สมัยเด็กๆ เรียนชั้นประถม พวกพี่ๆ ไปเรียนและทำงานไกลบ้าน พ่อจึงมีหน้าที่ไปจ่ายตลาดและทำกับข้าวให้ลูกๆกิน (พ่อเป็นคนที่รักลูกและครอบครัว) มีผู้เขียนและน้องอีก ๒ คน ซึ่งตอนนั้นยังทำกับข้าวไม่ค่อยเป็น เมนูอาหารที่พ่อทำให้พวกเรากินบ่อยครั้ง คือข้าวผัด ผู้เขียนจะเป็นคนคอยหยิบเครื่องปรุง และอุปกรณ์ต่างๆส่งให้ และตามเก็บอุปกรณ์ทั้งหมด พ่อทำเสร็จ ก็มักจะวางเอาไว้ ฝึกให้พวกเราเก็บของให้เข้าที่เข้าทางและเป็นระเบียบ ซึ่งผู้เขียนไม่เคยบ่นพ่อสักคำ พ่อคงฝึกพวกเรา
ทุกครั้งที่พ่อทำเมนูข้าวผัด ซึ่งอุดมไปด้วยผัก เมนูนั้นจะอร่อยมาก พวกเรากินตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน และตักใส่กล่องข้าว ไปกินมื้อกลางวันด้วย ค่าขนมได้ตามปกติ ทุกครั้งที่นำข้าวใส่กล่องไปกินที่โรงเรียน จะเหลือสตางค์ค่าขนมกลับมาบ้าน มาหยอดใส่กระปุกออมสินไว้ จะไม่ค่อยกินขนม เพราะอิ่มข้าวแล้ว ถ้าหน้าผลไม้ ที่บ้านมีผลไม้อะไรก็จะนำไปโรงเรียน ไปฝากเพื่อนในห้องเรียนด้วย สตางค์ในกระปุกออมสิน ไม่ค่อยได้ใช้ แม่มักจะยืมไปให้พีสาว ที่เรียนชั้นมัธยมปลาย เพราะพี่สาวใช้เงินเรียนมากกว่า ทำกิจกรรมต่างๆด้วย
เมื่อเติบโตขึ้น นึกถึงสมัยเด็กๆแล้ว จะนึกถึงข้าวผัดของพ่อเสมอ
มาร่วมรำลึกความหลัง กับชีวิตเรียบง่าย
ข้าวผัดคุณยายธี น่าทานจังค่ะ ...ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ คุณ nui ค่ะ
ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และให้กำลังใจค่ะ
อาจารย์จัน จันทวรรณ
อาจารย์ ดร.พจนาPojana Yeamnaiyana Ed.D.