อยู่อย่างปราชญ์
วันนี้นั่งรถมาทำงานได้ฟังรายการ รู้รักษ์ภาษาไทย พูดถึงคำอะไรไม่รู้แต่ผมจับใจความได้แค่เรื่องเดียวคือ เรื่องหัวใจนักปราชญ์ ที่ประกอบด้วย สุ จิ ปุ ลิ
ที่มาภาพ : www.tourwat.com
จากหัวใจนักปราชญ์นี้ เป็นสิ่งที่ดี ถ้าใครทำได้ ก็จะเกิดประโยขน์ต่อตนเอง ต่อเพื่อน และต่อสังคมรอบ ๆ ตัวจริง ๆ
และเมื่อย้อนกลับไปเมื่อวานผมมีโอกาสเข้าฟังการประชุมคณะกรรมการหนึ่ง ประเด็นการประชุมไม่มีอะไรมากมายเป็นพิเศษ แต่ผมติดใจในเรื่องอื่น ๆ ที่ผู้แทน ได้พูดในที่ประชุมถึงพฤติกรรมของผู้ที่ทำหน้าที่ให้การอบรมว่า เขามักจะพูดในสิ่งที่ทำให้เพื่อนครูทั้งหลายสับสน งุนงง และไขว้เขว ในกระบวนการบริหารงานบุคคลครู โดยเฉพาะในเรื่องการพัฒนาก่อนเข้าสู่ตำแหน่ง อะไรทำนองนี้ ซึ่งผู้แทนบอกว่าได้รับข้อมูลมากมายจากทั้ง ไลน์ หรือใน FB เต็มไปหมด จากใครต่อใครก็ไม่รู้ ส่งต่อกันมา และก็ส่งต่อกันไป วนไปวนมาจนงงและสับสนไปหมดแล้ว...
จากจุดนี้เองที่ผมคิดว่า ถ้าผู้รับสาร (ผู้แทน หรือใครก็ตาม) ได้ฟัง หรือ อ่านสิ่งใด ๆ แล้ว ควรนำมาคิด ทบทวน วิเคราะห์ ไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน หากยังไม่เข้าใจก็ควรจะค้นคว้าเพิ่มเติมจาก หลักเกณฑ์ หนังสือ ตำรา มติ หนังสือเวียน หรือถามผู้ที่รู้จริง ๆ ให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ และที่สำคัญคือ ต้องเขียน หรือบันทึกเก็บไว้เป็นข้อมูลหลักฐานอ้างอิงด้วย
แต่จากที่ผมรู้ก็คือ คนส่วนมาก มักจะรับสาร แล้วส่งต่อทันที เรียกว่าบางทียังอ่านไม่ทันจบก็ส่งต่อเลย และปัจจุบันไม่ส่งกันทีละคนด้วย แต่ส่งกันแบบชนิดที่เรียกว่า แค่ปลายนิ้วมือ ก็สามารถกระจายเรื่องราวไปเป็นกลุ่มเป็นก้อน ซึ่งคิดว่าไวกว่าไฟไหม้ฟางหรือไฟลามทุ่งอีกนะ และแน่นอนว่ามีการข้ามขั้นตอนของการ จิ จินตะ (คิด) ปุ ปุจฉา (ถาม) และ ลิ ลิขิต (เขียน) ไปเลย และปัญหาที่ตามมาคือ
- ใครเป็นเจ้าของข่าว (ที่แท้จริง)
- ข่าวนี้จริงหรือเท็จประการใดและมีความหมายว่าอย่างไร
- ผลกระทบที่เกิดกับผู้รับสาร = ตื่น กลัว ลนลาน หวาดผวา เครียด และนำไปสู่
- การติฉิน ด่าทอ ร้องเรียน และรวมกลุ่มกันต่อต้าน ฯลฯ
- สังคมวุ่นวาย ก็เพราะพฤติกรรมแบบนี้แหละ
ฉะนั้น ในหมู่สังคมของผู้ที่เรียกว่าเป็นแบบพิมพ์ของชาติ อยากให้ยึดหลักของการเป็นนักปราชญ์ไว้ให้มาก เพราะหากแต่ละคนมัวเมากับการเสพข่าวสารที่ไม่ถูกต้อง แถมยังขาดการคิดไตร่ตรองให้ดีแล้วเชื่ออย่างไรสติแล้วไซร้ สังคมก็จะมีแต่ความวุ่นวาย หวาดผวา และความเครียดอยู่ร่ำไป หาความสงบและความเจริญได้ยาก
ในระบบราชการ สิ่งที่เชื่อถือและเชื่อมั่นได้มากที่สุดคือ กฎหมาย ระเบียบ หลักเกณฑ์ วิธีการ มติที่ประชุม และหนังสือสั่งการต่าง ๆ ที่จัดทำขึ้นอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ขอเพียงแต่ใช้เวลาคิด ค้นคว้า อ่านทำความเข้าใจให้ดีและถี่ถ้วนแล้ว ก็จะนำมาซึ่งความรู้ และความเข้าใจอันดี ในการที่จะดำรงความเป็นนักปราชญ์ได้อย่างแน่นอนครับ
** รายการรู้รักษ์ภาษาไทย ผมฟังตอนเช้าหลังข่าวเช้าทางสถานีวิทยุ และสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://www.royin.go.th/th/home/index.php
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับ
-สบายดีนะครับท่าน
-ด้วยความระลึกถึงครับ
สวัสดีครับ คุณเพ็ชรน้ำหนึ่ง ผมสบายดีครับ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจครับ หวังว่าคุณสบายดีเช่นกันนะครับ
แวะมา สุ จิ ปุ ลิ ครับ คุณ nobita ;)...
ขอบคุณครับ อ.Wasawat