Reset เวอร์ชั่น 3

สามารถศึกษาพื้นฐานเกี่ยวกับ Reset ได้ที่

http://www.gotoknow.org/posts/492188

 

 

ต้นปี 2557 ผมโชคดีที่ได้ Upgrade ลงโปรแกรม Reset เวอร์ชั่นใหม่อีกครั้งหนึ่งครับ
จึงขอนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไว้ประมาณนี้หนอ

 

• ถ้าพิจารณาให้ดีแล้ว จะเห็นว่า เราเป็นทุกข์ เพราะ "ความคิด"
• ถ้าเราสามารถออกจากความคิดได้ เราจะเห็นเหรียญอีกด้านหนึ่งของชีวิต หนอ
• Reset เป็นวิธีการออกจากความคิดด้วยการ "รู้สึกกาย"
• ถ้าพิจารณาดี ๆ จะเห็นว่า ความรู้สึกทางกายนั้น ไม่จำเป็นต้องนำไปคิดก็ได้ ขอเพียงให้รู้สึกก็เป็นพอ

 

ข้างต้นนี้เป็นข้อมูลพื้นฐานของ RESET เวอร์ชั่นก่อนหน้านี้

 

 

 

 

 

เช้าวันอังคารที่ 11 ก.พ.57 นี้เราแบ่งกันเป็น 2 สาย

สายผมไปรับท่านอาจารย์ประสาท ประเทศรัตน์ ที่จังหวัดขอนแก่น

ส่วนสาย ดร.เพชร ไปรับพระอาจารย์ไพบูลย์ ที่จังหวัดมุกดาหาร

 

ช่วงเช้าผมไม่มีสอน แต่มีคุมสอบ และได้วานขอให้น้อง ๆ เลขาฯ ช่วยคุมสอบให้แล้ว

จึงทำให้ผมมีเวลาว่างครึ่งวันเต็ม ๆ ส่วนช่วงบ่ายนั้น ติดเป็นกรรมการสอบวิทยานิพนธ์เล่มหนึ่งครับ

 

ผมมีความสุขตั้งแต่ตื่นนอน เพราะจะได้มีโอกาสไปรับและบริการครูบาอาจารย์

และยิ่งได้เสวนาขอความรู้จากครูบาอาจารย์แล้วยิ่งมีความสุขขึ้นไปอีกครับ

 

พวกเราตัดสินใจ ชวนท่านอาจารย์ประสาท ไปวัด 2 วัด

ท่านก็เห็นดีด้วย เพราะ จะได้มีเวลาเสวนาแลกเปลี่ยนกันมาก ๆ ด้วย

 

วัดแรกที่เราไป คือ วัดธรรมอุทยาน ที่หลวงพ่อกล้วยท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่

เป็นวัดที่เราต่างก็ไม่เคยไป แต่ได้ยินคุณงามความดีของหลวงพ่อกล้วยด้วยกันทั้งหมด และหาโอกาสเข้าไปกราบท่านนานแล้ว

ไปครั้งแรกนี้ไม่ผิดหวังเลยครับ

(มีแต่สิ่งดี ๆ ทั้งวัน โม้ไปโม้มา ดูเหมือนว่าบันทึกจะยาวมากขึ้นเรื่อย ๆ จึงขอลัดข้ามไปเขียนตอนที่พบพระอาจารย์ไพบูลย์ในภาคบ่ายเลยนะครับ)

 

 

หลังจากส่งท่านอาจารย์ประสาทเข้าสู่ที่พักในมหาวิทยาลัยแล้ว

ผมก็รีบเดินทางไปเป็นกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ของนิสิตปริญญาโท

การสอบครั้งนี้สบายหน่อย กล่าวคือ ผมเป็นเพียงกรรมการควบคุมร่วม

และชิ้นงานของนิสิตก็ดีมาก ๆ จนหาที่ติได้ยาก หนอ

 

....

 

หลังจากสอบเสร็จ ผมก็ระลึกได้ว่า พระอาจารย์ไพบูลย์น่าจะเดินทางมาถึงแล้ว

จึงรีบเข้าไปเคลียร์งานที่โต๊ะทำงานอยู่พักหนึ่ง.....

 

เคลียร์เสร็จหลายส่วน ผมรีบบึ่งรถไปพิพิธภัณฑ์ที่ ม.ใหม่ อันเป็นจุดนัดภพของเหล่า Reset ครับ 555

 

พอมาถึงก็เห็นกัลยาณมิตรมากันหลายคนแล้ว

ผมไม่รอช้า รีบบึ่งเข้าไปก้มกราบพระอาจารย์

ตอนนั้นท่านกำลังบรรยาธรรมกับกัลยาณมิตรธรรมท่านอื่น ๆ อยู่ ผมเห็นที่นั่งข้าง ๆ ท่านว่างอยู่

ผมไม่รอช้ารีบคลานเข้าไปนั้งใกล้ ๆ

เหมือนท่านจะรู้ว่า งานนี้จัดหนักแน่ ๆ เพราะไม่ได้พบท่านเกือบ 2 ปีแล้ว

ท่านหัวเราะ แล้วก็รีบโยนธรรมมาทางผมทันที 555

 

 

ตั้งแต่วินาทีนั้น

ผมก็ยิงคำถามธรรม แบบเต็มแม็กตลอดชั่วโมง

โอ้ My God! 555