"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๕"
๔/๔/๒๕๕๘
********
"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๕"
....
พร้าเหล็กน้ำพี้...มีดดีเหมือนกั๋น...จะตี๋เข่นมัน...เพิ่มเติ๋มสักหน้อย
หรือว่าจะหา...ใหม่มาขัดห้อย...ใจ้งานไฮ่ดอย...ตี่ฮก
ใจ้ฟันใจ้แป๋ง...ลาบแดงลาบนก...กะจ่วยเฮาได้...สบาย
"ลุงกี่"เฮานี้...เปิ่นตึงมีขาย...ฝีมือของจาย...มากหลายคนเข้า
ผ่อซื้อผ่อหา...ราคาถามเจ้า...ของหลายแบบเอา...ปี่น๊อง
พร้าโต้พร้าถาง...มีดบางกะฮ้อง...ต่อรองกั๋นได้...เนอนาย
พร้าตี๋เข่นแล้ว...เมีย(เปิ่น)เอาไปขาย...วางกั๋นเรียงราย...จ่วยจายพ่องเจ้า
ลุงกี่อยากหา...คนมาจ่วยเข้า...ฮับเอาวิชา...มากนัก
แต่ยังขัดสน...คนตี่ใจ๋ฮัก...หยังมาหาฮยาก...แต๊นา
อยากฝากฝังไว้...หื้อได้ศึกษา...นอกหลักต๋ำรา...เจิญหนาคนสู้ ๆ
...
ลุงกี่ เป๋นช่างตี๋มีดตี๋พร้า เป๋นภูมิปั๋ญญาชาวบ้านของเฮา ตี่มีมาตะเมินแหล้ว..งทุกวันนี้เปิ่นกะยังทำอยู่...อยากไขได้ลูกศิษย์ตี่ก๋ำลังดีๆ มีใจสู้สักคนสองคนแต่กะยังหาบ่อได้...หากไผสนใจ๋ก่อมาขอเฮียนเป็นลูกศิษย์ได้ บ่อหวงวิชาหรอกครับ
...
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ 3/04/2558
