บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (44) รอคอย
การรอคอย
เป็นศิลปะของการใช้ชีวิต
ใครสักคนที่เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับการรอคอยอย่างมีสติ
ถือเป็นบุคคลอันพึงหลงรัก..ยกย่อง
รอคอยอย่างมีสติ
หมายถึงการรำลึกถึงอดีตอย่างเป็นเหตุเป็นผล -
ไม่จ่อมจมกับอดีตราวกับตกไปในบึงใหญ่ที่ไม่สามารถตะกายว่ายกลับขึ้นมาได้
รอยคอยอย่างมีสติ
หมายถึงยังคงใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างมีพลัง
ชีวิตยังคงอยู่กับปัจจุบัน และก้าวย่างไปข้างๆ หน้าอย่างรื่นรมย์
รอคอยอย่างมีสติ
หมายถึงการรู้ทั้งรู้ว่าจุดหมายปลายทางอาจไม่แจ่มชัดนัก
แต่ก็มิเคยคิดที่จะหยุดเดิน และจากหายไปจากการใช้ชีวิต
ใช่-ข้าพเจ้าหมายความเช่นนั้นจริงๆ
ความเห็น (4)
ใช่แล้วค่ะ...ทุกเรื่อง เราต้องมี "สติ"
มาคาระวะ..ผู้เดินทาง..ที่แท้จริง...เจ้าค่ะ..(ใช่..ข้าพเจ้าหมายความเช่นนั้นจริงๆ)...
มีผู้เดินทางคนนั้น..มาฝาก เจ้าค่ะ...
ข้าพเจ้าเพียงผ่านมา( จอด เบรค....เอี้ยด ! ) สดุดเนื้อหา " การรอคอย รอคอยอย่างมีสติ "
อย่างนี้แล้วปัญญาย่อมอยู่ ณ ที่นั่นด้วย ไม่ว่าเรื่อยใด ๆ ดีค่ะ เยี่ยม
