"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๑"
๓/๔/๒๕๕๘
********
"เสียดายภูมิปั๋ญญา ๑๑"
....
ฮยามเมื่อหมาขบ...ประสบเหมือนกั๋น...ฟกจ้ำดำพลัน...เลือดหันออกหน้อย
ปวดบวมบ่อหาย...อยู่ป๋ายเอ็นต้อย...ตังลุ่มข่อคอย...จ้ำฟก
"หมอเป่าคาถา"...ใส่ยาต๋ำครก...พอกเสริมจ่วยได้...แถมนา
"ป่อใหญ่ทรง" นั้น...เปิ่นหมั่นฮักษา...จ่วยเหลือเมินมา...เรื่องหมาขบได้
ฮยังเป๋นอาจารย์...ผ่านก๋ารฮับไหว้...ปู่ปากพานไง...ปี่น๊อง
ช่วงหลังสงกร๋านต์...เปลี่ยนผ่านเปิ่นฮ๊อง...เลี้ยงปู่นั้นต้อง...เจิญมา
มีก๋ารวาไม้...บอกกล่าวก่อนหนา...เปิงใจ๋ปู่ปา...ยาววากว่าได้
หมะเฮ็งยากเหลือ...คนเบื่อลุ่มใต้...ผ้าผืนตังใน...มากนัก
ป่อจ่วยฮักษา...คาถาพ่นควัก...ไล่ออกหื้อได้...กู่นาย
บ่อเกยจะฮ๊อง...เอาก่าเสียหาย...ฮักษาเบาะดาย...หลากหลายหนุ่มเฒ่า ๆ
....
ไผเป๋นหมะเฮ็งก่อดี...โดนหมาข๊บก่อดี...หรือจะไปหาเปิ่นมาเป๋นปู่จ๋ารย์ทำพิธีไหว้ป่อปู่ปากพานบ้านเฮา...กะอย่าไปลืมเน่ออ...ป่อใหญ่ทรง ขมหวาน บ้านอยู่ตังใต้หนาครับ...
….
"พี่หนาน"
เขียนไว้เมื่อ 28/03/2558
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น