บ่ายวันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ ในการประชุม Retreat ระหว่างกรรมการสภามหาวิทยาลัย และผู้บริหารมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งจัดที่โรงแรม เลอ เมอริเดียน จังหวัดเชียงราย ผมถูกจัดให้เป็นประธาน การประชุมห้องย่อยที่ ๓ เรื่อง New Paradigm in Learning and Teaching มีคนเข้าร่วมประชุม ๒๓ คน
ฟังอยู่ ๓ ชั่วโมง ผมสรุปกับตัวเองว่า ผู้บริหารระดับคณบดีเหล่านี้เปลี่ยน paradigm แล้ว ในเรื่องการเรียนการสอน ว่าผู้เรียนต้องได้ Learning Outcome ครบด้าน และเรียนแบบลงมือทำ (action) และคิด (reflection) แต่ท่านต้องการ "ตัวช่วย" สำหรับให้คณาจารย์เปลี่ยน paradigm จากความเคยชินเดิมๆ และช่วยให้คณาจารย์ทำหน้าที่สอนแบบใหม่ได้
ท่านจึงพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องการให้มี Center for Teaching and Learning Innovation ซึ่งตอนสรุปการประชุมในวันรุ่งขึ้น ท่านนายกสภาฯ ศ. นพ. เกษม วัฒนชัย ตั้งชื่อว่า TLIC (Teaching and Learning Innovation Center)
ในช่วงเวลาดังกล่าวผมจด "Knowledge Assets" ที่เป็น "คลังความรู้ปฏิบัติ" ว่าด้วยการจัดการเรียน การสอนแนวใหม่ได้มากมาย ที่ TLIC เอาไปใช้ทำงานต่อได้ โดยน่าจะบันทึกไว้เป็นเรื่องราว ที่มีตัวละคร มีกิจกรรมหรือพฤติกรรมและความรู้สึกนึกคิด คือเป็น "เรื่องเล่าเร้าพลัง" (storytelling) ไม่ใช่บันทึกหลักการ แห้งๆ ไร้ชีวิต
คลังเรื่องเล่านี้ ควรจำแนกกลุ่ม ตามการใช้งาน เช่น
คลังปัญญานี้ ต้อง "มีชีวิต" คือ มีการนำเอาไปใช้ แล้วปรับปรุงใหม่ เกิดเป็นเรื่องเล่าใหม่ ต่อเนื่องจากเรื่องเล่าเดิม และนอกจากเล่าเป็นข้อเขียนแล้ว ที่ดีกว่าคือเล่าเป็น multimedia หรือเป็นวีดิทัศน์
วิจารณ์ พานิช
๒๒ ก.พ. ๕๘
ไม่มีความเห็น