เข้าพรรษา (62) ; ใจที่ระลึกถึง


ไม่ว่าจะสภาวะอย่างไร ณ เวลาหนึ่งๆ ที่มีคนนึกถึงเรา มันช่างให้ความรู้สึกที่นอบน้อมและอ่อนโยนมาก เพราะนั่นเป็นดั่งกระแสแห่งความอ่อนนุ่มและงดงามที่บุคคลนั้นๆ จะส่งมาถึงเราได้

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ.2558

.....

วันนี้ตกผลึกในเรื่อง "ระลึกถึง...คิดถึง...ดีใจที่ได้เจอ...ฯลฯ"

ไม่ว่าจะสภาวะอย่างไร ณ เวลาหนึ่งๆ ที่มีคนนึกถึงเรา มันช่างให้ความรู้สึกที่นอบน้อมและอ่อนโยนมาก เพราะนั่นเป็นดั่งกระแสแห่งความอ่อนนุ่มและงดงามที่บุคคลนั้นๆ จะส่งมาถึงเราได้

"จิตใจนั้นเร็วยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ..." คือ คำสอนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านเคยอธิบายการทำงานของดวงจิตนี้ให้ฟัง ดังนั้นเวลาที่มีคนนึกถึงเรา นั่นย่อมหมายถึงว่า เราน่าจะมีอณูแห่งดวงจิตที่ดีพออยู่บ้างที่ทำให้คนๆ นึกถึง

(***ความนึกถึงในที่นี้ ข้าพเจ้าหมายถึงทางด้านบวก Positive)

และในส่วนตัวของข้าพเจ้าเอง ...ที่มักระลึกถึงเสมอๆ

คือ แม่...หลวงปู่ พระอาจารย์ และผู้มีพระคุณทุกๆ คนที่คอยเกื้อหนุนเสมอมา การระลึกถึงบุคคลต่างๆ ด้านดีทำให้ข้าพเจ้าสามารถที่จะแสดงมุฑิตาจิตได้ง่ายและจากใจ (การมุฑิตาจิตที่หมายรวมในทุกๆ นัยของความชื่นชม บุญคุณ...และความดีงาม) เป็นการบ่มเพาะหัวใจให้เพิ่มพูนพลังงานของจิตในเรื่อง "กตัญญู"

ดั่งเช่น วันนี้...บุคคลที่อยู่เบื้องหน้าข้าพเจ้าจำนวนมาก ณ โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชเลิงนกทา จ.ยโสธรต่างล้วนเป็นผู้ที่ให้โอกาสข้าพเจ้าได้บ่มเพาะวิถีชีวิตจิตวิญญาณแห่งการงาน และสั่งสมบารมีต่างๆ ...เพื่อนร่วมงานพี่ๆ น้องๆ ที่ให้โอกาสได้มาทำงานที่กว้างขวางอย่าง R2R ได้อย่างต่อเนื่อง ... ผู้บริหารที่เกื้อกูลและเห็นคุณค่าในภารกิจที่เราทำ ...พี่สาวและครอบครัวที่ดูแลแม่อย่างดีแบบให้ข้าพเจ้าไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ...และที่สำคัญที่สุด "แม่" ผู้เป็นดั่งชีวิตและจิตวิญญาณบ่มเพาะเป็นข้าพเจ้าดั่งทุกวันนี้

ตอนเย็นวันนี้ ...

หลังเสร็จภารกิจการงาน การกลับสู่ผืนดินแห่งพุทธะและการภาวนา ทำให้จิตใจได้ชาร์ทแบตเติมพลังงาน ภาพที่ข้าพเจ้าได้เห็นอย่างคุ้นชินที่พระอาจารย์พาเด็กๆ สังกะลีทำนั่นโน่นนี่ และมีหมาแมวป่วนเปี้ยนใกล้ๆ เป็นสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าระลึกถึงคำว่า "เมตตาและกรุณา"

แม้ว่าอุปนิสัยของพระอาจารย์ที่แสดงออกมา ดูเหมือนดุดัน และบางคนรู้สึกกลัว

แต่...ก็มีผู้คนอีกมากมายที่สัมผัสได้ถึงจิตที่เปี่ยมด้วยเมตตาของท่าน และท่านไม่เพียงเมตตาอย่างเดียวความกรุณาที่ท่านหยิบยื่นช่วยเหลือแก่สรรพชีวิตก็มีมากมายเช่นเดียวกัน ดั่งจะเห็น การสงเคราะห์เด็กๆ สมาชิกศูนย์ฟื้นฟูฯ ที่อยู่ภายใต้ความดูแลของท่านกับภารกิจ "ซ่อมใจซ่อมคน"...ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย แต่ท่านก็ลงมือทำภายใต้พระเมตตาขององค์หลวงปู่ที่มอบหมาย

การก้าวผ่านอะไรบางอย่างนอกจากองค์หลวงปู่ในพระคุณที่ยิ่งใหญ่แล้ว พระอาจารย์ต้อก็เป็นอีกองค์ที่เปิดโอกาสให้ข้าพเจ้าได้ลงมือทำทั้ง "ทาน ศีล ภาวนา" ภายใต้การสนับสนุนชีวิตทั้งชีวิตจากแม่

และวันนี้ข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสแสดงถึงใจแห่งมุฑิตาจิต ขอแสดงความยินดีต่อ อ.นพ.อัครินทร์ นิมมานนิตย์ (เจ้าพ่อ R2R ของเรา)..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/home ผู้ที่ให้โอกาสข้าพเจ้าได้ร่วมงานขับเคลื่อน R2R ประเทศไทยตลอดหลายปีที่ผ่านมา

...

การฝึกฝนจิตใจเช่นนี้มันดีมากๆ มันทำให้ใจเราอ่อนโยนและเบาโล่งโปร่งสบาย

หมายเลขบันทึก: 595591เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2015 22:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน 2015 22:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ชื่นชม อาจารย์ kapoomเสมอ

เป้นกำลังใจให้นะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท