“อภิชา(นามสมมุติ)วันนี้มากับน้า ยายไปไหนล่ะ”
คุณหมอทักทายเด็กชายวัย๕ขวบเศษ
“ยายดูน้องค่ะ” น้าชิงตอบ
“แล้วแม่ไปไหนล่ะ แม่ยังกินเบียร์รึเปล่า”
“แม่ไม่กินเบียร์แล้วครับ แม่กินยาดอง”อภิชาเล่าอย่างซื่อๆ
อภิชาเป็นเด็กน้ำหนักตัวน้อยที่ประคบประหงมจนรอดมา
ขณะที่แม่เด็กเป็นวัยรุ่นและเที่ยวเตร่จนไม่แน่ใจว่าใครเป็นพ่ออภิชากันแน่
หลังคลอดแม่ก็หนีกลับบ้านและไม่มาเยี่ยมอีกเลย
พยาบาลต้องตามไปถึงบ้านห้องแถวที่เคยให้ที่อยู่ไว้
ยายเป็นคนรับว่าจะเลี้ยงเองเมื่อออกจากรพ.
เวลาผ่านไปแม่อภิชามาคลอดลูกอีก๒คน ต่างพ่อกัน
เหมือนเดินออกมาจากละครทีวีทีเดียว
ลูกทุกคนตกเป็นภาระกับยาย
“อภิชา ว่าแม่เรื่อยแหละว่ากินเหล้ามากเดี๋ยวเป็นตับแข็ง เป็นมะเร็ง พระเขาบอก”
ยายเล่าให้ฟังอย่างชื่นชม เมื่อครั้งที่พาหลานมาตรวจ
แต่จากเรื่องราวแวดล้อมและการเลี้ยงดูจะทำให้ อภิชา ได้ดีคล้ายเรื่องของวันเฉลิมอย่างไร
ยังเป็นเรื่อง ต้องติดตามต่อไป
...สังคมดูแลช่วยเหลือ โรงเรียนให้ความรู้ ครอบครัวให้ความรักความอบอุ่น ...เด็กคืออนาคตนะคะ