8 เมษายน 57
16.52 น.
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เรามีเพื่อนต่างคณะอยู่คนหนึ่ง ที่เปลี่ยนมุมมองความคิดเราหลายๆอย่าง
เรียกง่ายๆว่า หมอหวิน หวินเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ไส่แว่นหนาเตอะเรียนอยู่คณะทัณตะแพทย์ทยศาสตร์
เราอยู่หอพักเดียวกันแต่คนละห้อง หวินเป็นคนติสต์ในความคิดของเรา มีมุมมองความคิดแปลกๆ อย่างน่าสนใจ
เป็นคนที่ทำให้เรารู้จักกับหนังสือ a day ซึ่งเป็นหนังสือที่เราเปิดอ่านแล้วงงๆ ว่ามันเป็นหนังสือที่สื่อเรื่องราวอะไร
หลังจากนั้นเราก็พยายามอ่านให้รู้เรื่อง จนกลายเป็นแฟน a day ปริยาย ^^
เราเคยลากหวินไปค่ายที่เข็กน้อยครึั้งหนึ่ง ช่วงนั้นหวินเรียนไม่หนักเท่าไหร่จึงสามารถไปกับเราได้
ในค่ายนั้นเราก็ได้ใส่ชุดประจำเผ่าเข็กน้อยถ่ายรูปด้วยกัน^__^ คิดถึงค่ายนั้นจัง
สมัยเราเก็บเคสหัตถเวชก็ได้หวินเป็นคนไข้ และพอหวิน
หาเคสบ้างเราก็ต้องกลายไปเป็นคนไข้ของหวินเหมือนกัน คณะทัณตะ ที่มน.นั้น น่าสงสารนักศึกษาอยู่ตรงที่
หมอจะต้องหาเคสมาเป็นคนไข้ของตัวเอง จำได้ว่า เราผ่านการซักประวัติ x-ray ฟัน แล้วค่อยถูกส่งมาให้หวิน
พออ้าปากให้นางดูฟัน .....หวินก็บ่นๆ....ทำไมสุขภาพฟันดีงี้หว่า...แล้วเราจะทำอะไรได้ 5555 ขอโทษทีนะหวิน
พอเราทำงานก็ได้มีโอกาสไปนอนเล่นที่ห้องหวินอยู่สองสามครั้ง และเมื่อเราย้ายที่ทำงานมาที่ขอนแก่น
เราเปลี่ยนเบอร์โทรศัพย์ใหม่ ทำให้ติดต่อหวินไม่ได้อีกเลย ...T_T....(ตอนนั้นไม่ได้แอดหวินเป็นเพื่อนใน FB ด้วย)
เราได้พยายามเสิร์ทชื่อจาก อาจารย์กรูอยู่หลายครั้ง แต่ก็หาทางติดต่อหวินไม่ได้เลย ตอนนี้นางคงเรียนจบแล้ว
และน่าจะทำงานอยู่ที่ใดซักที่หนึ่ง และวันนี้ 8 เมษายน 57 หวินก็บอกว่าจู่ๆ ก็คิดถึงเรา แล้วพอถามอาจารย์กรู
นางก็บอกว่า เห็นเราปรากฎตัวอยู่ที่เวปนี้ เราโครตดีใจที่หวินมาเมนต์ใน เรื่องราวของเรา
..........หวิน.....ถ้าหวินได้อ่านเรื่องราวนี้อยู่ละก็ติดต่อกลับหาเราทีซิ
เราอยากคุย อยากเจอ อยากเมาส์มอยกับหวินอีกอ่า เราทิ้งเบอร์กับ FB ไว้ต่อจากคอมเมนต์ของหวินแล้วนะ
หรือถ้าหากใรคที่บังเอิญได้อ่านบทความนี้ แล้วรู้จักกับหมอหวิน รบกวนเล่าให้นางได้ฟังด้วยนะค่ะ
.....บอกหวินไป....ว่าหมอนีคิดถึง...และพยายามหาทางติดต่อหานางอยู่ตลอด 5555 ^___^
ไม่มีความเห็น