ความสำคัญของการสร้างซุ้มประตูวัด...
(ภาพซุ้มประตูวัดศรีบุญเรือง บ้านปางค้อ(เดิม) ที่มีให้เห็นในปัจจุบัน)
ความสำคัญของซุ้มประตูวัด...(๑)
๑.บ่งบอกอาณาเขตและให้รู้ว่าทางเข้าวัดอยู่ตรงไหน เพราะสภาพที่เป็นป่าปกคลุมมองไม่ค่อยเห็น
....
ป่าไม้มืดคลึ้ม..อึมคลึมแต้หนา..บ่อหันวัดวา..เซาะหาไกล๋ใกล้
อยู่เหนือถนน..หรือบนลุ่มใต้..ผ่อไปตังใด..ไผ่ฮก
สังเกตเขตกั๋น..ปักปันอ้อมวก..ประตู๋ซุ้มได้..เลยนา
เป๋นตี่นำเข้า..สู่ศาสนา..บอกเขตวัดวา..งามต๋าแต้เจ้า ๆ
....
๒.บ่งบอกถึงรูปแบบทางสถาปัตยกรรม แต่ละยุคสมัย แต่ละวัฒนธรรม
....
งานศิลป๊ะ..มานะสร้างสรรค์..ใส่ความคิดอัน..บรรเจิดแจ่มจ้า
รูปทรงสถาน..โอฬารต่อหน้า..ยามเมื่อเฮามา..ปาป๊บ
ทรงซุ้มประตู๋..แลดูมีครบ.. หลากหลายคนได้..ชมนา
ทรงโค้ง ตรีมุข..มงกุฎ คฤห์หนา..มณฑป โขงปา..สร้างก่ากั๋นได้
ทรงบัณแถลง..แสดงเหนือใต้..กล๋างนักกว่าใคร..ปี่น๊อง
รูปวงโก้งแหลม..แต้มแต่งแป๋งพ้อง..คล้ายรูปของใบ..ระกา
หางหง ช่อฟ้า..เหมือนกั๋นนั่นหนา..อยุธยา..ทำมาก่อนเจ้า
ประตู๋ทรงโขง..จรรโลงแบบเบ้า..ลานนาของเฮา..ก่านัก
เป๋นตั๋วกั้นกล๋าง..ระหว่างรูปลักษณ์..สงบสติ..บีฑา
เข้าในเขตแล้ว..หื้อหมั่นฮักษา..ศีลภาวนา..วันทากราบไหว้ ๆ
....
๓.เป็นการกำหนดทางให้เข้าถึงใจกลางของพระประธานหรือของวัด
….
บางตี่วัดนั้น..หันซุ้มมีหลาย..จั้นหนึ่งครอบภาย..นอกชายเขตกั้น
จั้นสองศูนย์กล๋าง..ครอบตางมุ่งมั่น..ลอดผ่านสู่องค์..พุทธะ
มีหลายประตู๋..ก้าวสู่ธรรมะ..ซุ้มโขงโอบอุ้ม..คุมนา
เจดีย์เพริศแพร้ว..วิหารแถมหนา..อยู่กล๋างเสมา..ไหว้สาเต๊อะเจ้า ๆ
....
๔. เป็นการสร้างประตูเพื่อนำตนเองเข้าสู่ประตูสวรรค์ หรือทำบุญรอตนเอง
....
ความเจื่อเรื่องนี้..เกยมีผ่านต๋า..บุตรพระราชา..เชตราชาเจ้า
ขอสร้างซุ้มสรรค์..ร่วมกั๋นกับเฒ่า..อนาถะฯเฮา..หยิบยก
ท่านเป๋นเศรษฐี..มั่งมีเงินป๊ก..ทุ่มขอซื้อตี่..เจ้ามา
สร้างวัดแป๋งไว้..ในศาสนา..ของพระพุทธา..สาวัตถีได้
เจ้าเชตท่านหัน..ก็พลันบอกใกล้..ขอสร้างซุ้มใน..ตี่นั้น
เศรษฐีเกรงใจ๋..หทัยบีบคั้น..ตั้งจื่อท่านนั้น..ไว้นา
"เชตะวัน" เน้น..โดดเด่นนักหนา..วัดใหญ่แต๊นา..ลองหาอ่านได้ ๆ
...
๕.เป็นการรวมพลังแห่งความรัก ความสามัคคีในอันที่จะปกป้องดูแล พระสงฆ์ และพระพุทธศาสนา
....
เริ่มจากความฮัก..พวกพรรคทั้งหลาย..ตึงญิงตึงจาย..หลากหลายหนุ่มเฒ่า
เข้ามาปรึกษา..วันทาตุ๊เจ้า..เรื่องวัดของเฮา..จ่วยคิด
ได้ตกลงหา..ผ้าป่าญาติมิตร..โตยสายสัมพันธ์..ท่านนา
จ๋นเป๋นวันนี้..ผ่อดีงามต๋า..รวมสายกั๋นมา..ศรัทธานำเข้า
สร้างซุ้มประตู๋..มองดูบ่อเศร้า..จื่นใจ๋หมู่เฮา..ยอยก
บำรุงพระสงฆ์..องค์พระสาวก..ท่านจ่วยดูแล..วัดวา
ผ้าป่าวันนี้..นั่นดีแต๊หนา..สามัคคีปา..เฮามาฮ่วมสร้าง ๆ
....
"พี่หนาน"
เขียนไว้เมื่อ ๑๐/๔/๒๕๕๘
ความเห็น (3)
ขอบคุณความรู้ที่แบ่งปันจ้าาพี่หนาน
เมืองเหนือฝนตกไหม
เมืองใต้ ร้อนนนนนนนนนนน
ขอบคุณมวลมิตร ลิขิตดวงใจ๋ ขอบคุณน้ำใจ ตี่ใหลมาหื้อ...จัดนักเจ้า
At one time (in my life) I had a thought about the main 'entry' gate into a wat. The gate is as you say great and splendid. It invites people to enter. The 'funny' side is the 'exit' gate is nowhere to be seen.
In Thai "ทางเข้าใหญ่ ทางออกเล็ก" (ทางหลุดพ้นเล็ก).