ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเข้ามาศึกษาในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในชั้นปีที่ 1 ข้าพเจ้าด้มีโอกาสศึกษาวิชาสิทธิขั้นพื้นฐาน อันเป็นวิชาที่อธิบายถึงสิ่งที่มีอยู่ติดตัวมนุษย์มาตั้งแต่กำเนิดและสิ่งที่รัฐได้มอบให้เพื่อคุ้มครองและสร้างความเท่าเทียมกันในสังคมเพื่อให้เกิดความสงบสุข
เป้าหมายของการที่ข้าพเจ้าศึกษาวิชากฎหมายสิทธิมนุษยชน มีอยู่ 2 ประการ
ประการแรกเพื่อต่อยอดความรู้ในเรื่อง สิทธิ เสรีภาพ ให้มีความรู้ความเข้าใจมากยิ่งขึ้นในเรื่อง สิทธิมนุษยชน อันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนพึงมีเหมือนกัน ไม่ว่าจะเกิดมาจากเชื้อชาติใด สัญชาติใด ฐานะอะไรก็ล้วนมีสิ่งนี้ติดตัวนับแต่วินาทีที่มีสภาพเป็นมนุษย์ แต่อย่างไรก็ตามแม้ว่าทุกคนจะรู้ว่ามีอยู่ แต่ก็คงไม่รู้ว่ามีอยู่ภายในขอบเขตเท่าใด สามารถใช้ยันกับใครได้บ้าง ใครเป็นผู้คุ้มครองสิทธินี้แก่เรา อันเป็นคำถามซึ่งข้าพเจ้าอยากรู้เช่นเดียวกันคนอื่น หากทุกคนมีความรู้ในเรื่องนี้ก็ย่อมใช้ชีวิตโดยที่ไม่ไปกระทบต่อสิทธิของผู้อื่น และไม่ถูกผู้อื่นเอาเปรียบ
ประการที่สอง ข้าพเจ้าชอบในการทำค่ายอาสา และมองเห็นถึงสิ่งสำคัญที่เป็นหัวใจของการทำค่าย คือการให้สิ่งที่ชาวบ้านไม่รู้และสิ่งนั้นเป็นประโยชน์ต่อพวกเขา เมื่อข้าพเจ้าศึกษาในวิชานี้แล้วสามารถนำไปเผยแพร่ให้พวกเขาได้ ย่อมน่าจะเกิดประโยชน์กว่าการสร้างวัตถุหรือสิ่งของ เพราะในเมื่อสิทธิมนุษยชนล้วนมีอยู่ติดตัวทุกคน จึงมีความสำคัญที่พวกเขาควรจะมีความรู้พื้นฐานบ้างเพื่อที่จะอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบ
ทำไมหล่อจังคับนาย