นิราศเมียนมาร์ (๔๓)
85) กินก็ช้า เคี้ยวช้า น่าลำบาก
แสบร้อนปาก ร้อนใน ใจสลัว
แต่ละคำ เคี้ยวไป ใจหวั่นกลัว
แถมยังมัว ตัวไข้ ให้ซึมเซา
ต้องฝืนเคี้ยว เดี๋ยวกลืน ฝืนความเจ็บ
ดุจดั่งเล็บ เจ็บหนอง ให้ต้องเฉา
อยู่ที่นี่ ไม่มีใคร เอาใจเรา
ถ้ามีเจ้า เคียงกาย คงหายพลัน
86) เจ็บนิดหน่อย พลอยคิด ว่าเจ็บมาก
แผลที่ปาก เจ็บถึงใจ ให้นึกขัน
คิดถึงเจ้า พุ่มพวง ดวงชีวัน
อยากจำนรร ฉันขอเจ้า มาเอาใจ
อกเอ๋ยอก ตกระกำ จำลำบาก
ทั้งเจ็บปาก เจ็บคอ ขอขานไข
หิวก็ทุกข์ กินก็ทุกข์ สุขห่างไกล
ให้ทุกข์ใจ ทุกข์ระทม ถมทับทรวง
หมายเลขบันทึก: 584466เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2015 23:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม 2015 23:01 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก