บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าตนเอง (28) : โลก....



ในความเป็นจริง
โลกกว้างใหญ่เสมอ
ไม่มีพื้นที่ใดบนโลกใบนี้ที่ปราศจากเรื่องราว
ให้เราได้เดินทางเรียนรู้และใช้ชีวิต

โลกกว้างใหญ่เสมอ
ขึ้นอยู่กับว่าขณะที่เรามองโลกใบนี้
หั  ว ใ จ แ ห่ ง เ ร า 
กำลังเหยียบยืนอยู่บน ส ภ า ว ะ ใด-

หากหัวใจรื่นรมย์ แช่มชื่น
โลกก็ดูกว้างใหญ่ไร้อาณาเขต
รื่นรมย์ ชวนเที่ยวท่อง
หรือถ้าโลกดูเหมือนจะเล็กและแคบ
ก็ย่อมรู้สึกอบอุ่น -ปลอดภัย

ในทำนองเดียวกัน
หาก หั ว ใ จ แ ห่ ง เ ร า  
กำลังมองโลกด้วยสภาวะจิตใจอันหม่นเศร้า
โลกที่ว่าสุดแสนจะกว้างใหญ่รื่นรมย์
ย่อมเต็มไปด้วยความเคว้งคว้าง...ว้าเหว่
เ ป ลี่ ย ว เ ศ ร้ า
และโลกที่ว่าเล็กและแคบ
ก็ดูจะเต็มไปด้วยความอึดอัด -ทุรนทุราย
จวนเจียนจะหายใจแทบไม่ออก



หมายเลขบันทึก: 572118เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2014 10:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 กรกฎาคม 2014 10:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

จริงๆเจ้าค่ะ...จิต..ที่แท้..นั้นประภัทร์สร..ฉะนั้นการฝึกจิต..จึงสำคัญอย่างยิ่ง.....

เหมือนฝึกม้ากับวัว...

สวัสดีครับอาจารย์ 

มารับประสบการณ์การท่องโลกและแง่คิดดีๆ ครับ

ครับ คุณยายธี

ที่สุดแล้ว...
การเติบโตของจิต
คือการเติบโตอย่างแท้จริงของคนเรา

ขอบพระคุณครับ

สวัสดีครับ คุณวศิน ชูชาติ

ที่สุดแล้ว การเดินทาง ก็คือการเรียนรู้เพื่อเติบโต ครับ

ขอบคณที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท