แม้นได้เพชร เม็ดงาม สมตามฝัน
หากเพชรนั้น ไร้เรือนแหวน แสนอับเฉา
เพชรนํ้าดี ต้องถนอม พร้อมขัดเงา
แล้วเอาเรือน แหวนรับ กลับเด่นดี
ต้องใจหนัก รักษา คุณค่าเพชร
จะสำเร็จ สวยเลิศ ประเสริฐศรี
หากใจเบา เขลาขลาด ขาดปราณี
เพชรจะดี เด่นได้ ยังไงกัน
ได้ของดี มีค่า มหาศาล
เปรียบเหมือนร้าน โชว์ของ ต้องจัดสรร
ให้มีของ รองรับ กับผลิตภันท์
ทำให้มัน มีค่า มากกว่าเดิม
เอาใจเขา มาใส่ ใจเราบ้าง
รู้สรรสร้าง รู้รัก รู้จักเสริม
แม้นขาดเหลือ เจือจุน คุณค่าเติม
เหมือนพูนเพิ่ม ค่าเพชร เสร็จสมบูรณ์
หากไม่พิ- จารณา หาทางแก้
ถึงเพชรแท้ ในมือ คือเลขศูนย์
ปล่อยของดี จมปลัก จักอาดูร
เพชรเม็ดงามย่อมมีค่าสำหรับผู้รู้ค่าเสมอนะคะ
ถ้าเพรชนั้นเป็นคน...แล้วคนผู้นั้นรู้ค่า...ย่อมตอบสนองกันย่างรู้ผลครับ...
ไพเราะมากค่ะ