Valentine : สาลินีฉันท์ สู่ อินทรลิลาตฉันท์
สาลินีฉันท์ ๑๑
...Valentine ใช่วัน........สนุกกันเฉพาะตน
อ้างรัก มักสับสน.............ระวังปน ระเริงกาม
...Valentine รักปัน........แหละช่วยกัน มุก้าวข้าม
ตัณหา โลภหลงทราม........สะบั้นด้วย พลังธรรม
อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑
...Valentine มิใช่วัน........สนุกกันเฉพาะตน
อ้างรัก อ๊ะสับสน...............ระวังปน ระเริงกาม
...Valentine สิรักปัน........แหละช่วยกัน มุก้าวข้าม
ตัณหา กิเลสทราม.............สะบั้นด้วย พลังธรรม
Valentine ใน อินทรลิลาตฉันท์ ผมขอใช้เป็นคำ ๒ พยางค์
ความเห็น (1)
ขออนุญาตครับ
ผมได้เคยแสดงความคิดเห็นเรื่อง "หลักสูตร และการแนะสอน" หลายครั้ง ในหลายสถานที่
การสอนแต่ง "ร้อยกรอง" ก็เป็น หนึ่งเรื่องในประเด็นนั้น
สมัยเป็นนักเรียน (ผมเรียนสายวิทย์) ผมต้องหัดแต่ง
อินทรวิเชียรฉันท์ วสันตดิลกฉันท์
(สมัยนั้น ผมไม่รู้จัก วิชชุมมาลาฉันท์ สาลินีฉันท์ อินทรลิลาตฉันท์)
ซึ่ง แม้จะสนใจร้อยกรอง แต่ผมก็รู้สึกขัดขืน เพราะยาก ใช้เวลามาก
เมื่อผมเป็นผู้แนะสอน ผมจึงมักพูดเสมอว่า
การศึกษาของเรา ไปไม่ถูกทาง
ทำให้ผู้เรียน เกลียดกลัว ไม่ว่า ภาษา คณิต วิทย์
ผมเชื่อมั่นว่า เราต้องทำให้ การแสวงหาความรู้เป็นเรื่อง "สนุก ท้าทาย"
ครู ผู้สอน ควรหาวิธีจาก ง่าย ๆ ไป ยาก ให้เหมาะกับวัย และจริตของผู้เรียน
ฉันท์ จึงควรเริ่มจาก วิชชุมมาลาฉันท์ สาลินีฉันท์ อินทรลิลาตฉันท์
แล้วจึง ภุชงคประยาตรฉันท์ อินทรวิเชียรฉันท์ อุปัฏฐิตาฉันท์ วสันตดิลกฉันท์
นี่คือสาเหตุที่นำเสนอ สาลินีฉันท์ สู่ อินทรลิลาตฉันท์
จะเห็นได้ว่า ไม่ยากจนเกินไป
ผู้สนใจ กรุณาไปดู
จากกลอน สู่ กาพย์, ฉันท์
http://www.baanklon.com/index.php?topic=5449.0