กาพย์แก้วกวีกานต์(๓๒)
"ดวงตะวันยามเย็น
ลอยโดดเด่นเป็นสง่า
ธรรมชาติสร้างมา
แสงนวลตาช่างน่ามอง
เส้นทางที่ผันผ่าน
จะเบิกบานหรือเศร้าหมอง
จิตใจจะใฝ่ปอง
ขอจงมองแต่สิ่งงาม"
หมายเลขบันทึก: 583307เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2015 00:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มกราคม 2015 00:39 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
ชื่นชมครับ และขอร่วมแบ่งปันครับ
ยามเช้า (ร้อยกรองเข้าลิลิต)
กลอนหก
...ยามเช้า เฝ้าดู สุรีย์รุ่ง............แสงพุ่ง พ่างฟ้า หล้าไสว
สิ่งสรรพ ขานขับ ประทับใจ........ตระหนักใน พระคุณ ธ หนุนนำ
โคลงสี่สุภาพ
....จึ่งข้าฯ ร่ำพร่ำร้อง..................ขับขาน
ถวายกาพย์โคลงกลอนกานท์.......แซ่ซ้อง
แทนคุณ ธ อภิบาล....................ทุกเมื่อ
พลาดผิดมิทรงจ้อง....................จับใช้โทษา
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
...ข้าฯ ตรอง ตระหนักซึ้ง..........จิต(ะ)จึง มุรับใช้
ผองผู้ ระทมไห้.....................ภยพาล ลุรอดเทอญ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก