " กระเป๋าเดินทาง" ใบโต ๆ อีกหลายใบ ทำให้บนรถ

แน่นจนแทบไม่มีที่วางเท้าเลย ระยะทางสองร้อยกว่ากิโลจาก กทม. ถึงเมืองสามอ่าว

จึงรู้สึกคึกคักไปตลอดทาง มีเสียงนักท่องเที่ยวสาวสองคนคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ

ตลอดเส้นทาง (ผิดกับผู้โดยสารไทยแลนด์ข้าง ๆคุณมะเดื่อ ที่นั่งก้มหน้าใช้สมาธิจิต

กับมือถือตลอดทางเหมือนกัน

สี่ทุ่มเศษ ลงรถที่สี่แยกกุยบุรี เดินหาร้านข้าวต้มเหมือนเดิม เจออดีตลูกศิษย์

ที่คุณมะเดื่อเคยสอนมาสมัยประถม ที่จำคุณมะเดื่อได้ เข้ามาสวัสดีทักทาย

ได้ความว่า เขาจบ ปริญญาเอกไปแล้ว ปัจจุบันมีหน้าที่การงานอยุ่ที่

มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง...นี่แหละเป็นสิ่งที่ " ครูบ้านนอก" ดีใจเป็นที่สุด

วันนี้ตลอดวันได้พบแต่เรื่องดี ๆ ทำให้มีแรงทำงานต่ออีกเยอะจ้าา

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

มาร่วมดีใจด้วยค่ะคุณครู

[ขจิต ฝอยทอง]

ตามมาเชียร์

ดูเหมือนจะรู้จักครูภาษาอังกฤษครับ

มีอะไรพอช่วยได้บอกนะครับ

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีจ้ะพี่ใหญ่ ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจ้ะ

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีน้องขจิต ครูภาษาอังกฤษ ท่านสดใสมาก ๆ

แต่คุณมะเดื่อจำชื่อยังไม่ได้เลย มีอยุ่คนหนึ่ง ทำผมหลาย ๆ สีด้วย

วันหน้า อาจมีเรื่องต้องรบกวนให้น้องขจิตช่วยแน่ ๆ จ้ะ

ขอบคุณล่วงหน้าจ้ะ