จาก..แม่เบี้ย..ถึงดอกปีบ..หลังบ้าน
วันนี้..ผมออกวิ่งแต่หัววัน ไม่อยากให้เย็นย่ำค่ำมากไป เพราะต้องไปวิ่งบนถนนรอบสวนลำไย ที่สองข้างทางค่อนข้างรก..บอกตรงๆว่าหวาดกลัว..แต่ไม่ถึงกับหลอน..จากที่เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง..แม่เบี้ย..เจองูเห่าใหญ่จริงๆ ใหญ่ปานอนาคอนด้า..ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผู้สร้าง..เจตนาให้ใหญ่โตขนาดนั้นไปทำไม..
งู..ในหนังเรื่อง..แม่เบี้ย..ไม่ใช่เป็นแรงดึงดูดที่ทำให้ผมอยากดู แต่ด้วยเป็นบทประะพันธ์ของท่าน..วาณิช จรุงกิจอนันต์..นักเขียนเรื่องสั้นซีไรท์จากเรื่อง..ซอยเดียวกัน..ที่ผมติดตามผลงานท่านมาโดยตลอด ตั้งแต่เรียนปริญญาตรี เอกภาษาไทย ปัจจุบันท่านถึงแก่กรรมไปแล้ว ทิ้งผลงานวรรณกรรมไว้อย่างมากมาย..
งานเขียน..ของท่านวาณิช..เป็นงานละเอียด ลึกซึ้ง หลายเรื่องต้องอ่านอย่างมีสมาธิ ถึงจะเข้าใจ..ภาษา ฉาก และตัวละคร..ที่ท่านค่อนข้างจะใช้..สัญลักษณ์..เดินเรื่อง จึงไม่แปลกใจที่ผู้สร้าง..แม่เบี้ย..พยายามที่จะดัดแปลง ให้บทภาพยนตร์..เข้าใจง่ายขึ้น
งูใหญ่..ในหนัง..(อาจจะ) แทนความห่วงหาอาทร..ความเคียดแค้นชิงชัง ความทะยานอยาก และความผูกพัน..และท้ายที่สุดก็จบลงด้วยการ..ให้อภัย..อย่างไรก็ตาม เป็นหนังที่เด็กไม่ควรดู เพราะโชว์เนื้อหนังมังสาเสียเหลือเกิน ..ซึ่งผมก็ไม่ได้ถือสาหรือให้ความสำคัญกับจุดเน้นของฉากหวือหวาแบบนี้เท่าใดนัก ...จริงจริ๊ง..(ทำเสียงสูงๆ)
แล้วผมได้อะไรจากหนังเรื่องนี้ล่ะ..ครับ..ผมได้เรียนรู้ซ้ำย้ำทวนเกี่ยวกับ..ไม้ดอก..ที่เป็นตัวประกอบสำคัญของเรื่อง..นั่นคือ..ดอกปีบสีขาว..ที่ผมคุ้นเคยและใกล้ชิดมานานนับสิบปี..
วันนี้มีโอกาสมาทบทวนความจำ ว่าครั้งหนึ่งตัดสินใจปลูกบ้านในสวน..ที่รายล้อมด้วยต้นปีบน้อยใหญ่ พอดอกแห้งปลิวมา ก็จะเกิดเป็นต้นปีบเล็กๆเต็มไปหมด เลยต้องจัดระเบียบ ให้ต้นปีบขึ้นอย่างเป็นระบบถูกที่ถูกทาง จึงเหลือต้นปีบขนาดใหญ่มากไม่ถึง ๑๐ ต้น ออกดอกสีขาวปีละ ๓ - ๔ ครั้ง ดอกหอมอบอวลชวนให้ไหลหลง ทุกวันนี้..ต้นปีบ..ที่ไกลบ้านออกไป ก็ขึ้นได้อย่างอิสระแล้ว โดยเฉพาะสองฟากถนนทางเข้าบ้าน มีให้เห็นเต็มไปหมด..
สรรพคุณของดอกปีบ..เท่าที่ศึกษาและทดลองสัมผัสดูก็เห็นจริง ช่วยให้มีกำลังวังชา รักษาอาการไซนัสอักเสบ โดยที่ใช้ดอกแห้งเป็นส่วนผสมในมวนบุหรี่ สูบเข้าไปแล้วจะชื่นใจ..แต่อันนี้ผมไม่ได้ปฏิบัตินะครับ เขานิยมกันทางภาคเหนือ ผมเองจะใช้ดอกปีบตากแห้ง ใส่ในกาน้ำร้อน ชงดื่มแทนน้ำชา..ครับ
ต้นปีบขนาดกลาง และใหญ่..ในสวนหลังบ้าน..เคยเดินทางไกลไปเติบโตที่โรงเรียนแล้ว ๔ ต้น..วันนี้วิ่งรอบสวน ก็เลยตัดสินใจใหม่ว่า จะให้คนงานขุดแล้วล้อมใส่ถุงปุ๋ย นำไปปลูกที่โรงเรียนเพิ่มอีกสัก ๓ ต้น ผมจะเลือกต้นขนาดเท่าแขน เพราะกำลังสวย ดูแลง่าย โตเร็ว.. ครับ ผมให้ความสนใจดอกปีบมากๆ ถือว่าเป็นสมุนไพรอย่างหนึ่ง..ที่ผมอยากให้นักเรียนรู้จักด้วยครับ
จาก..แม่เบี้ย..มา แทนที่จะพูดถึงงู..ที่มีมากมายในสวน แต่กับไปพูดถึงต้นปีบ..ไม้ยืนต้นที่ให้ประโยชน์นานัปการ..ใครมาบ้านผมต่อไปนี้..ผมจะขุดให้ไปปลูกเป็นที่ระลึกเลยครับ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๗ กันยายน ๒๕๕๘
ความเห็น (3)
แฮะ ๆ ! เห็นชื่อเรื่องคิดว่า....ไปเจอ " แม่เบี้ย"
เลื้อยดั้วเดี้ย...อยู่ใต้ต้นกาสลอง ซะอีก ๕๕๕๕๕
มีภาพเด็กที่มาเล่นห้องดิน..แต่งตัวเป็น..แมงมุม..ค่ะ เขียนรูปงู ตัวยาวๆ..ให้เด็กๆช่วยกันแต่งเติม
มีเด็กคนหนึ่งไม่ชอบสีที่เปื้อนดิน..แต่พอบอกว่านี่เป็นรูป งูไง ..ท่านก็เลย ร้องเอ๋อ!..แล้วบอกว่า gai! อิอิ
อาจารย์เชื่อมโยงเก่งๆมากครับ จากงูมาถึงต้นปีบครับ