คำหยาบคายไหลผ่านบนธารสื่อ
นั่นก็คือ "จิตคน" บนธารไหล
หากคนดีมีปัญญาช่วยพาไป
หยาบก็ไม่ไหลผ่านการกลั่นกรอง
จะติติงสิ่งใดใช้คำเพราะ
คำจึงเหมาะเพราะเราเป็นเจ้าของ
ใช้คำหยาบบาปใหญ่หมายเข้าครอง
จิตจะหมองตรองดูจึงรู้ดี
เมื่อมิได้อย่างใจในทุกเรื่อง
มักขัดเคืองแค้นใครไปทุกที่
อยากจะได้อย่างใจไปทุกที
หยาบทวีท่วมท้นให้คนชม
เหมือนมุมมืดอึดอับอันคับแคบ
คิดเพียงแอบแนบในใจขื่นขม
ดวงปัญญามืดมนจนระทม
ขาดความคมจมปลักอันดักดาน
คิดไตร่ตรองมองให้ดีมีเหตุผล
เหมือนเดินจนพ้นถ้ำอันดำด้าน
ทวนวิถีที่ชัดปัจจยาการ
ล่องสู่ธารแห่งธรรมอันงามแท้
พ้นความคิดจิตหยาบบาปจึงหยุด
ใสวิสุทธิ์ส่องสว่างกลางกระแส
เมื่อใช้สื่อถือปัญญามาดูแล
ช่วยเผยแผ่หลักการอันงดงาม
โสภณ เปียสนิท
บันทึก มกราคม 2559